آسانسورها در دو دهه گذشته بسیار محبوب شده اند. آنها اساساً در ساختمانها و آپارتمانهای تجاری استفاده می شدند ، اما طی چند سال گذشته ، مردم شروع به نصب آن در خانه های خود کرده اند. ورود آسانسور به مناطق مسکونی زندگی را به ویژه برای افراد مسن و معلولان آسان کرده است. اگر شما نیز قصد نصب آسانسور در منزل خود را دارید ، باید بدانید که انواع مختلفی از آسانسورها وجود دارد که از نظر مکانیسم های بالابر متفاوت هستند. با این حال ، انواع اصلی آسانسورها وجود دارند که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. این انواع شامل آسانسورهای هیدرولیک ، کشش با اتاق ماشین و کشش بدون اتاق ماشین است. در زیر هر نوع به تفصیل توضیح داده شده است:
1. آسانسورهای هیدرولیکآسانسورهای هیدرولیک دارای یک پیستون در پایین است که آن را به سمت بالا هل می دهد زیرا موتور الکتریکی سیال هیدرولیک را به پیستون وارد می کند. آسانسور با حرکت مایع از پیستون از طریق شیر شروع به حرکت می کند. آسانسورهای هیدرولیک معمولاً برای ساختمانهای کم ارتفاع 2-8 طبقه استفاده می شود و حداکثر سرعت حرکت آنها 200 فوت در دقیقه است. اتاق ماشین آسانسورهای هیدرولیک در قسمت پایین در کنار شفت آسانسور قرار دارد. این آسانسورها دارای هزینه اولیه کمی هستند و هزینه نگهداری آنها نیز در مقایسه با انواع دیگر آسانسورها کمتر است. با این حال ، این آسانسورها از انرژی بالایی نسبت به انواع دیگر آسانسورها برخوردارند زیرا موتورهای الکتریکی آن با فشار روغن به پیستون در برابر جاذبه کار می کند. معایب عمده این نوع آسانسورهای هیدرولیک این است که روغن آنها گاهی اوقات نشت می کند ، که می تواند منجر به خطرات جدی زیست محیطی شود. خطرات زیست محیطی و مصرف بالای انرژی دو دلیل عمده ای هستند که چرا آسانسورهای هیدرولیک این روزها یک انتخاب محبوب نیستند.
2. آسانسورهای کششی Geared & Gearless (با اتاق ماشین) مکانیسم بالابر آسانسورهای کششی شامل طناب هایی است که از روی چرخ عبور می کنند و به موتور الکتریکی آسانسور متصل شده است. این موتور الکتریکی در بالای شافت آسانسور قرار دارد. این طناب ها وظیفه بلند کردن آسانسورها را بر عهده دارند. این آسانسورها معمولاً برای ساختمانهای متوسط و بلند استفاده می شوند و در مقایسه با آسانسورهای هیدرولیکی سرعت سفر بالایی دارند. وزنه متقابل در این آسانسورها وجود دارد که با ایجاد توازن در وزن خودرو و سرنشینان ، عملکرد آنها را کارآمدتر می کند ، به طوری که موتور مجبور به حمل این مقدار بار نمی شود. این آسانسورها به دو دسته تقسیم می شوند: آسانسورهای کششی گیربکس دار و آسانسورهای کششی بدون دنده.
آسانسورهای گیربکس دار این آسانسورها دارای گیربکس متصل به موتور هستند که باعث چرخش طناب ها می شود. حداکثر سرعت سفر آنها تا 500 فوت در دقیقه است و آنها می توانند تا مسافتی در حدود 250 فوت حرکت کنند. آسانسورهای کششی دنده ای دارای هزینه اولیه متوسط و هزینه های نگهداری مداوم هستند. همچنین ، وقتی در مورد مصرف انرژی صحبت می شود ، آنها در وسط راه هستند.
آسانسورهای کششی بدون گیربکسچرخ آنها مستقیماً به موتور متصل است. سرعت حرکت آسانسورهای کششی بدون دنده تا 2000 فوت در دقیقه است و قادرند تا مسافتی تا 2000 فوت را طی کنند. این ویژگی ها آسانسورهای کششی بدون دنده را تنها انتخاب برای ساختمانهای بلند مرتبه می کند. آسانسورهای کششی بدون گیربکس هزینه نصب بالا و هزینه های نگهداری متوسط دارند. همچنین ، آنها در مقایسه با آسانسورهای کششی دنده ای از انرژی بهینه تری استفاده می کنند. نکته دیگری که قبل از نصب آسانسورهای کششی باید به آن توجه داشته باشید این است که آنها نیاز به بررسی منظم دارند. شما باید مطمئن شوید که طناب ها و قوس های آنها به درستی کار می کنند زیرا با افزایش سن ، کشش بین کابل ها و شیو کاهش می یابد. این لغزش منظم تر می شود و منجر به کاهش کارایی می شود که در صورت عدم کنترل می تواند عواقب خطرناکی را به دنبال داشته باشد.
3. آسانسورهای اتاق ماشین- این آسانسورها آسانسورهای کششی بدون اتاق ماشین متصل به بالای شفت هستند. دستگاه در فضای لغو قرار دارد و می توانید از بالای کابین آسانسور برای تعمیر یا نگهداری به آن دسترسی پیدا کنید. سرعت حرکت آسانسورهای بدون اتاق ماشین تا 500 فوت در دقیقه و حداکثر فاصله آنها تا 250 فوت است. این آسانسورها را می توان از نظر هزینه های نصب و نگهداری با آسانسورهای دنده دار مقایسه کرد. با این حال ، مصرف انرژی آسانسورهای بدون ماشین در مقایسه با آسانسورهای کششی دنده ای نسبتاً پایین است. این آسانسورها به دلیل عملکرد ، قابلیت اطمینان و بهره وری انرژی در کاربردهای متوسط افزایش می یابد.