آشنایی با محیط رشد مناسب گیاهان آپارتمانی

محیط های رشد برای رشد گیاهان داخلی با چراغ های رشد LED ضروری هستند. اگر محیط کشت مناسب را انتخاب کنید، بهترین نتیجه را خواهید دید.

اما ده ها رسانه در حال رشد موجود است که انتخاب مناسب برای مبتدیان چالش برانگیز است.

در این مقاله ویژگی های بهترین محیط کشت را به شما می گوییم. ما عواملی را که باید ببینید را به اشتراک خواهیم گذاشت. ما همچنین نگاهی به محیط های رشد مختلف مورد استفاده برای گیاهان داخلی خواهیم داشت.

برای خرید لامپ رشد گیاه و اس ام دی رشد گیاه به سایت ایران گرولایت مراجعه کنید.

ویژگی های یک محیط رشد خوب

همه توصیه می کنند که از یک محیط رشد خوب برای گیاهان داخلی استفاده کنید، اما چگونه می توانید بفهمید که محیط رشد خوب است یا خیر. افراد مبتدی اغلب هنگام انتخاب محیط رشد برای گیاهان داخلی خود گیج می شوند.

اگر ویژگی های محیط های رشد خوب را بدانید، می توانید به راحتی با توجه به نیاز خود، مناسب را انتخاب کنید. بیایید به ویژگی هایی که محیط های رشد خوب دارند نگاهی بیندازیم.

اصولاً ویژگی ها را می توان به عنوان ویژگی های فیزیکی و شیمیایی طبقه بندی کرد. شما باید هر دوی آنها را ببینید تا بفهمید کدام رسانه در حال رشد مناسب است.

زهکشی و هوادهی:

این دو مورد برای بهترین محیط های رشد مهم هستند. زهکشی به تخلیه آب از محیط اطلاق می شود و هوادهی به معنای در دسترس بودن هوا به محیط است.

این دو عامل به هم مرتبط هستند. یک محیط رشد خوب آب داده شده را به سرعت تخلیه می کند و آب اضافی را در خود نگه نمی دارد.

تخلیه آب ضروری است زیرا محیط گیاه بدون آن اجازه ورود هوا را نمی دهد. تا زمانی که مقدار زیادی آب در خاک وجود داشته باشد، هوادهی امکان پذیر نیست.

بنابراین، هنگامی که گیاه سریعتر زهکشی می کند، هوادهی بهتر می شود و خاک بر اساس نیاز خود هوای کافی دریافت می کند.

اگر آب به درستی تخلیه نشود، ریشه گیاه شروع به پوسیدگی می کند و به گیاهان شما آسیب می رساند. علاوه بر این، به دلیل آب اضافی، گیاه قادر به دریافت اکسیژن و تنفس نیست زیرا منافذ مسدود شده است. این مشکل غرقابی نامیده می شود.

در غرقابی، ریشه گیاه نمی تواند تنفس کند. بر رشد گیاه تأثیر منفی می گذارد. به طور کلی، اگر آب به مدت یک روز قطع شود، رشد گیاه تا 50 درصد کاهش می یابد.

زهکشی و هوادهی مناسب، سلامت گیاه را تضمین می کند و از بروز مشکلات مختلف جلوگیری می کند. علاوه بر این، برای رشد نیز مفید است.

ظرفیت نگهداری آب:

ظرفیت نگهداری آب عامل دیگری برای ارزیابی محیط های رشد است. به آب باقی مانده پس از زهکشی که توسط گرانش وادار می شود اشاره دارد.

برای گیاهان خوب است که آب را سریع تخلیه کنند، اما به این معنی نیست که محیط باید تمام آب را تخلیه کند.

باید مقداری آب در خود نگه دارد زیرا گیاهان برای فتوسنتز به آن نیاز دارند. نباید آنقدر سریع خشک شود که گیاه دچار کمبود آب شود.

در حالت ایده آل، گیاه باید رطوبت را حفظ کند، نه مقدار زیادی آب. برای هوادهی و همچنین فتوسنتز مناسب است.

