سه نوع اصلی روغن های روان کننده صنعتی کدامند؟
روغن‌های صنعتی ساخته‌شده نقش مهمی در عملیات در طیف وسیعی از بخش‌ها از فلزکاری ، فرآوری گرفته تا ساخت دارند . روغن ها برای افزایش عملکرد عملیاتی تجهیزات و ماشین آلات صنعتی استفاده می شونددر حالی که از آن در برابر آسیب محافظت می کند. انواع مختلفی از روغن های صنعتی وجود دارد که بر اساس ترکیبات و فرمول طبیعی آنها طبقه بندی می شوند. آنها اغلب با مواد افزودنی ترکیب می شوند تا خواص خود را بهبود بخشند.
در کاربردهای صنعتی، طیف گسترده ای از روان کننده های مبتنی بر مایع استفاده می شود. در حالی که روغن‌های تخصصی برای کاربردهای خاص مانند چرخ دنده‌ها، توربین‌ها، راه‌های کشویی و کمپرسورها، از جمله دیگر، ساخته شده‌اند، انواع اصلی روغن‌های صنعتی عمومی به سه دسته متمایز تقسیم می‌شوند. در این مقاله نگاهی دقیق به این روغن های صنعتی به همراه برخی از افزودنی های مورد استفاده برای تقویت آنها خواهیم داشت.
روغن های طبیعی
این روغن های صنعتی از منابع طبیعی تولید می شوند و در معرض فرآوری گسترده نیستند. روغن های طبیعی معمولی ممکن است منابعی از چربی های گیاهی و حیوانی باشند - به عنوان مثال، روغن کلزا یا روغن کرچک.
روغن‌های طبیعی از نظر ویژگی‌هایشان به دلیل ناپایداری بودن محصولات در مواجهه با محیط‌های حرارتی یا اکسیداتیو شناخته می‌شوند. این روغن‌ها در صورت قرار گرفتن در دمای بالا به راحتی اکسید می‌شوند، که باعث تخریب می‌شود و خواص آنها دیگر موثر نیست. در نتیجه، در حالی که روغن های طبیعی جایگاه خود را در روانکاری صنعتی دارند، هرگز برای تامین روغن ماشین آلات در محل استفاده نمی شوند.
روغن معدنی
برخلاف روغن‌های طبیعی، این روان‌کننده‌ها از فرآورده‌های نفتی که از چاه‌های نفت به دست می‌آیند، به دست می‌آیند که گاهی اوقات به آنها "روغن" می‌گویند. روغن های معدنی از نظر ترکیب شیمیایی، ترکیبات آلی هستند که هم هیدروژن و هم کربن (هیدروکربن) را شامل می شوند.
پس از استخراج نفت از روغن گیر، تحت طیف وسیعی از فرآیندهای شکنش قرار می گیرد. در این فرآیندها، سوخت به همراه روغن هایی با خواص مختلف مانند ویسکوزیته به دست می آید. محصولات به دست آمده با سطوح ویسکوزیته و خواص روان کنندگی بالاتر به عنوان روغن و سایر عوامل روان کننده استفاده می شوند.
شایان ذکر است که روغن‌های معدنی به‌ویژه به نوسانات دما حساس هستند و معمولاً دارای شاخص ویسکوزیته تا 120 هستند. نقطه ریزش روغن‌های معدنی می‌تواند بین 6- تا 60- درجه سانتیگراد باشد، اما بیشتر روغن‌های معدنی تولید شده دارای ریزش هستند. نقطه -20 درجه سانتیگراد. علاوه بر این، روغن های معدنی نقطه اشتعال پایینی دارند و به راحتی می سوزند.
روغن‌های معدنی از منابع طبیعی به دست می‌آیند و به همین دلیل حاوی چندین عنصر دیگر مانند نیتروژن، فسفر و گوگرد هستند. این عناصر شیمیایی معمولاً ناخالصی‌هایی در نظر گرفته می‌شوند که می‌توانند محیط ما را آلوده کنند، اما بر روانکاری نیز تأثیر می‌گذارند. آنها می توانند منجر به رسوب و تشکیل لجن شوند که می تواند به دلیل اکسیداسیون و سایر واکنش های شیمیایی که در طول فرآیند روانکاری رخ می دهد رخ دهد. در نتیجه، روغن های معدنی باید قبل از اینکه برای استفاده مناسب شوند، تحت یک فرآیند تصفیه کامل قرار گیرند. این روغن‌ها پس از خالص‌سازی، با افزودنی‌هایی تزریق می‌شوند تا کاستی‌ها را جبران کنند. به عنوان یک قاعده، روغن‌های معدنی اغلب روان‌کننده‌ای هستند که بیشترین استفاده را در صنعت دارند.
