مدیر شرکت پارس مداد از معضلاتی می‌گوید که این روزها مدادسازان ایرانی را درگیر کرده است
قبل تر گریبان مداد را گرفته بوده. همین مداد و سایر نوشت افزارهایی که تولید داخلی هستند و برخی تولیدکنندگان نهایت تلاششان را برای حفظ کیفیت آنها به کار گرفته اند تا دانش آموز با قلم ایرانی بنویسد. هر چند هنوز هم تولیدکنندگان در تلاشند کیفیت ها افت نکند و دانش آموز ایرانی از لوازم التحریر ایرانی ناامید نشود، اما تا چه مدت دیگر می توانند به این تلاش ادامه دهند و پای تولیداتشان بایستند؟
قرار است کالاها گران نشود. بخشنامه ها دست به دست می گردد و می رسد به تولیدکنندگان داخلی، کسانی که قرار است همه چیز دست به دست هم بدهد تا چرخه های تولید و به تبع آن اقتصاد جامعه پویاتر پیش برود. اما شاید کمتر کسی بداند قبل از گران شدن بنزین، قبل از نوشته شدن و چرخیدن بخشنامه ها، برخی تولیدکنندگان شرایط نابسامان و دشواری را پشت سر گذاشته اند و شوکی را تجربه کرده اند که حالا عامه مردم در مواجهه با قیمت بنزین متحمل شدند.
بخشی از تولیدکنندگان، فعالان و کارخانه داران تولید لوازم التحریر داخلی اند. آنها که به گفته سید ضیاءالدین جلالیان، مدیر شرکت پارس مداد، می روند وزارتخانه و جلسه برگزار می کنند و درباره مسائل مختلفی با مسوولان حرف می زنند، اما وقتی سه روز بعد برای ثبت ارز ۴۲۰۰ تومانی وارد سامانه می شوند، با شوکی روبه رو می شوند، مشابه آنچه جامعه در جریان گرانی بنزین متحمل شد. دیگر ارز ۴۲۰۰تومانی در کار نیست و این موضوع حتی در جلسه چند روز قبل هم به آنها اطلاع رسانی نشده است، ناگهان سامانه ها بسته شده اند و تولیدکنندگان باید از این به بعد با ارز نیمایی و آزاد بتواند برنامه ریزی های تولید را پیش ببرد.
خرید با ارز آزاد، فروش با ارز ۴۲۰۰ تومانی؟
بدون ارز ۴۲۰۰ تومانی و با حدود سه برابر شدن هزینه های تولید برای مدادسازان ایرانی، این روزها بخشنامه ها می گویند مداد نباید گران شود؛ اتفاقی که با مرور آنچه بر تولیدکنندگان گذشته، خواسته ای نامعقول به نظر می رسد. مدیر شرکت پارس مداد در این باره می گوید: ما حالا به قیمت دلار آزاد خرید می کنیم، خریدهای قبلی مان هم تمام شده و نیاز داریم برای ادامه کارمان قیمت ها را اصلاح و به روز کنیم. جریان ما و آنچه بر ما گذشته ربطی به گران شدن بنزین ندارد، شوکی را که مردم با حذف یارانه بنزین پشت سر گذاشتند، ما تولیدکنندگان نوشت افزار چند ماه پیش پشت سر گذاشته ایم. اگر قرار باشد فشاری را که این ماه ها تحمل کردیم، دوباره متحمل شویم، کارخانه ها تحلیل خواهند رفت. او تاکید می کند: در حال نامه نگاری با سازمان حمایت هستیم و می خواهیم با آنها در این باره بحث کنیم که من تولید کننده نمی توانم به قیمت ارز آزاد مواد اولیه وارد کرده و محصول تولیدی را به قیمت ارز ۴۲۰۰ تومانی به فروش برسانیم.
