حقوق اقلیت های دینی در قانون اساسی
اقلیت های مذهبی که بخشی از جامعه آماری کشورمان هستند به عنوان یک شهروند ایرانی در کنار سایر هموطنان ایرانی دارای حقوق و تکالیفی هستند و موضوع رعایت حقوق اقلیت ها و عدم تبعیض نسبت به آنها یکی از موضوعاتی است که به آن پرداخته شده است. توجه امروز . زیرا داشتن عقیده و مذهب حق مسلمی است که در اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آن تاکید شده است و ادیانی که در قانون اساسی کشور ما به رسمیت شناخته شده اند دارای حقوق هستند. سه ویژگی اساسی برای اقلیت ها وجود دارد. این افراد باید تعدادشان کم باشد، قدرتمند نباشند، تفاوت های نژادی، ملی، فرهنگی، زبانی یا مذهبی داشته باشند و البته این افراد باید شهروند یک کشور باشند.
ابتدا باید توجه داشت که با تاکید نهادهای بین المللی بر رعایت حقوق اقلیت ها، عضویت ایران در منشور ملل متحد، میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و کنوانسیون بین المللی رفع هرگونه تبعیض. در مورد زنان، کنوانسیون رفع هر نوع تبعیض و غیره، الزامات این کنوانسیون ها نیز برای کشور ما محقق شده است و طبق ماده 9 قانون مدنی، مفاد موافقتنامه منعقده بین دولت ایران و سایر کشورها طبق قانون اساسی نافذ هستند.
بر اساس اصول 13 و 14 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، زرتشتیان، یهودیان و مسیحیان ایران تنها اقلیت‌های دینی هستند که در ادای دین خود در چارچوب قانون آزادند و در شرایط شخصی و مذهبی به ادای دین خود می‌پردازند. آموزه ها در اصل چهاردهم قانون اساسی نیز آمده است که دولت جمهوری اسلامی ایران و مسلمانان موظفند با غیر مسلمانان با اخلاق حسنه و عدالت اسلامی رفتار کنند و حقوق انسانی آنان را رعایت کنند. این اصل برای کسانی که علیه اسلام و جمهوری اسلامی ایران توطئه و اقدام نمی کنند جاری است.
قبل از این اصل، اصل 11 قانون اساسی مسلمانان را به عنوان یک ملت واحد به رسمیت می شناخت و فرقی بین سنی و شیعه قائل نبود. بر اساس اصل یازدهم قانون اساسی، همه مسلمانان یک ملت هستند و دولت جمهوری اسلامی موظف است سیاست کلی خود را بر ائتلاف و اتحاد ملت های اسلامی استوار کند و در جهت وحدت سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان اسلام تلاش کند. . .
در ادامه قانون اساسی در اصل دوازدهم به حقوق اهل سنت تاکید شده است: دین رسمی ایران اسلام و مذهب آن شیعه جعفری دوازده امامی است و این اصل قابل تغییر نیست و سایر مکاتب اسلامی از جمله حنفی، شافعی من، مالکی و حنبلی. و زیدی کاملا محترم است و پیروان این مذاهب بر اساس فقه خود در انجام مراسم مذهبی آزادند و در آموزه های دینی و احوال شخصیه (ازدواج، طلاق، ارشاد و وصیت) و دعاوی مربوط به آن در دادگاه ها و در هر کشوری شناخته می شوند. . در مناطقی که پیروان هر یک از این ادیان اکثریت دارند، مقررات محلی مطابق آن مذهب در اختیار شوراها خواهد بود. اصل 13 قانون اساسی آزادی انجام مناسک دینی را تصریح می کند و در عمل پیروان این سه دین با کلیساها، کتیبه های متعدد و آتشکده های خود مراسم و مراسم مذهبی خود را حفظ می کنند. بر اساس اصل 26 قانون اساسی، اقلیت های دینی می توانند طبق مقررات دارای انجمن ها و اجتماعات باشند.
امور شخصی شامل نکاح، طلاق، ارث و وصیت می شود که در این صورت اقلیت های دینی به احکام مذاهب خود عمل می کنند و حتی اگر در دادگاه های ایران اختلاف یا موضوعی پیش بیاید، قاضی بر اساس سخت گیری های مذهبی آنها تصمیم می گیرد. گرفتن قوانین می دهد.