انعقاد یک قرارداد نقش بسیار مهم و ضروری را برای هریک از طرفین ایفا خواهد نمود که این موضوع در قراردادهای بین کارگر و کارفرما نیز صدق خواهد کرد.
بنابراین در هنگام انعقاد این گونه قرارداد ها نیز می بایست نکات مختلفی را مدنظر قرار داد که در این قسمت به مهم ترین آنها اشاره ای خواهیم داشت.
جدای از شرایط اساسی برای صحت هرگونه قرارداد که در قانون مدنی بیان شده است (قصد و رضا طرفین، اهلیت و…) مطابق با قانون کار نیز برای صحت قرارداد های کارگر و کارفرما نیز می بایست شرایطی در نظر گرفته شود.
البته لازم به ذکر است که، قرارداد شفاهی بین طرفین نیز از منظر قانون کار معتبر می باشد و با شهادت و حقوق واریزی توسط کارفرما، قرارداد و رابطه ی کارگری و کارفرمایی قابل اثبات خواهد بود.
اما مهم ترین ویژگی قرارداد کار، مشروعیت موضوع قرارداد، معین بودن موضوع قرارداد و عدم ممنوعیت قانونی و شرعی طرفین در تصرف اموال یا انجام کار مورد نظر می باشد که در قانون کار مورد تاکید قانون گذار قرار گرفته است.
همچنین می بایست در قرارداد های کار:
مشخصات طرفین، نوع کار یا حرفه یا وظیفه‌ای که کارگر باید به آن اشتغال یابد؛ حقوق یا مزد مبنا و لوا حق آن، ساعات کار، تعطیلات و مرخصی‌ها؛ محل انجام کار؛ تاریخ انعقاد قرارداد؛ مدت قرارداد اگر کار مدنظر برای مدت معین و مشخصی باشد، شرایط و نحوه فسخ قرارداد و موارد دیگری که عرف و عادت شغل یا محل، ایجاب نماید، گنجانده شود.