برابر شدن هزینه ها
وقتی ارز ۴۲۰۰ تومانی حذف می شود و تولیدکننده باید با ارز آزاد مواد اولیه وارد کند، چه اتفاقی رخ می دهد؟ این سوالی است که با جلالیان مدیرعامل شرکت پارس مداد مطرح می کنم. او می گوید: چوب و مغزی مداد را با ارز ۴۲۰۰ تومانی وارد می کردیم. به طور مثال سال گذشته برای هر کانتینر چوب مداد حدود ۳۵۰ میلیون تومان هزینه می کردیم، اما در حال حاضر برای وارد کردن همین مقدار چوب مداد یک میلیارد تومان می پردازیم. پس با این حساب هزینه وارد کردن چوب مداد حدودا سه برابر شده است، آن هم در حالی که قیمت لوازم التحریر از مهر امسال تغییر چندانی نداشته است. مدیر شرکت پارس مداد در این باره توضیح می دهد: اول امسال که به ما اطلاع دادند ارز ۴۲۰۰ تومانی حذف شده است، ما با بازار صحبت هایمان را کرده بودیم و از آنجا هم که خریدهای قبلی مان با همین ارز حذف شده انجام شده بود، قیمت ها را بالا نبردیم.
او ادامه می دهد: ما خواستیم با رهبری و دولت که خواهان حمایت از کالای داخلی بوده و می گویند فشار به مصرف کننده وارد نشود، همراهی کنیم، حواسمان هم هست که بازار نوشت افزار حساس است و درآن باید مراقب سیاستگذاری ها بود اما نتیجه این شد که به قطع می گویم امسال اگر شرکت های مدادساز ضرر نکرده باشند، سود هم نکرده اند.
گران شده ها و نشده ها
آیا همه مواد اولیه گران شده اند؟ با مطرح کردن این سوال، جلالیان به نکته جالبی اشاره می کند؛ نکته ای که بیش از دولت و تدبیر نکردن به موقع شرایط، رفتارهای سودجویانه بازار را نشانه می گیرد. او می گوید: همه چیز هم گران نشده، به طور مثال مقوا و جعبه را نسبت به سال گذشته ۴۰ درصد ارزان تر می خریم. چون دلار ارزان تر شده است.
او ادامه می دهد: سال پیش و زمانی که قیمت دلار تا ۱۸ هزار تومان رفت، خوش انصاف های بازار هم از فرصت استفاده کرده و مقوایی را که با ارز ۴۲۰۰ تومانی وارد کرده بودند، گران فروختند. مقوایی را که کیلویی ۵۰۰۰ تا ۶۰۰۰ تومان بود، کیلویی ۳۰ هزار تومان عرضه کردند و فشار زیادی بر تولید کنندگان وارد شد؛ اما چه می شد کرد، ما خریدهای جدیدمان را هم با دلار نیمایی و آزاد انجام دادیم و می دهیم، چون نمی توانیم
کارخانه را بخوابانیم.
نقش مثبت رسانه ملی
حالا با این همه تلاش و دشواری، کارخانه های تولید مداد و لوازم تحریر ایرانی اصلا مورد توجه دانش آموزان هستند؟ این سوال هم موجب می شود جلالیان ماجرای دیگری را بگوید. او اظهار می کند: دانش آموز مایل است کالای با کیفیت ایرانی را بخرد و خوشبختانه رادیو و تلویزیون هم حمایت خوبی از ما داشته و برایمان رایگان تبلیغ کرده اند.
او ادامه می دهد: اما برخی مدارس غیرانتفاعی که انتفاعشان از طریق جیب مردم است، لیست می دادند به دانش آموز مداد و پاک کن و... را خارجی بخرید، مجتمع بزرگی که در یزد ۴۰۰۰ دانش آموز دارد همین کار را انجام می داد، ما کلی پیگیری کردیم و نامه نگاری که این اجبار عملا خیانت به تولید ملی است و خوشبختانه ظاهرا امسال اوضاع بهتر بود.
منبع: جام جم