وزن محیط رشد:

محیط های رشد از گیاهان حمایت فیزیکی می کنند، به همین دلیل است که آنها باید به اندازه کافی سنگین باشند تا از گیاهان حمایت کنند و آنها را به درستی نگه دارند.

بنابراین، محیط های رشد با تراکم ظاهری ترجیح داده می شوند.

وزن محیط رشد باید بهینه باشد. نباید آنقدر سنگین باشد که جابجایی آنها مشکل شود و نباید آنقدر سبک باشد که نتواند از گیاه حمایت کند.

باروری:

پرورش دهندگان معمولاً باروری کم را در مراحل استقرار ترجیح می دهند و سپس در مرحله رشد کودها را اضافه می کنند. به رشد بهتر گیاهان کمک می کند.

ظرفیت تبادل کاتیون ها:

گیاهان برای رشد خود به چندین ماده مغذی معدنی نیاز دارند و این مواد معدنی توسط محیط های رشد تامین می شوند. این مواد مغذی معمولاً کاتیون‌ها هستند (با بار مثبت مانند Ca+2 و K+).

محیط های رشد باید این مواد مغذی را جذب کنند تا در صورت نیاز بتوانند مواد مغذی را در اختیار گیاه قرار دهند.

ظرفیت تبادل کاتیون ها (CEC) توانایی محیط رشد را برای نگهداری این کاتیون ها نشان می دهد.

اگر CEC بالا باشد، مواد مغذی معدنی را برای مدت طولانی حفظ می کند و اغلب نیازی به کود نخواهد بود. اگر CEC پایین است، باید کودهای مکرر تهیه کنید. بنابراین، محیط های رشد باید دارای CEC بالا باشند.

pH:

pH یک محیط رشد بسیار مهم است زیرا تعیین کننده در دسترس بودن مواد مغذی در محیط رشد است. برخی از مواد مغذی در pH پایین در دسترس هستند، در حالی که برخی در pH بالا در دسترس هستند.

به عنوان مثال، آهن در سطوح pH پایین موجود است. بنابراین pH باید در محدوده بهینه باشد تا بتواند PH مطلوبی برای تمام مواد مغذی معدنی مورد نیاز داشته باشد.

انواع محیط های رشد داخلی

خاک:

خاک را می توان به سه نوع شنی، سیلتی و رسی طبقه بندی کرد. همه اینها خاک محسوب می شوند و تنها تفاوت آنها در اندازه فیزیکی آنهاست.

خاک رس دارای بزرگترین ذرات، سیلت در وسط، و ماسه دارای کوچکترین ذرات است.

این متداول ترین محیط کشت است زیرا به راحتی در دسترس و ارزان است. تقریباً تمام مواد مغذی معدنی مورد نیاز گیاهان را دارد. این برای مبتدیان عالی است زیرا می توانند به راحتی آن را با هزینه کم دریافت کنند و چیزهای مختلف را آزمایش کنند.

هرچه ذرات بزرگتر باشند، زهکشی و هوادهی بهتری دارند، به این معنی که خاک رس بهترین هوادهی را دارد. علاوه بر این، خاک رس همچنین مواد مغذی معدنی را برای مدت طولانی حفظ می کند.

به خاطر داشته باشید که خاک بسیار سنگین است. وزن برای حمایت از گیاه عالی است، اما حرکت دادن گیاه دشوار است. علاوه بر این، مستعد ابتلا به آفات و بیماری ها است.

پرلیت:

پرلیت یک ماده معدنی آتشفشانی است که از طریق معدن به دست می آید. پس از استخراج، آن را تا دمای شدید گرم می کنند. در نتیجه رطوبت داخل پرلیت از بین می رود و فضا یا منافذ زیادی ایجاد می شود.

به دلیل منافذ و فضاهای خالی داخل پرلیت، چگالی کمی دارد و سبک است. آنقدر سبک است که بتواند روی آب شناور شود. حمل و جابجایی آن از مکانی به مکان دیگر آسان است.

مهمتر از همه، می تواند هوادهی محیط رشد را بهبود بخشد زیرا می تواند آب را به سرعت تخلیه کند. بنابراین، اغلب به سایر محیط های رشد اضافه می شود.

