روز جهانی کتاب

روز 23 آوریل روز جهانی کتاب می باشد این روز که همگان با سالگرد ویلیام شکسپیر و سروانتس است همراه با جشن و شادی برای این روز می باشد.

در سال 1995 در ینوسکو تصمیم گرفته شد که این روز به نام روز جهانی کتب و حق نشر نام گذاری شود.

کتاب و کتاب خوانی بسیار امر مهمی در زندگی هر فردی می باشد، مهمترین دلیل این امر را می توان این نامید که هر فرد که کتابی می خواند به جز زندگی خود زندگی شخصی دیگر را هم تجربه خواهد کرد و نکته ی حائز اهمیت این است که با کسب تجربه در هر یک از این کتاب ها قدرت تصمیم گیری و انتخاب در هر فرد به شدت می توان گفت که افزایش می یابد و در تعریف کلی می توان گفت کسی که کتاب می خواند بیشتر از یک بار زندگی خواهد کرد.

نکته ی حائز اهمیت در مورد این روز بسیار مهم این است که حتی در تقویم ایران نامی از آن برده نشده است چه برسد به آنکه بخواهند جشنی برای آن بگیرند.

متاسفانه تعداد کتاب و کتاب خوان در ایران به شدت رو به کاهش می باشد چرا که با افزایش محبوبیت شبکه های اجتماعی کسی به خود زحمت خواندن کتاب را نخواهد داد. تعداد تیراژ کتاب در دهه های 60 و 70 برابر با 3000 عدد بوده است که این رقم با وجود دو برابر شدن جمعیت در سال 1390 برابر با 500 عدد شده است.

سرانه ی مطالعه در ایران نسبت به دیگر کشور های جهان بسیار، بسیار تاسف بر انگیزمی باشد.

در زیر سعی شده که نامی بعضی از کشور های جهان و سرانه مطالعه آن ها آورده شود که می توانید خود آن را با کشور ایران مقایسه کنید.

این آمار از طرف خبرگزاری سیمرغ ارائه شده است.

ژاپن: 90 دقیقه

انگلستان: 55 دقیقه

آمریکا: 20 دقیقه

فنلاند: 44 دقیقه

استونی: 36 دقیقه

آلمان: 34 دقیقه

هلند: 31 دقیقه

و اکنون سرانه مطالعه در ایران را خدمت شما عرض خواهم کرد:

آمار های متعددی ارائه شده است در مورد سرانه مطالعه در ایران و میزان آن از 2 دقیقه تا 76 دقیقه متغیر نیز می باشد.

اما خبری که توسط تمام برنامه ها و ... شنیده می شود همان 2 دقیقه است که درستی و موثق بودن آن دقیقا مشخص نیست.

و اکنون تقسیم بندی این زمان را خدمت شما عرض خواهم کرد:

2 دقیقه در نظر گرفته شده است البته بدون در نظر گرفتن زمان مربوط به خواندن قرآن و کتاب مفاتیح و همچنین روزنامه و اگر کتاب های درسی را بخواهیم به آن اضافه کنیم 6 دقیقه خواهد شد.

7 دقیقه در نظر گرفته شده که مربوط به سال 1381 می باشد .

18 دقیقه و 12 ثانیه گرفته شده که مربوط به یک جامعه آماری با افراد بالای 12 سال در سال 1388 می باشد.

95 دقیقه

و 120 دقیقه

تحقیقی دیگر صورت گرفته است که بر اساس میزان عضویت و امانت کتاب و عوامل دیگر در کتابخانه های عمومی کشور صورت گرفته که به شرح زیر می باشد:

FR=۱٫337 L+۱4٫078

FR: مطالعه آزاد؛ L: امانت

که بر این اساس آمار امانت گرفتن کتاب از کتاب خانه های عمومی چیزی حدود 14 دقیقه در روز بوده است.

به هر حال اوضاع سرانه ی کتاب در کشور ما زیادی چنگی به دل نمی زند و نخواهد زد مگر بر روی آن تاکید بشود.

