پایان سوان

سوان تموم شد! آخرین باری که به رویدادی با این کیفیت دعوت شده بودم Mozilla Summit 2013 در بروکسل بود و از اون تاریخ ۵ سال می‌گذره، اون موقع فکر می‌کردم دیگه رویدادی با این کیفیت را تجربه نکنم اما زمان و تجربه، خلاف فرض را نشون داد. سفر سوان مثل هر سفر دیگه ای عمر کوتاهی داشت ولی به اندازه یک عمر تجربه های بی‌نظیر و شاید هرگز تکرار نشدنی؛ تجربه تعامل با استارتاپ هایی از ۳۵ کشور مختلف که برای بازار جهانی می‌جنگیدند، رقابت با استارتاپ هایی که یا حرف تازه ای داشتند و یا حداقل راه حل نویی برای حل مشکلی جهانی داشتند و باید اعتراف کنم که از ما بهتر بودند.

تجربه سوان برای من فراموش نشدنی خواهد بود: شرکت هر روزه در ورکشاپ های معتبر، لذت کار در کنار تیم های باتجربه، انرژی و انگیزه ای که از کار در کنار تیم های خوب دنیا می‌گرفتم و بعضا باعث می‌شد چندین ساعت (حتی تا آخرین ساعات مجاز برای بیداری) در Coworking space کار کنم، دست و پنجه نرم کردن با چالش‌هایی که هر روزه در مراوده با مربیان خوش سابقه و یا سرمایه گذاران خارجی داشتم، شب نشینی و تعاملات چالش برانگیز با تیم های خوبی از کشورهای استرالیا، کانادا، ارمنستان، آمریکا، دانمارک، هند، چین و ... همه و همه باعث می شد هر لحظه از زمان رو فقط فرصتی برای یادگیری، فکر کردن روی پروژه و یا تمرکز برای کار ببینیم و معنا و مفهوم واقعی از سبک زندگی استارتاپی رو اون هم در شرایطی رقابتی درک کنم.

شاید بدترین اتفاق این بود که متاسفانه هیچ کدوم از ۸ استارتاپ ایرانی مقامی در بین تیم های برتر کسب نکردند چون حتی بازار ۸۰ میلیونی ایران هم به دلایلی، که سعی می کنم در طول نوشته اشاره کنم، پاسخگوی نیاز این سطح رقابت نبود.

در بعضی از موارد که حتی بازار لوکال ایران برای سرمایه گذار ها جذاب بود، متاسفانه کمتر سرمایه گذار خارجی حاضر بود وقت زیادی برای Pitch استارتاپ های ایرانی بزاره به دو دلیل: اول از سختی پیدا کردن راهی برای بازگشت سرمایه و سود واهمه داشتند و دوم اینکه خطر ضرر و یا شکست از ریسک هایی با عامل های بیرونی رو بالا می دیدند مثل نوسانات قیمتی و به طبع اون بالا رفتن ضریب خطا در درآمد و سود اعلام شده در ابتدای کار به سرمایه گذار، سابقه فیلترینگ در ایران، عدم امکان رقابت در بازارجهانی و...

اما باید به این موضوع هم اشاره کرد که قیمت بالای ارز در حال حاضر برای بعضی از سرمایه گذاران جذابیت ایجاد می کرد چون یک سرمایه گذار می تونست با تبدیل مبلغ کمی از درآمد سالیانه اش (مثلا 20 هزار دلار) حداقل به یک استارتاپ سید Seed بده اما باز هم به دلایلی، که بالاتر فقط به بعضی از موارد اشاره کردم، ترجیج می داد با مبلغ بیشتر و اما خطر پذیری پایین تر روی استارتاپ های دیگه فکر کنه.

نمی خوام بگم فیلترینگ عاملی بسیار موثر در عدم موفقیت جذب سرمایه گذار خارجی بود اما امیدوارم روزی برسه که فاتحان کرسی تصمیم گیری در امور کسب و کارها به همین سادگی از کنار مقوله فیلترینگ عبور نکنند و متوجه باشند که فیلترینگ جدا از ضرری که مستقیما به استارتاپ ها تحمیل می کنه باعث مشکلات غیر مستقیم مثل تردید در سرمایه گذار خارجی و صدها مشکل دیگه میشه.

