درمان تومور سی پی انگل(نورومای آکوستیک)


نوروما می‌تواند شامل جراحی در مقابل رادیوسرجری باشد.

همان‌طور که در زیر بحث شد، گزینه‌های درمانی برای نوروم آکوستیک شامل مشاهده، جراحی و رادیوسرجری است. درمان بهینه بسته به بزرگ یا کوچک بودن تومور، ایجاد آسیب عصبی قبل از درمان و عوامل بیمار متفاوت است.برای ارتباط با دکتر جراح قاعده جمجمه در تهران اینجا کلیک کنید.


ازآنجایی‌که نوروم‌های آکوستیک معمولاً به‌کندی رشد می‌کنند، مداخله فوری همیشه ضروری نیست. برای بیماران با تومورهای بسیار کوچک و بدون علامت، بیماران مسن و بیمارانی که مشکلات پزشکی جدی دارند، ممکن است یک رویکرد محافظه‌کارانه با مشاهده شامل مطالعات MRI سریال معقول باشد.


درنظرگرفتن گزینه‌ها برای درمان تومور سی پی انگل

گزینه‌های درمان نوروم آکوستیک شامل جراحی و رادیوسرجری است. رویکرد ما به جراحی برای نورومای آکوستیک مبتنی بر تجربه جانز هاپکینز از نزدیک به 100 سال جراحی مغز است. به نظر می‌رسد تجربه با این نوع جراحی برای به‌حداقل‌رساندن خطر عوارضی مانند نورومای آکوستیک ضروری است. با سطح بالایی از تجربه، به درک جنبه‌های فنی افشای تومور، برداشتن تومور، و بستن محل جراحی به‌گونه‌ای رسیده است که نقایص عصبی را به حداقل می‌رساند و باعث بازگشت به فعالیت‌های معمول می‌شود.


هزاران بیمار برای نورومای آکوستیک تحت پرتودرمانی قرار گرفته‌اند که صدها نفر در جانز هاپکینز هستند. رادیوسرجری یک روش درمانی غیرتهاجمی است که از پرتوهای باریک متمرکز و دقیق برای درمان نوروم آکوستیک و کاهش دوز تابش ارسالی به بافت‌های اطراف از جمله شنوایی، تعادل و اعصاب صورت استفاده می‌کند.


ملاحظات در انتخاب درمان تومور سی پی انگل

در مورد شکل بهینه درمان برای نوروم آکوستیک اختلاف‌نظر وجود دارد. تومورهای کوچکی که خطری برای عملکرد مغز ایجاد نمی‌کنند و علائمی ایجاد نمی‌کنند، ممکن است با اسکن MRI بعدی برای اطمینان از “کنترل” مشاهده شوند. این اغلب یک گزینه جذاب در افراد مسن با تومورهای کوچک است. بااین‌حال، زمانی که درمان موردنیاز است، بیمار و خانواده‌اش باید تلاش کنند تا گزینه‌های درمان، از جمله میزان موفقیت، عوارض احتمالی و پیامدهای پیگیری را درک کنند. در برخی موارد، سن بیمار یا اندازه نوروم آکوستیک در تعیین توصیه‌های ما برای درمان تأثیرگذار است. در سایر موارد، تصمیم نهایی به بیمار و خانواده او واگذار خواهد شد. در تصمیم‌گیری نهایی، دانش کلیدی است.


برای هر دو روش جراحی و رادیوتراپی برای درمان تومور سی پی انگل، مسائل مهم در درمان نوروم آکوستیک حفظ عصب صورت، حفظ شنوایی و کنترل تومور است. “کنترل تومور” عبارتی است که باید به‌دقت موردتوجه قرار گیرد.


در حال حاضر،

پیگیری طولانی‌مدت پس از درمان که میزان بهبودی بالایی را مستند می‌کند، تنها برای برداشتن جراحی و تنها زمانی در دسترس است که اکثریت قریب به‌اتفاق تومور به طور کامل برداشته شود. (پیشنهادی وجود دارد که “لکه‌های” کوچک تومور ممکن است بدون خطر رشد مجدد باقی بماند، اما بخش قابل‌توجهی از تومور باقی‌مانده خطر قابل‌توجهی برای رشد مجدد دارد). بااین‌حال، در برخی موارد، پرتودرمانی تومور ممکن است یک گزینه باشد. بااین‌حال، با پرتودرمانی، کنترل تومور را فقط می‌توان با اسکن‌های مکرر، هرسال، مادام‌العمر بیمه کرد. مطالعات اندکی تا به امروز اثرات تشعشعات بیش از 5 سال را مستند کرده‌اند. علاوه بر این، در حال حاضر گزارش‌های متعددی از بدخیمی‌ها (سرطان) درحال‌توسعه در زمینه پرتودرمانی برای نوروم آکوستیک وجود دارد.


برداشتن تومور سی پی انگل با میکرو جراحی می‌تواند با استفاده از یکی از سه روش جراحی انجام شود.


برداشتن نوروم آکوستیک با میکروسرژیک

می‌تواند از طریق سه روش جراحی مختلف برای تومور انجام شود. به طور سنتی رویکرد ساب اکسیپیتال، حفظ شنوایی و حفظ عملکرد عصب هفتم (صورتی) را ارائه می‌دهد. میزان موفقیت با حفظ شنوایی با اندازه تومور رابطه معکوس دارد (نوروم‌های آکوستیک بزرگ نتایج بدتری دارند). حفظ شنوایی پس از جراحی برای نوروم آکوستیک بین گروه‌های گزارش شده از بیماران متفاوت است. بااین‌حال، یک قانون کلی این است که تقریباً نیمی از بیماران مبتلا به تومورهای کوچک که قبل از جراحی شنوایی مفیدی دارند، پس از جراحی شنوایی مفیدی خواهند داشت.


تیم پایه جمجمه ممکن است از رویکرد translabyrinthine برای برداشتن نوروم آکوستیک استفاده کند زیرا تجسم اولیه عصب هفتم را ارائه می‌دهد. بااین‌حال، این رویکرد منجر به ازدست‌دادن کامل شنوایی همان طرف در تقریباً همه بیماران می‌شود.


رویکرد حفره میانی برای نوروم ‌های آکوستیک داخل کانالی کوچک در بیماران با شنوایی دست‌نخورده استفاده شده است. بااین‌حال، این رویکرد ممکن است شیوع بیشتری از فلج عصب هفتم را نسبت به رویکرد ساب اکسیپیتال داشته باشد، به‌خصوص اگر تومور در یک موقعیت کم و وابسته در کانال شنوایی داخلی قرار داشته باشد.

منبع