مراحل رفوگری
مرحله اول این هنر شیرازه دوزی است که در این مرحله استاد کار متناسب با نخ استفاده شده در فرش نخی را انتخاب کرده و سپس اقدام به ترمیم قسمت های آسیب دیده خواهد کرد. در صورتی که از نخ متناسب و همرنگ استفاده نشود رفوگری همانند وصله به چشم می آید که ممکن است حتی از خود آسیب و پارگی اولیه هم زشت تر باشد.
در مرحله دوم استادکار چله های اول و آخر فرش را ترمیم می کند که به عنوان مرحله پل سازی شناخته می شود. مرحله بعدی گلیم بافی است که در این مرحله گلیم فرش باید مطابق با اول و آخر فرش بافته شود. مرحله چهارم کار که بیدخوردگی نامیده می شود که به رفوی پشت و روی فرش می پردازد.
اگر در یک طرف فرش، پارگی ایجاد شود و یا آسیبی ببیند رفوگر باید فرش را از روی نقشه سالم فرش ترمیم کند. برای همین است که رفوگری و فرش بافی را مکمل هم می دانند چون رفوگر باید کاملا نقشه خوانی فرش آشنایی داشته باشد تا بتواند بهتر کار خودش را انجام دهد. همچنین کسی که فرش می بافد هر لحظه احتمال دارد که فرش پارگی یا آسیبی روی دار قالی ببیند که بافنده باید توانایی ترمیم آن را داشته باشد. همچنین رفوگر باید با اصول رنگرزی آشنایی داشته باشد تا در صورت مغایرت رنگ هایی که برای ترمیم فرش استفاده می کند بتواند از رنگ های محلول و آماده استفاده کند.
منبع : قالیشویی ایران مهر