یکی دیگر از ویژگی های مهم پرلیت این است که می تواند آب را جذب کند که بعداً می تواند مورد استفاده گیاهان قرار گیرد. به زبان ساده، ظرفیت نگهداری آب متوسطی دارد.

اشکال پرلیت این است که به آزمایش pH و آبیاری مکرر نیاز دارد.

پرلیت در مقابل ورمیکولیت

ورمیکولیت:

ورمیکولیت نیز یک ماده معدنی است که به طور طبیعی وجود دارد. اما پس از استخراج، آن را تا دمای بسیار بالا گرم می کنند تا محیط رشد ورمیکولیت ایجاد شود.

این خاصیت انبساط در دماهای بالا را دارد. بنابراین اندازه آن پس از گرم شدن افزایش می یابد. پس از آن به ماده ای سبک تبدیل می شود که ظرفیت بسیار خوبی برای نگهداری آب دارد. همچنین هوادهی محیط رشد را بهبود می بخشد.

اغلب، ورمیکولیت با سایر محیط های رشد برای بهبود خواص زهکشی و هوادهی آنها استفاده می شود. علاوه بر این توانایی خوبی برای تامین چند کاتیون K+ و Mg+2 دارد.

کوکو کویر:

کوکو یک محیط رشد بدون خاک است که از نارگیل به دست می‌آید و به همین دلیل به آن نارگیل نیز می‌گویند. معمولاً به عنوان جایگزینی برای پیت ماس و خاک استفاده می شود.

از ضایعات پوسته نارگیل برای ایجاد کوکو استفاده می شود. با کمال تعجب، قابل استفاده مجدد است. اگر کوکو را به گیاهان خود معرفی کنید، هوادهی را بهبود می بخشد. اکسیژن کافی برای ریشه ها وجود دارد. از آب گرفتگی جلوگیری می کند و آب مورد نیاز را حفظ می کند.

مشکل نارگیل این است که مواد معدنی و مواد مغذی مورد نیاز را ندارد. بنابراین لازم است در ابتدا کود به نارگیل اضافه شود. PH نیز باید به طور مکرر کنترل شود.

کمپوست:

کمپوست یک محیط رشد است که می توان آن را در خانه پرورش داد. از مواد غذایی (پوست سبزیجات و میوه ها) و فضولات حیوانات (دانک گاو) تهیه می شود. این نه تنها یک محیط رشد عالی ارائه می دهد، بلکه به مدیریت ضایعات نیز کمک می کند.

مواد زائد به خوبی پوسیده می شوند و سپس کاملاً آماده هستند تا بستر رشد باشند.

به دلیل وجود مواد ارگانیک، مقداری مواد مغذی را در اختیار گیاهان قرار می دهد، اما نمی تواند به عنوان کود عمل کند. بنابراین، شما باید در صورت نیاز کود را به محیط معرفی کنید.

مهمتر از همه، این یک محیط عالی برای رشد باکتری های مفید است که از آفات جلوگیری می کند و تجزیه مواد مغذی را بهبود می بخشد. علاوه بر این، ظرفیت نگهداری آب بسیار خوبی نیز دارد.

آب:

شاید در مورد هیدروپونیک زیاد شنیده باشید. نوعی از باغبانی است که در آن گیاهان بدون خاک رشد می کنند. یک محیط رشد بدون خاک استفاده می شود و می تواند آب باشد.

گیاهان می توانند روی آب رشد کنند. ریشه گیاهان در آب باقی می ماند و گیاه در بالای آن شناور می شود. این محیط رشد فقط برای هیدروپونیک مناسب است.

خاک اره:

خاک اره یک محصول ضایعاتی است که اره چوب را برش می دهد. می توان آن را به صورت رایگان تهیه کرد و به راحتی در بازار موجود است.

وزن متوسطی دارد و محیط مناسبی برای رشد گیاهان است. این گیاه نه خیلی سنگین است و نه خیلی سبک، بنابراین گیاه از حمایت بهینه برخوردار می شود.

محیط رشد پشم سنگ:

پشم سنگ یک محیط کشت هیدروپونیک است. از مخلوطی از سنگ آهک، سنگ های آتشفشانی و کک ساخته می شود. همه مواد مخلوط شده و سپس با هم ذوب می شوند. سپس به الیاف تبدیل می شود و در نهایت الیاف به مکعب هایی با اندازه های مختلف تبدیل می شوند.

