علل افسردگی بعد از مهاجرت چیست و چگونه از آن پیشگیری یا آن را درمان کنیم؟


این نوع از افسردگی درمیان مهاجران شایع است. در ابتدا کشور دوم برای او جای هیجان انگیزی است.او مانند یک توریست به گردش در کشور دوم می پردازد و جاهای دیدنی و تفاوت های فرهنگی را کشف می کند. اما پس از آن فرد با مشکلات زیادی اعم از دوری از خانواده، دوری از دوستان، تغییر فرهنگ کشور و در کل دوری از کشور خود روبه رو می شود که اگر نتواند آن ها را حل کند به سرعت احساس ندامت از مهاجرت به او دست می دهد.

ممکن است ساعت های طولانی را گریه کند. به تدریج دردهای بدنی به سراغ او می آید و ممکن است به الکل و مواد مخدر پناه ببرد.

موارد زیادی در افسردگی پس از مهاجرت دخیل هستند اما ما به بررسی چند مورد از این عوامل که بسیار شایع و مهم هستند می پردازیم.

موارد زیر اصلی ترین عامل ایجاد افسردگی پس از مهاجرت هستند:

فرد به دلیل قرار گرفتن در یک فرهنگ و کشور دیگر از حمایت عاطفی و اجتماعی پایینی برخوردار است. این اصلی ترین عامل در بروز افسردگی است.

فرد در کشور دوم ممکن است توانایی کسب درآمد پایینی داشته باشد و این در روحیه فرد تاثیر منفی دارد.

فرد به آب و هوای کشور دوم عادت ندارد و ممکن است یک کشور با روزهای ابری و بارانی زیاد یا کشور بسیار گرمی را برای اقامت انتخاب کرده باشد که بسیار متفاوت از وطن او باشد و فرد در انطباق با شرایط آب و هوایی آن کشور دچار مشکل شود.

به دلیل این که فرد زندگی جدیدی را در کشور دیگری شروع کرده است ممکن است برای هدف هایش زیاد تلاش کند اما از آینده بترسد و نگران اوضاع مالی خود باشد.

این مورد از انواع شایع افسردگی است و می تواند با رنج زیادی همراه باشد

افسردگی بعد از مهاجرت علایم زیر را دارد و در صورتی که بیش از 2 یا 3 ماه طول بکشد باید نگران بود:

دوری از جمع

گریه های زیاد و طولانی

احساس پوچی

نیاز بالا به روابط جنسی یا مواد مخدر و الکل

میل به خودکشی

بازگشت به وطن از راه های غیرعقلانی

افسردگی پس از مهاجرت در چند مرحله اتفاق می افتد که هر کدام دارای علایم مخصوص به خود است:

این مرحله زمانی است که فرد به تازگی وارد کشور شده و بسیار شور و اشتیاق برای کشف کشور جدید دارد.

اگر مهاجرت به خواست خود فرد اتفاق افتاده باشد و به دلیل همراهی با همسر یا خانواده نباشد فرد در ابتدا بسیار احساس هیجان و کنجکاوی خواهد داشت و دوست دارد مکان های جدید را کشف کند و… .

در صورتی که فرد به دلیل همراهی با خانواده یا همسر خود اقدام به مهاجرت کرده باشد، ممکن است در همان ابتدا دچار افسردگی شود. مرحله اول برای افراد مختلف متفاوت است و بین چند روز تا چند ماه متفاوت است.

این مرحله فرد احساس تنهایی می کند چرا که ارتباط فرد با دوستان و آشنایان خود قطع شده است. در صورتی که به تنهایی مهاجرت کرده باشد حس می کند خانواده خود را از دست داده است.

در این مرحله ممکن است تصور کند تصمیم به مهاجرت یک اقدام اشتباهی بوده یا به کشور نادرستی مهاجرت کرده است. برخی افراد به شدت عصبانی می شوند و ممکن است بسیار نا امید شده باشند. این حالات بسیار عادی است. این مرحله ممکن است چند ماه تا چند سال رخ دهد.

در این مرحله فرد علایم ابتدایی افسردگی را مشاهده می کند و علایمی از قبیل کم خوابی یا پر خوابی، سردرد و بدن درد را در خود مشاهده کند. این مرحله سخت ترین مرحله است

فرد مرحله دوم را گذرانده و کمی در محیط جدید احساس راحتی می کند. شرایط را پذیرفته و در حال کنار آمدن با آن است. در حال یادگیری زبان است. انتظارات خود را از محیط جدید شناخته است.

ممکن است هنوز حالت های افسردگی و رنج را داشته باشد که طبیعی بوده و با کمک روانشناس حل می شود.

در این مرحله فرد احساس می کند کشور جدید خانه او است و فرهنگ کشور جدید را به عنوان فرهنگ دوم خود پذیرفته است. در این مرحله یافتن نقاط مشترک بین فرهنگ جدید و فرهنگ کشور خود فرد باعث می شود فرد بهتر با افسردگی کنار بیاید.

در این مرحله فرد به کشور جدید عادت کرده و برای بازدید به کشور مادری خود می رود و شوکه می شود چرا که به علت رشد، پیشرفت و تغییر عادت فرهنگی فرد، کشور مادری و شرایط زندگی در آن در نظر فرد عوض شده است.

چگونه با افسردگی پس از مهاجرت مقابله کنیم؟

اهداف خود را بازبینی کنید و دوباره برای خود هدف بگذارید.

ارتباط خود را با دوستانتان در شبکه های اجتماعی حفظ کنید.

به فکر یافتن دوستان جدید باشید.

یک روتین روزانه تعریف کنید.

ورزش کنید.

تغذیه سالم داشته باشید.

خواب کافی داشته باشید شاید نیاز باشد خواب خود را تنظیم کنید چون به علت مهاجرت الگوی خواب شما تغییر کرده است.

مسئولیت های زندگی در یک کشور دیگر را بر عهده بگیرید.

کارهای متفاوت و جدید را امتحان کنید.

سعی کنید از زندگی لذت ببرید.

از یک متخصص برای درمان افسردگی کمک بگیرید.

افکار منفی را نپذیرید و آن ها را به چالش بکشید.

از دستاوردهای خود قدردانی کنید و به یاد داشته باشید راه زیادی برای کسب شرایط مهاجرت طی کرده اید.