پرنده نگاری یکی از محبوبترین و در عین حال مرسوم ترین روش های شناسایی پرندگان مختلف می باشد که با گسترش تکنولوژی و پیشرفت ابزار شناسایی، سرعت شناسایی و تشخیص پرندگان پیشرفت شگرفی داشته است . از زمان های بسیار دور پرنده شناسان با استفاده از ابزارهای دیداری همچون دوربین های چشمی اقدام به شناسایی پرنده گان و گه گاه ترسیم شکل پرنده می کردند که از اولین روش های پرنده نگاری به شمار می رود . استفاده از ابزارهای شناسایی و دوربین های پیشرفته که امکان ثبت تصاویر با جزئیات بسیار بالا را ممکن می سازند سبب شناسایی بیش از 100 هزار گونه پرنده در اقصی نقاط جهان شده است .
علاوه بر امکان جستجو و شناسایی پرندگان در جنگل های استوایی بخصوص یکی از بهترین مناطق برای پرنده شناسان و بالاخص پرنده شناسان مبتدی، تالاب ها و دریاچه ها می باشند که از نمونه های داخلی آنها می توان به تالاب انزلی ، تالاب میانکاله ، تالاب های اطراف دریاچه ی ارومیه و ... اشاره کرد .
توجه به زمان کوچ پرندگان از مهمترین ویژگی های موجود برای کشف پرندگان و عکس برداری از آنها می باشد که در این صورت امکان مشاهده ی پرندگان جدید و کمیاب به شدت افزایش می یابد. در بسیاری از تالاب های بزرگ ایران مناطق و آشیانه های خاصی برای پرنده نگاران در نظر گرفته شده است که با استفاده از این مناطق و بدون ایجاد کوچکترین مزاحمت برای پرندگان امکان مشاهده و رسد پرندگان برای پرنده شناسان بوجود می آید.
در ادامه به صورت تخصصی تری در مورد پرنده نگاری خواهیم نوشت . با پرنده نگار همراه باشید ...