کارل یونگ، با نام کامل کارل گوستاو یونگ (زادهی ۲۶ جولای ۱۸۷۵، کسویل، سوئیس – درگذشته در ۶ ژوئن ۱۹۶۱، کوسناخت، سوئیس)، روانشناس و روانپزشک سوئیسی بود که روانشناسی تحلیلی را پایهگذاری کرد. یونگ مفاهیم شخصیت برونگرا و درونگرا، کهنالگوها و ناخودآگاه جمعی را نیز مطرح کرد و توسعه داد. آثار یونگ در عرصههای روانپزشکی، مطالعات دینی، ادبیات و زمینههای مرتبط با آنها، در سراسر جهان تأثیرگذار بوده است.
یونگ در دوران کودکی، علیرغم تنهایی، سرشار از تخیلی غنی بود و از همان دوران کودکی، رفتار والدین و معلمان خود را مشاهده میکرد و سعی در واکاوی آنها داشت. او در نوجوانی فلسفه را کشف کرد و به طور گسترده به مطالعهی آن پرداخت؛ همین امر به همراه ناامیدیهای دوران کودکی، یونگ را بر آن داشت تا بر خلاف علاقهی خانواده به وزیر شدن او، به تحصیل در عرصهی پزشکی بپردازد و روانپزشک شود. او از سال ۱۸۹۵ تا ۱۹۰۰ دانشجوی دانشگاه بازل و تا سال ۱۹۰۲ دانشجوی دانشگاه زوریخ بود.
یونگ توانست در سال ۱۹۰۰ به بخش کارکنان آسایشگاه بورگولزلی دانشگاه زوریخ، یعنی زمانی که تحت هدایت یوگن بلولر که علایق روانشناختیاش آغازگر مطالعات کلاسیک بیماری روانی بود، ملحق شود. در بورگولزلی، یونگ با موفقیت چشمگیری شروع به آزمایش تستهای ارتباطی کرد که توسط محققان قبلی آغاز شده بود. او واکنشهای عجیبوغریب و غیرمنطقی بیماران به کلمات محرک را مطالعه کرد و دریافت که این واکنشها ناشی از مجموعهای از تجارب و تداعیهای احساسی است که به دلیل محتوای ناخوشایند، غیراخلاقی (نسبت به آنها) و اغلب جنسی از هوشیاری خودداری میکنند. او برای توصیف چنین شرایطی از اصطلاح «عقده» استفاده کرد.
این تحقیقات که به کارل گوستاو یونگ جایگاه یک روانپزشک با شهرتی بینالمللی بخشید، او را به درک تحقیقات فروید نیز سوق داد. یافتههای او بسیاری از ایدههای فروید را تایید کرد و طی یک دورهی پنج ساله (بین سالهای ۱۹۰۷ و ۱۹۱۲)، او همکار نزدیک فروید بود. یونگ سمتهای مهمی در جنبش روانکاوی داشت و به طور گسترده به عنوان محتملترین جانشین بنیانگذار روانکاوی شناخته میشد، اما تا حدی به دلایل خلقی و تا حدی نیز به دلیل اختلاف دیدگاهها، همکاری یونگ و فروید پایان یافت. یونگ تا حد زیادی با فروید بر سر اصرار او بر مبانی جنسی روانرنجوری اختلاف نظر داشت. در سال ۱۹۱۲ با انتشار کتاب روانشناسی ناخودآگاه، میان یونگ و فروید اختلاف نظر جدی رخ داد. اگرچه یونگ در سال ۱۹۱۱ به عنوان رئیس انجمن بینالمللی روانکاوی انتخاب شده بود، با این حال در سال ۱۹۱۴ از این انجمن استعفا داد.
نخستین دستاورد یونگ این بود که افراد برونگرا و درونگرا را بر اساس نوع نگرش متمایز کرد. بعدها او چهار کارکرد ذهن -تفکر، احساس، ادراک و الهام- را نیز متمایز کرد که یک یا چند مورد از آنها در هر فرد خاص، غالب است. نتایج این مطالعه در کتاب انواع روانشناسی در سال ۱۹۲۳ تجسم یافت. دانش گستردهی یونگ علاوه بر کتاب روانشناسی ناخودآگاه، در این کتاب نیز به خوبی پدیدار شد.
یکی از آثار یونگ کتاب ضمیر پنهان است. کتاب صوتی ضمیر پنهان یا نفس نامکشوف از کارل گوستاو یونگ، از مشهورترین روانشناسان و روانکاوان و بنیانگذار مکتب یونگ است. دکتر ابوالقاسم اسماعیلپور با ترجمهی این کتاب به فارسی این موقعیت را فراهم آورد تا با مطالعهی این کتاب به پیدا کردن مفهوم خود، خوشناسی و پیدا کردن جایگاه فرد در جامعه برسیم.
برای دانلود کتاب صوتی ضمیر پنهان اینجا کلیک کنید.