روغن های مصنوعی
این آخرین نوع روغن در پاسخ به بسیاری از معایب کشف شده در استفاده از روغن معدنی ساخته شد. همانطور که گفته شد، به دلیل اینکه فرآورده های نفتی هستند، دارای ناخالصی هایی هستند که می تواند بر عملکرد آنها تأثیر بگذارد و کارایی آنها را محدود کند. برای پاسخ به این موضوع، روغن‌های مصنوعی با استفاده از فرآیندهای شیمیایی برای مهندسی گزینه پیشرفته‌تر به عنوان جایگزینی برای روغن‌های طبیعی و معدنی تولید شدند.
روغن های مصنوعی به عنوان روان کننده های نفتی مبتنی بر مصنوعی، برخی از خواص مثبت نفت را حفظ می کنند. با این حال، برخلاف روغن معدنی، روغن مصنوعی هیچ ناخالصی ندارد. این می تواند هر گونه تشکیل رسوب بالقوه را کاهش داده یا به طور کامل نفی کند و در نتیجه باعث پایداری محصولات آنها شود. علاوه بر این، آنها دارای VI بسیار بالاتری هستند که باعث می‌شود در محدوده وسیع‌تری از دماهای عملیاتی مختلف پایدار بمانند. به این ترتیب، نقطه ریزش آنها می تواند از -18 درجه سانتیگراد تا -74 درجه سانتیگراد باشد و محدوده دمای آنها به طور کلی بین -30 درجه سانتیگراد و -50 درجه سانتیگراد قرار می گیرد، با سطح جریان آنها در دماهای پایین تا حد زیادی بهبود یافته است.
روغن های مصنوعی همچنین یک راه حل روانکاری مفید برای کاربردها و صنایعی هستند که آتش سوزی ممکن است یک خطر جدی باشد. این به این دلیل است که آنها نقطه اشتعال فوق العاده بالاتری دارند که به سطح غیر قابل اشتعال می رسد.
در حالی که به نظر می رسد روغن های مصنوعی روان کننده کاملی هستند، آنها در مقایسه با روغن های معدنی دارای معایب کلیدی هستند. اولا، بر خلاف روغن های معدنی مبتنی بر نفت، روغن های مصنوعی به عنوان روان کننده های مرزی مناسب نیستند. ثانیاً، خرید آنها بسیار گران‌تر است و برای برخی عملیات‌ها غیراقتصادی است.
سیستم های افزودنی روغن صنعتی
همانطور که گفته شد، روغن های صنعتی نیز معمولا حاوی مواد افزودنی هستند. این اجزاء برای تأثیرگذاری بر خواص طبیعی روغن پایه مورد استفاده برای بهبود عملکرد آن یا دادن ویژگی های مفید برای یک کاربرد خاص طراحی شده اند. افزودنی ها این خواص طبیعی را برای دستیابی به نتایج متفاوت تقویت یا سرکوب می کنند.
مواد افزودنی معمولاً بر اساس ویژگی هایی که عرضه می کنند طبقه بندی می شوند. ضد سایش، فشار شدید (EP)، آنتی اکسیدان و بازدارنده های زنگ زدگی و خورنده برای خواص محافظتی آنها اضافه شده است. با این حال، کاهش‌دهنده‌های نقطه ریزش، اصلاح‌کننده‌های شاخص ویسکوزیته، اصلاح‌کننده‌های اصطکاک، عوامل کف‌کننده مورچه، پخش‌کننده‌ها و مواد شوینده نیز می‌توانند برای کمک به عملکرد استفاده شوند.
شرکت رنگسازان غرب تولیدکننده انواع پلیمر و پلاستیک می باشد. از جمله محصولات این مجموعه می توان به ورق پلی اتیلن، ورق پلی آمید، پلی کربنات و.... اشاره کرد.