رنگ سبز

رنگی است مرکب از زرد و کبود به مجاز به معنی شاد و خرم:

اندر ایوانش روان یک چشمه آب **** با درخت سبز برنا دیده­ ام

خاقانی

سرت سبز و دلت خوش باد جاوید **** که خوش نقشی نمودی از خط یار

حافظ

گروهی از رنگ‌ها را شامل می‌شود که از ترکیب آبی و زرد به دست می­ آیند. آبی ‌به درک و فراست کمک می‌کند و زرد، وضوح فکر و اطمینان‌خاطر می‌آورد. سبز، بیش‌تر رنگ بهار، رشد گیاه و زندگی جدید است. این رنگ به بیانی، رنگ عشاق بوده و نشانگر امید می ­باشد. رنگ سبز در ساختار روان‌شناختی انسان­ ها تعادل ایجاد می ­کند.

سبز به ‌عنوان یک هماهنگ کننده عالی، با رفتار و احساسات مثبت و منفی مرتبط است. کسانی که تحت‌تأثیر سبز هستند، اغلب می‌توانند هر دوسوی یک مشکل را ببینند و معمولاً خیر و شر اخلاقی را به‌شدت رعایت می‌کنند. پوشیدن لباس‌های سبز یا قرارگرفتن در محیط سبز، به توانایی حافظه کمک می‌کند.

دکتر ماکس لوشر می ­نویسد: «شخصی که رنگ سبز را انتخاب می ­کند، مایل است عقاید خویش را به کرسی بنشاند و خود را به عنوان نماینده اصول اساسی و تغییر ناپذیر معرفی نماید. در نتیجه برای خود مقام بلندی قایل است و می خواهد به دیگران پند و اندرزهای اخلاقی دهد و آنها را موعظه نماید...انتخاب کننده این رنگ دارای صفات روحی، اراده در انجام کار، پشت کار و استقامت است و لذا رنگ سبز مایل به آبی نمایانگر عزم راسخ، پایداری و مهم­تر از همه، مقاومت در برابر تغییرات است.»(ر.ک: روانشناسی رنگ­ها، ص83)

پارچه سبز به عنوان یک نماد علوی، بیانگر علاقه و عشق شیعیان به خاندان اهل بیت(ع) ـ به ویژه عشق به امام حسین (ع) و یاران باوفایش ـ می ­باشد.