یکی از مهمترین مزیت های چیلر جذبی نسبت به چیلرهای تراکمی، استفاده از منبع انرژی حرارتی به جای انرژی الکتریکی برای تولید برودت است. این مساله باعث میشود در پروژه هایی که منابع حرارتی مازاد وجود دارد، بتوان از این انرژی حرارتی مازاد در چیلرهای جذبی استفاده کرد. حرارت خروجی از موتورهای احتراقی، حرارت مازاد نیروگاه ها و خروجی توربین ها نمونه هایی از این منابع هستند. همچنین استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر نظیر انرژی حرارتی خورشید و انرژی زمین گرمایی نیز در این نوع چیلر قابل استفاده است.
استفاده از چیلرهای جذبی در فصل تابستان میتواند به کاهش پیک مصرف برق شبکه کمک کند. در فصل تابستان که عمده تجهیزات برودتی از برق برای تولید برودت استفاده میکنند، منابع حرارتی و سوختهای فسیلی که برای تولید حرارت به کار میروند با مشکل تامین مواجه نیستند. چیلرهای جذبی با مصرف این انرژی در محل پروژه کمک شایانی به پیک سایی شبکه برق کمک میکند.
چیلر جذبی نسبت به چیلر تراکمی دارای قطعات متحرک کمتر بوده و در نتیجه خرابی و استهلاک قطعات آن کمتر است.
چیلر جذبی برق کمی مصرف میکند و فقط برای راه اندازی دو پمپ سولوشن و مبرد که توان نسبتا پایینی دارند نیاز به برق دارد. با توجه به مصرف اندک برق در چیلرهای جذبی استفاده از آن در پروژه هایی که مشکل تامین برق دارند پیشنهاد میشود.
در چیلرهای تراکمی استفاده از فریونها باعث آلودگی زیست محیطی و تخریب لایه ازون میشود. اما مواد به کار رفته در چیلر های جذبی شامل محلول جاذب لیتیوم بروماید و آب مقطر است که آلودگی زیست محیطی از این نوع را ایجاد نمی کنند.
چیلرهای جذبی نسبت به چیلرهای تراکمی صدا، لرزش و ارتعاش بسیار کمتری دارند.