ریموت کنترل از راه دور وسیله ای برای انتقال دستورات به مرکز کنترل یا همان رسیور صنعتی است. ارتباط بین ریموت کنترل از راه دور و رسیور از طریق فرکانس برقرار می شود. این دستور با استفاده از سیگنال های امواج به گیرنده منتقل می شود. سپس گیرنده سیگنال فرمان را رمزگشایی می کند و این دستور به مرکز کنترل منتقل می شود و عملیات بر اساس آن انجام می شود.
فرکانس کارکرد کنترل از راه دور و گیرنده باید یکسان باشد تا بتوان اطلاعات را بین این دو ارسال و دریافت کرد. این بدان معنی است که هر دو باید 433 مگاهرتز یا فرکانس های دیگر باشند.
بیشترین فرکانس های مورد استفاده در کنترل از راه دور 315 مگاهرتز ، 433 مگاهرتز و 868 مگاهرتز هستند. برای دیدن ریموت 433 مگاهرتز اینجا کلیک کنید
ریموت کنترل از راه دور را می توان با توجه به روند معرفی آنها به گیرنده طبقه بندی کرد. بر این اساس، ریموت ها به سه دسته زیر تقسیم می شوند.
1. کنترل از راه دور Codefix :
با استفاده از این نوع کنترل از راه دور، برای شناسایی ریموت به گیرنده ، باید چندین کلید عمیق را در یک موقعیت خاص قرار دهید. قطع و وصل این جامپرها باید در همان حالت کلیدهای عمیق گیرنده تنظیم شود. از بین بردن و اتصال این جامپرها از راه دور با لحیم کاری انجام می شود و نسبتاً دشوار است.
همچنین به دلیل شرایط محدودی که می توان این جامپرها را در آن قرار داد ، این نوع اتصال بین ریموت و گیرنده از امنیت بسیار کمی برخوردار است و به راحتی قابل کپی برداری است. از طرف دیگر ، یک کد کنترل از راه دور ثابت اجازه نمی دهد که خودتان کنترل از راه دور را در گیرنده بردارید و اگر ریموت گم شد ، باید وضعیت میانبرهای گیرنده را در جای دیگری قرار دهید. استفاده از این سبک از بین رفته و دیگر مورد استقبال مصرف کنندگان نیست.
2. ریموت های کد لرن یا لرنینگ کد:
برای این نوع دستگاه از راه دور، نرم افزار یک کد شناسایی مشترک بین کنترل از راه دور و گیرنده را شناسایی می کند. با فشار دادن یک دکمه بر روی گیرنده ، گیرنده وارد حالت تشخیص می شود و با فشار دادن یک دکمه بر روی کنترل از راه دور کد این کنترل از راه دور در حافظه گیرنده و سپس دستورات صادر شده توسط آن ذخیره می شود.
تعداد ریموت های قابل استفاده با این نوع گیرنده ها به دلیل ظرفیت حافظه محدود است. حداقل 40 و در بعضی از انواع حداکثر 500 ریموت کنترل از راه دور قابل تشخیص است. امنیت این نوع کنترل از راه دور بالاتر از مدل کد ثابت است.
و از آنجا که کد ارتباط بین ریموت و گیرنده توسط نرم افزار تعیین می شود و نیازی به لحیم کاری و استفاده از دیپ سوییچ ها ندارد، استفاده از آن آسان تر است. ریموت کنترل طرح صدف هم به همین شکل است. به دلیل تنوع محدود کدهای ارتباطی بین ریموت و گیرنده، گاهی اوقات مشاهده می شود که ریموت دزدگیر اتومبیل باعث عملکرد نامناسب ریموت درب پارکینگ و کرکره برقی می شود. کپی برداری این نوع را می توان با کمک دستگاه های تشخیص کد ارتباطی به راحتی انجام داد. بنابراین ، امنیت ریموت های لرنینگ کد از راه دور بسیار بالا نیست (مانند کنترل خودکار درب از راه دور و غیره)
3. ریموت هاپینگ کد:
با این نوع ریموت، ارتباط بین کنترل از راه دور و گیرنده از طریق یک کد ثابت برقرار نمی شود و این کد با هر بار استفاده تغییر می کند. حدود 16 تریلیون کد می تواند بین فرستنده و گیرنده مبادله شود. بنابراین ، اگر کسی بخواهد کد رد شدن از راه دور را کپی کند ، همان کدی را که با فشار دادن دکمه Remote برای فرستنده ارسال می شود ، کپی می کند و این کد همزمان از بین می رود. در واقع کپی کردن از این نوع ریموت هاپینگ غیرممکن می باشد. بنابراین امنیت این نوع ریموت بسیار بیشتر از سایر ریموت هاست.