برای بررسی ضمان نقل ذمه به ذمه باید ابتدا به ماده ۶۸۴ قانون مدنی که در رابطه با عقد ضمان است بپردازیم:« عقد ضمان عبارت است از اینکه شخصی مالی را که بر ذمه دیگری است به عهده بگیرد.» البته باید بیان کرد که این تعریف کامل و جامعی از عقد ضمان نیست به این دلیل که بر عهده گرفتن دین از جانب ضامن فقط یکی از آثار عقد ضمان است و تعریف آن به حساب نمی آید. در نتیجه وکیل حقوقی در اصفهان عقد ضمانت را به این صورت تعریف می کند که ضمان عقدی است که بر اثر آن کسی در مقابل طلبکار و با کسب رضایت او دین و یا بدهی دیگری را بر عهده و ذمه ی خود می گیرد و در واقع دین را به ذمه ی خود انتقال می دهد.
بر اساس این تعریفی که از ضمان شد می توان ویژگی های زیر را استنباط کرد:
ضمان در دسته ی عقود رضایی قرار دارد به این معنا که صرف توافق شخص ضامن و مضمون له یعنی همان طلبکار عقد محقق می شود و نیاز به تشریفات خاصی ندارد و دین به طور مستقیم به ذمه ی ضامن منتقل می شود.
عقد ضمان یک عقد معوض است یعنی با انتقال دین بر ذمه ی ضامن، دین و تعهد از ذمه ی مضمون عنه یعنی همان بدهکار اصلی ساقط می شود و دیگر این ضامن است که در برابر مضمون له، بدهکار به حساب می آید.
ضمان از عقود تبعی است، به این معنا که به تبع مدیون بودن بدهکار در مقابل طلبکار یا مضمون له ایجاد می شود و در واقع تا فردی مدیون نباشد نمی توان از او ضمانت کرد.
ضمان عقدی است که بر مبنای مسامحه ایجاد می شود نه معامله کردن. به عبارت دیگر شخص ضامن به قصد کسب سود اقدام به انعقاد عقد ضمان نمی کند بلکه در حقیقت هدف او گره گشایی از مشکل مضمون عنه یا شخص بدهکار است.
ضمان عقدی است لازم.
ضمان ضم ذمه به ذمه چیست؟
ضمان ضم ذمه به ذمه و ضمان نقل ذمه به ذمه تفاوت هایی باهم دارند که برای درک کامل آنها بهتر است مقاله ضمان ضم ذمه به ذمه را مطالعه کنید و در صورتی که سوالی برای شما پیش آمده، آن را از طریق چت آنلاین یا کامنت ها با ما درمیان بگذارید.
ضمان نقل ذمه به ذمه به چه معناست؟
بنا بر تعریفی که در فوق برای عقد ضمان ارائه شد و ویژگی های آن در می یابیم که در نظام حقوقی ما عقد ضمان با انتقال ذمه انجام می شود، یعنی به بیان دیگر فرد ضامن با انعقاد عقد ضمان دین را بر ذمه ی خود انتقال داده و به این ترتیب مضمون عنه یا مدیون اصلی بری می شود. البته نباید این تصور را داشت که انتقال دین مقتضای ذات عقد ضمانت است بلکه می توان با انعقاد قرارداد خصوصی شخص ضامن را ملتزم به تأدیه ی دین مدیون کرد منوط به این که خود مدیون تعهد را انجام ندهد و یا دین را نپردازد. و یا این امکان نیز وجود دارد که هم شخص ضامن و هم شخص مدیون را در مقابل طلبکار به صورت تضامنی مسئول دانست.
اما بنا بر گفته ی وکیل اصفهان عقد ضمان نقل ذمه به ذمه آثاری دارد که در ادامه توضیح داده می شود:
برائت مدیون
مهم ترین اثر عقد ضمان نقل ذمه به ذمه این است که مدیون بری شده و دیگر تعهدی به پرداخت دین یا انجام تعهد در برابر طلبکار یا مضمون له را ندارد. در نتیجه دیگر احتیاجی نیست که ذمه ی مدیون را بری کرد. در ماده ی ۷۰۷ قانون مدنی نیز آمده است:« اگر مضمون له ذمه ی مصمون عنه را بری کند ضامن بری نمی شودمگر این که مقصود ابرا از اصل دین باشد.»
از این ماده استنباط می شود که تعهد ضامن جدا از رابطه ی قبلی مدیون و مضمون له است. به عبارت دیگر این ماده نشان گر این است که از نظریه انتقال ذمه پیروی کرده است.
ادامه مطلب ...