پله برقی امروزی که به پله‌هایی که حرکت می‌کنند نیز می‌گویند، به‌عنوان مفهومی انقلابی به نظر می‌رسد که ماشین‌های فروش خودکار، به سختی هیجان‌انگیزتر از تلفن‌های پولی سکه‌ای هستند. آنها به آرامی و به صورت مورب، عابران پیاده را با پاداش نامشخص به سمت مقاصد بالا می برند - مانند شکاف طبقه دوم. پله‌های برقی که اغلب قطعات مرکزی معماری هستند، به آسانی از طبقه بالا می‌روند، اما اغلب چشم‌ها را آزار می‌دهند. با این حال، تعداد انگشت شماری از طرح ها، مدل لازم را به سطح بعدی می برند. عملی می تواند زیبا و شایسته یک باند فرودگاه باشد - یا حداقل یک پله خیره کننده.
در حالی که هیچ چیز نمی تواند بیرونی Atomium بروکسل - که در اصل برای نمایشگاه جهانی 1958 ساخته شده بود - مانند یک سلول واحد بزرگ شده از یک کریستال آهن طراحی شده است - احمقانه است. زیبایی قطعات آن را نادیده بگیرید لوله‌های فلزی گوی‌های عظیم را به هم متصل می‌کنند و به عنوان مسیر دو برابر می‌شوند، که در آن پله‌های برقی اولیه سفرهای طولانی را انجام می‌دهند (یکی از آنها، به طول کمتر از 115 فوت، طولانی‌ترین پله برقی اروپا در آن زمان بود).
Fondaco dei Tedeschi (ونیز، ایتالیا) در پیش درآمد در سنه 1228 ساخته شد، ساختمان سمبلیک ونیز Fondaco dei Tedeschi مدتها پیش از فرود اولین پله برقی در سال 1896 (در جزیره کونی، باور کنید یا نه) وارد شد. شرکت معماری OMA که برای بازسازی این چرخشگاه کهنه به یک فروشگاه بزرگ عصر جدید سفارش دیتا شده بود، راه جدیدی را در وسط ساختمان تاریخی ایجاد کرد و پله برقی را با لهجه‌های حاضر برای باند فرودگاه پوشانید: پله‌های قرمز، تزئینات قرمز، و صفحات چوبی غنی.