منافذ محیط برای ارائه تهویه و ایجاد فضایی برای ریشه ها باز هستند. پرمصرف ترین محیط کشت برای هیدروپونیک است.

پشم سنگ را می توان پس از استریل کردن مجددا استفاده کرد. در بازار موجود است.

مشکل آن PH بالا است که از وجود مواد مغذی معدنی مختلف جلوگیری می کند. در کنار آن، الیاف برای انسان مضر هستند.

چراغ های رشد گیاه برای اطمینان از رشد بهینه در محیط های رشد

چراغ‌های رشد برای اتاق‌های رشد داخلی ضروری هستند زیرا تابش مورد نیاز گیاهان را تامین می‌کنند. اما انتخاب نور مناسب رشد نیز برای حفظ آب در محیط رشد بسیار مهم است.

اگر دمای نور کاملاً بالا باشد یا نور بسیار نزدیک به گیاه باشد، احتمالاً سریعتر خشک می شود و گیاه با کمبود آب مواجه می شود. بنابراین، نور رشد مناسب ضروری است.

انواع مختلفی از چراغ‌های رشد مانند HID، لامپ‌های فلورسنت، لامپ‌های رشته‌ای و چراغ‌های LED وجود دارد.

HID ها و لامپ های رشته ای کارآمد نیستند و انرژی گرمایی زیادی از خود ساطع می کنند. محیط رشد به دلیل دمای بالای منطقه رشد سریع خشک می شود.

هنگامی که نور مستقیماً روی محیط رشد می افتد، دما افزایش می یابد و آب شروع به تبخیر می کند.

لامپ های فلورسنت بهتر از HID و لامپ های رشته ای هستند. انرژی کمتری ساطع می کنند و هزینه کمتری دارند.

اما بهترین چراغ های رشد برای اتاق های رشد داخلی، چراغ های رشد LED هستند. اینها کارآمدترین چراغ های رشد موجود در بازار هستند.

چراغ های رشد LED حدود 75 درصد انرژی را به نور تبدیل می کنند. بنابراین مقدار کمی انرژی به گرما تبدیل می شود. دمای منطقه رشد را افزایش نمی دهد. در نتیجه، محیط های رشد به سرعت خشک نمی شوند.

علاوه بر این، چراغ های رشد LED عمر طولانی دارند و گزینه های کنترل مختلفی دارند. به عنوان مثال، Spectrum Y یک چراغ رشد LED کارآمد است که دارای راندمان بالا، میله های UV و IR و بسیاری ویژگی های دیگر است. رشد بهینه گیاه شما را در محیط رشد تضمین می کند.

مخلوط گلدان در حال رشد خود را بسازید

شما می توانید مخلوط گلدان خود را با توجه به نیاز خود بسازید. اگر مایل به خرید از بازار نیستید، باید بدانید که چگونه می توانید یک مخلوط گلدانی را به تنهایی درست کنید. این یک فرآیند ساده است و فوق العاده خوب کار می کند زیرا شما همه چیز را مطابق با نیاز خود سفارشی می کنید.

ابتدا ظرفی را که می خواهید گیاه خود را در آن بکارید بردارید. ظرف را با سرکه تمیز کنید تا استریل شود. اجزایی را که می خواهید به مخلوط گلدان اضافه کنید اندازه بگیرید.

می توانید از نسبت های مختلف پیت ماس، خاک، پرلیت، کمپوست و سایر محیط های رشد استفاده کنید. بعد از اندازه گیری آنها را در ظرف خوب مخلوط کنید.

در صورت نیاز به کود در مرحله اول می توانید بر اساس نیاز آن را نیز اضافه کنید. پس از مخلوط کردن جزء، سطح pH را بررسی کنید. اگر بیشتر یا کمتر است، از محلول های متعادل کننده pH برای دستیابی به محدوده pH بهینه استفاده کنید.

منبع: https://medicgrow.com/blogs/news/getting-to-know-grow-mediums-for-indoor-plants