سیری بر زندگی امام سجاد (ع)

امام سجاد (ع) در سال 38 هجری در مدینه چشم به جهان گشودند، ایشان فرزند امام حسین (ع) می باشند و ملقب به زین العابدین هستند.

ایشان دو سال از کودکی خود را در زمان خلافت امام علی (ع) گذراندند و پس از شهادت امیرالمومنین (ع) به مدت 10 سال در زمان امامت امام حسن (ع) عمر گذراندند.

ایشان در صحنه ی عاشورا حضور داشتند و که پس از آن واقعه مقام امامت به ایشان رسید که 34 سال به طول انجامید.

از فضائل اخلاقی سرشار بودند و به طوری می زیستند که دوست و دشمن را تحسین می کردند، علت نام گذاری وی به عنوان سجاد این ذکر شده است که هر گاه نعمتی به ایشان می رسید یا برای نعمات گذشته خود سجده به جا می آورد، هیچگاه نمازش را تمام نکرد مگر با سجده.

عده ی بسیاری هستند که این سئوال برای انها پیش امده است که چرا ایشان در واقعه ی عاشورا حضور داشتند اما شرکت نکردند و دلیل این امر هم آن است که ایشان دچار بیماری سرسختی شده بودند و جهاد از شخص بیمار برداشته شده است.

ماموریت ایشان و حضرت زینب (س) پس از واقعه ی عاشورا شروع شد اما با رنج و مشقتی جسمی فراوان.

پس از واقعه امام را سوار بر شتری بدون هودج کردند و دوپای ایشان را از زیر شتر بستند و مابقی اسیران را نیز سوار بر شتر روانه کوفه کردند.

جلوی کاروان دستور داده شده بود که سر شهدا را بر نیزه کنند و وارد شهر بشوند، تدابیر بسیار اندیشیده شده بودند برای ورود کاروان به شهر اما این تدابیر بی فایده بود با بیاناتی سخت که حضرت زینب (س) به زبان آوردند.

از یزید نامه ای رسید به دست خلافای کوفه که سر حسین ابن علی (ع) را به آنجا ببرند، در این حین بر سر و گردن و دست و پای امام سجاد (ع) زنجیر کردند و ایشان را سوار بر شتر نموده و مابقی اسیران را نیز به همراه سر امام حسین (ع) به سمت شام روانه کردند.

در دمشق نیز که روز اول صفر ماه 61 هجری بود یزید اسیران را افرادی یاغی معرفی کرده بود و شهر دمشق در شادی و مسرت به سر می برد.

در زمان گذر اسیران پیر مردی به جلو آمد و اظهار کرد که خداوند را سپاس گذار است که شهرهای اسلام از شر این مردان راحت شده است که امام سجاد (ع) به پیش آمدند و به پیرمرد گفتند که آیا تا به حال قران خوانده ای؟ که پیرمرد جواب مثبت داد و امام سجاد در پاسخ آیه ای از قران را به پیرمرد متذکر شدند و گفتند آن خویشاوند و قومی که خداوند به دوستی آنها امر کرده است و برای پیامبر اسلام اجر رسالت قرار داده ما هستیم و سپس آیه ی تطهیر را تلاوت کردند.

اسیران به زندان منتقل شدند و چند روزی گذشت که یزید یک مهمانی برگزار کرد و همه ی سفیران را به آن دعوت نموده و در آن مجلس چوبی را برداشته و بر لبان و دندان امام حسین (ع) که محل بوسه ی پیامبر بود می زد.

سپس این چنین گفت که خداوند را سپاس که شما را رسوای عالم ساخت.

حضرت زینب ساکت نماند و به پا خواست و یزید را خوار و ذلیل کرد و یزید تنها در جواب چنین گفت که:

ناله و ضجه بر داغ دیدگان رواست و زنان اجیر نوحه کننده را مرگ درگذشته آسان است.

از کوفه تا دمشق زمانی که امام سجاد (ع) در زنجیر بودند سخنی به یزید گفتند که باعث شد که یزید زنجیر های آنها را بشکند و مردم از ان سخن به گریه آمدند. آن سخن این بود که ای یزید به خدا قسم چه گمان می بری اگر پیامبر ما را این چنین نظاره کند؟

در شام خطیب رسمی بر روی منبری رفته و در حال سخن گفتن بود که امام سجاد (ع) از یزید خواستند که بر روی منبر بروند و سخن بگویند که در ابتدا یزید مخالفت می کرد اما با اسرار مردم قبول کرد و امام بر روی منبر رفتند و سخنانی را به زبان آوردند که از میان زن و مرد صدای گریه به پا خواست و اشک ها روان شد.

سخنان چنان سنگین بود که برای خاموش ساختن امام دستور دادند که موذن اذان بگوید در میان اذان زمانی که به جمله اشهد ان محمدا رسول الله رسید امام موذن را قسم داد که دیگر ادامه ندهد و سپس رو به یزید گفت که ای یزید آیا محمد جد تو بوده است یا جد ما؟ اگر جد تو بوده که همه می دانند دروغ می گویی چرا اگر چنین است بوده فرزندش حسین را کشتی؟ چرا اموال و خانواده او را غارت کردی؟

سپس امام گریبان را چک زدو تمام مجلس منقلب شدند.

این فقط بخشی از داستان زندگی امام سجاد (ع) بود.

در مورد اثر بسیار زیبای ایشان به نام صحیفه سجادیه در ادامه توضیحاتی خدمت شما ارائه خواهم داد.

این صحیفه شامل 57 دعا می باشد که از ارزنده ترین آثار اسلامی به شمار می آید.

صحیفه پر نسخه ترین کتاب حدیثی می باشد و از این کتاب در ایران بیش از سه هزار نسخه است.

از 75 دعای صحیفه ی سجاده تعداد 21 دعا از دست رفته است.

در زیر یکی از اشعار زیبا در مورد امام زین العابدین (ع) را می خوانید.

ای شام، کربلای تو یا زین العابدین

دل بزم ابتلای تو یا زین العابدین

یک عمر در فراق جوانان هاشمی

شد خونِ دل غذایِ تو یا زین العابدین

در بین خنده و کف و شادی گریستند

زنجیرها برای تو یا زین العابدین

چشم حسین و چشم شهیدان کربلا

گریند در عزای تو یا زین العابدین

ای کاش پر شود عوض اشک چشم ما

از خون ساق پای تو یا زین العابدین

در حیرتم که از چه به زنجیر بسته شد

دست گره گشای تو یا زین العابدین

ای کنز مخفی ازلی یک نفر نگفت

ویرانه نیست جای تو یا زین العابدین

آرد صدای گریة ما سر بر آسمان

از اشک بی صدای تو یا زین العابدین

تا حشر انقلاب حسین است سربلند

در پای خطبه های تو یا زین العابدین

در کوچه های شام فقط سنگ های بام

بودند آشنای تو یا زین العابدین

خاشاک و سنگ و خنده و دشنام و هلهله

گردید رونمای تو یا زین العابدین

"میثم" سلام می دهد از دور صبح و شام

بر صحن با صفای تو یا زین العابدین

حاج غلامرضا سازگار

کپی فقط با ذکر لینک مقاله امکان پذیر است.