چه تیم هایی موفق به کسب جوایز شدند ؟

راستش در شروع این پست، هدفم نوشتن در مورد اتفاقاتی بود که در روز آخر افتاد و همچنین معرفی استارتاپ‌ها و موضوع فعالیت تیم‌هایی بود که موفق به کسب جوایز در روز آخر شدند اما شاید صحبت های ابتدایی خیلی موضوعیت با این هدف نداشت . پس اجازه بدید بریم سراغ نیت ابتدایی!

این مسابقات در دو گروه Starter و Booster برگزار شده بود و تیم ها با توجه به مقدار Revenue که در حال حاضر داشتند در یکی از این دو دسته قرار می گرفتند (۲۰ تیم از مجموع تیم ها با Revenue بالاتر در لیست Boosters قرار می گرفتند و بقیه تیم ها در لیست Starters) و در نهایت در دو سطح Starter Big Battle و Booster Final Battle رقابت می کردند. به سه تیم برتر در هر سطح مجموعا ۵۰,۰۰۰ دلار جایزه نقدی داده شد و همچنین دو تیم برتر در Booster Final Battle سرمایه ۱۰۰٬۰۰۰ دلاری جذب کردند.

تیم های برگزیده در Final Booster Battle

تیم اول که موفق به کسب جایزه ۵٬۰۰۰ دلاری شد SuperAnnotate AI بود. دو موسس اصلی این استارتاپ که به تازگی در مقطع دکترا از دانشگاه‌های University of Bern در سوئیس و KTH از سوئد فارغ التحصیل شده بودند، موفق شده بودند با کمک هوش مصنوعی ابزاری برای کار با تصاویر بسازند که زمان کار با تصاویر رو ۵ تا 20 برابر کاهش می داد.

تیم دوم Currencii بود که در حوزه فین تک فعالیت داشت. کسب و کاری از جنس B2B بود و یک بازار (Marketplace) برای تبدیل و مبادله ارز فراهم کرده بودند. اونها معتقد بودند که نرخ های تبدیل در FX ضرری ۲ تا ۵ درصدی به شرکت های وارد کننده و صادرکننده تحمیل می کنه و راهکاری برای حل این مشکل شده بودند .

تیم سوم هم Sense2Beat بود که در حوزه سلامت فعالیت می کرد. این استاتاپ تونسته بود یک سیستم مدیریت آریتمی (شرایطی که در آن قلب تپش نامنظمی داره) برای پیشگیری از بیماریهای قلبی عروقی هستند بسازند. محصول این تیم یک بیوسنسور چند کاناله ، پوشیدنی و بی سیم بعلاوه الگوریتم های پیشرفته پردازش داده از اطلاعات اختصاصی بیمار بود .

تیم های برگزیده در Starter Big Battle

تیم اول Magicup که تونسته بودن نوع خاصی از ماگ بسازند که مایعات رو گرم و یا سرد می کنه ومدعی بودند برخلاف رقبا این عمل فارغ از هرگونه واکنش شیمیایی و مضر برای انسان صورت می گیره. تیم دوم Spectre Aerospace بودند که در حوزه فضا هوا کار می کردند و سومین تیم هم Noomi از ارمنستان بود.

بهرحال این رویداد با همه خوشی‌ها، استرس‌ها، بی خوابی‌ها، تفریحات، دوستی‌ها، رقابت‌ها و در انتها کلی خاطره و تجربه تموم شد. دوستان خوبی از سرتاسر دنیا پیدا کردم و درس های زیادی یاد گرفتم. تجریه خوشایندی بود و امیدوارم باز هم بتوم در رویدادی مشابه و با قدرت بیشتر شرکت کنم.

ضمنا دوستانی که تمایل دارند بیشتر در مورد رویداد بدونند می‌تونند اخبار دقیق‌تر و کامل‌تر را از آدرس sss.am و یا تگ SSS18 روی شبکه‌های اجتماعی دنبال کنند.