هم اکنون تمرکز زیادی بر روی حمایت از کالای ایرانی و ... صورت گرفته است و تبلیغات بسیار زیادی با جدیت انجام می شود این تبلیغات بی تعارف می توان گفت که به دلیل نا آگاهی مردم است و اگر همین میزان تبلیغات در جهت کتاب و کتاب خوانی انجام بشود سطح آگاهی مردم نیز توسط آن بالا خواهد رفت و خود به صورت خودجوش از کالای ایرانی حمایت خواهند کرد چرا که آن موقع علم و آگاهی کافی در این زمینه خواهند داشت.

البته که کسی را نمی توان مجبور به انجام کاری کرد اما می توان امری درست که برخی مایل به انجام آن نیستند را با علایق آنها ترکیب کرد و آن موقع رضایت آن افراد در استفاده از آن چیز افزایش خواهد یافت، اگر مردم و جامعه از خواندن کتاب اجتناب می ورزند می بایست که علایق آنها را شناسایی کرد که یکی از مهمترین علایق آنها فضای مجازی است پس می بایست ارتباطی مستقیم میان فضای مجازی و کتاب ایجاد نمود تا میزان استفاده از آن بیشتر بشود.

البته که بعضی از کتاب ها فروش بسیاری دارند مانند کتاب های رمان یا مربوط به لطیفه و ... اما این کتاب تاثیر زیادی بر زندگی افراد نمی گذارد بلکه کتاب هایی مهم هستند که چیزی را به کاربر و استفاده کننده خود بیاموزند مانند کتب موفقیت یا آموزشی.(البته این آمار دقیق نیست و مبتنی بر دیده ها و شنیده های خود من است، چرا که خود قبلا به دیل عدم آگاهی کامل به دنبال چنین کتاب هایی بوده ام)

امر دیگری وجود دارد که متاسفانه آن هم گریبان گیر بسیاری از ماست و آن هم این است که هرگز از طرف مدرسه به درستی تشویق به کتاب خواندن نشده ایم.

همیشه به ما گفته اند کتاب را بخوان، درست را بخوان تا در آینده موفق شوی و همیشه موفقیت ما را موکول به آینده کرده اند و هیچوقت نگفته اند که این کتاب را بخوان تا هم اکنون زندگی تو دچار تغییراتی بشود و بنا بر اینکه ذهن انسان تنبل است و سعی می کند وضعیت موجود را ثابت نگه دارد. زمانی که متوجه می شود موفقیت مربوط به آینده است پس خواندن کتاب یا هر امری دیگری را هم به آینده موکول می کند، این موارد می بایست در نظام آموزشی به خصوص در مدارس به درستی بررسی بشوند و به دانش آموزان ارائه شوند تا بتوانند رشد و پیشرفتی داشته باشند. .

12 سال از زندگی هر فردی در مدرسه گذرانده می شود اما متاسفانه حتی نمی توان گفت که 10 درصد پیشرفتی در زندگی وی اتفاق می افتد، آن 10 درصد هم برای یادگیری خواندن و نوشتن است که در همان سال های اولیه به طور کامل شخص آن را فرا می گیرد ما بقی سال ها به دوروسی پرداخته می شود و مواردی آموزش داده می شوند که ذره ای هم به او کمک نخواهند کرد.

حد اقل اگر این امر در زندگی کسی رخ نداده یا مورد قبول نیست در زندگی من و تمام افرادی که تا کنون دیده ام و می شناسم این چنین است البته به جزء عده ای خاص.

به هر حال برای آنکه بتوان جامعه ای مفید و رو به رشد داشت اولین کار این است که همانطور که هر روزی مختص به رویدادی است که اهمیت چندانی هم می توان گفت که ندارد حداقل این روز جزء تقویم ما آورده شود و اقداماتی در جهت افزایش آن در جامعه به عمل آورد.

البته هفته ای وجود دارد به نام هفته کتاب خوانی اما روزی که به صورت جهانی، کتاب خوانی جشن گرفته می شود ایران هم جزء همین کشور های جهان است و نادیده گرفتن این روز کاری نادرست است.

موفق و پیروز باشید

هر گونه کپی برداری فقط با ذکر لینک مقاله امکان پذیر است