نام جنگل اولنگ را شاید کمتر شنیده باشید. جنگلی پر وسعت و زیبا که در شمال کشور واقع نیست. اینجا در ۵۰ کیلومتری شاهرود واقع است و در امتداد جنگل ابر است. ما در این مطلب می‌خواهیم به بررسی این جنگل زیبا بپردازیم. با سفرزون همراه باشید.
مشخصات طبیعی جنگل اولنگ
اولنگ از شمال به استان گلستان و از شرق غرب و جنوب به ارتفاعات حوشه آبریز شاهرود می‌رسد. اینجا از سطح دریا ۳۲۰۰ متر ارتفاع دارد و واقع شدن بر کوهستان و اقلیم متفاوت آن، شرایط ویژه‌ای برای این منطقه ایجاد کرده است. پایین بودن درجه حرارت در فصل گرما، چشمه‌های خیلی زیاد و پوشش جنگلی. نام این محدوده خلیج شاهرود است که در واقع مابین یال‌های جداکننده دو حوضه آبریز شمالی و جنوبی البرز شرقی است.
پوشش گیاهی
قسمت جنوبی اولنگ دارای پوشش گیاهی مرتعی است. گونه‌هایی مثل استیپا، فستوکا، برموس و اگروپایرون به علاوه درمنه، چوبک، کلاه میرحسن و سالویا … در اینجا یافت می‌شود. در بخش شمالی جنگل اولنگ، بافت جنگلی به چشم می‌خورد. بلوط، افرا، یردار، توسکا، آزاد داغداغان، چوبک، اسپرس، دم‌روباهی، آویشن و شبدر را می‌توانید در بافت اولنگ پیدا کنید. کوهستان به هم پیوسته در کنار این تنوع گیاهی شگفت‌انگیز، اولنگ را به یکی از زیباترین پدیده‌های طبعی ایران تبدیل می‌کند. این جا پر از گونه‌های جانوری متنوع نیز هست. پرندگان و خزندگان و پستانداران اما معمولاً این جانداران را نمی‌شود دید. برای دیدن آن‌ها به کمین یا شرایط خاصی احتیاج است.
چطور به جنگل اولنگ برویم؟
اولنگ در شمال شرقی شاهرود قرار دارد. برای رسیدن به اولنگ باید ۵۰ کیلومتر به سمت شمال شرقی شاهرود بروید. این جنگل در مسیر جاده شاهرود- رامیان است.
جنگل‌های هیرکانی
جنگل اولنگ در مجموعه جنگل های هیرکانی است. در شاهرود یکی از بزرگترین جنگل‌های این مجموعه وجود دارد و شاید حرف‌ها در مورد آن زیاد است؛ جنگل ابر. شاید این جنگل برای بسیاری از ایرانیان و کسانی که به گردش در ایران علاقه‌مند هستند نام آشنایی باشد. اما اولنگ، جنگلی کمتر شناخته‌شده است. پوشش گیاهی آن فشرده است و احداث جاده منتهی به آن به علت کشف معدن زغال‌سنگ بوده است.
حفاظت
این منطقه که به تازگی در میراث طبیعی جهانی ثبت شده است، تحت حفاظت قرار گرفته است و در مواقع کولاک و برف شدید حافظان طبیعی راه را برای دسترسی به آن باز نگه می‌دارند. اینجا به طور معمول ۹۸ روز یخبندان دارد.
به علاوه حافظان طبیعی، مراقبت از فضای جنگل و همینطور شکار بدون مجوز و آسیب‌های محیط‌زیستی را به عهده دارند.