تاریخچه آش نیکو صفت
رستوران نیکوصفت در میدان انقلاب در ابتدا یک رستوران سلف سرویس بود که در زمان خودش جزو اولین سلف سرویس های شهر تهران به حساب می آمد و بیش از هفده نوع غذای ایرانی در آن سرو میشد. ولی به مرور زمان با افزایش هزینه های جانبی مغازه و با تغییرات جمعیتی در میدان انقلاب و عوض شدن شرایط کسب و کار، تصمیم تازه ای برای این رستوران قدیمی گرفته شد.
اواخر دهه شصت، کسبه تهران با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کردند. یکی از این مشکلات، فرهنگ کارگری و دردسرهای مربوط بدان بود. از طرفی یک سلف سرویس با هفده نوع غذا وابستگی شدیدی به کارگر داشت و روزی نبود که دردسری تازه شروع نشود! تعداد زیاد کارگران و مشکلات بینشان چالش های بی پایانی را پیش پای آقای مجید نیکوکلام می گذاشت.
روزی از روزها یکی از کاسب های میدان انقلاب که دوستی دیرینه با آقای مجید نیکوکلام صاحب رستوران نیکوصفت داشت، به او گفت: آشپزی به نام آقای امین رنجبر را می شناسد که مدتی است از سر بیکاری به شغلی غیر از آشپزی مشغول شده است. او که پدر خانواده ای پرجمعیت هست انسان قابل اعتماد و زحمت کشی می باشد.
همین گفت و گوی ساده کافی بود تا در سال 1369 رستوران نیکوصفت به طبخ و عرضه دو نوع آش سنتی و اصیل ایرانی روی آورد. کاری که به تعداد کارگر کمتری نیاز داشت و دیگر دردسرهای یک سلف سرویس بزرگ را نداشت. به علاوه اینکه گوشه ای از مسئولیت ها را نیز آشپز جدید بر عهده گرفته بود و از بار زحمت آقای نیکوکلام کم کرده بود.
آشپز جدید آش نیکوصفت تنها آش رشته می پخت. بنابراین مدیریت رستوران تصمیم گفت از آشپز دیگری به نام آقای حسین مهابادی دعوت کند تا طرز پخت آش شله قلمکار اصیل تهرانی را به آقای امین رنجبر آموزش دهد. و در مدت کوتاهی آش شله قلمکار در کنار آش رشته جای گرفت.
آش نیکوصفت در ضلع شمال شرقی میدان انقلاب که مغازه ای بزرگ ولی زیرپله بود با دو نوع آش شله قلمکار و آش رشته به مدت بیست سال در همان مکان با سر آشپزی آقای امین رنجبر، کمک آشپز آقای عیوض پاداشی و مدیریت آقای مجید نیکوکلام مظفر به کار خود ادامه داد و هر روز پذیرای مشتریانی از سراسر تهران و حتی ایران بود به ویژه انبوه دانشجویان دانشگاه تهران که پاتوق همگی شان آش نیکوصفت بود.
هنوز هم خاطره آش نیکو صفت در مغازه زیر پله میدان انقلاب در ذهن دانشجویان دهه هفتاد و هشتاد دانشگاه تهران باقی مانده است.
گویی یک اتفاق نظر جمعی در آن دوران وجود داشت که هر کس هوس هلیم می کرد به سراغ سید مهدی تجریش می رفت و هرکس هوس آش داشت به میدان انقلاب می آمد. و شاید بی راه نباشد که بگوییم آش شله قلمکار را به نیکوصفت در تهران شناختند.
اوایل دهه نود شمسی بود که دیگر مغازه زیرپله میدان انقلاب گنجایش آن همه مشتری را نداشت و سلسله اتفاقاتی ناخواسته سبب شد تا مغازه ای جدید در ابتدای خیابان جمالزاده جنوبی که فاصله کمی از مغازه قبلی داشت، خریداری شود و به عنوان مکان جدید آش نیکوصفت مورد بهره برداری قرار گیرد.
با این تفاوت که این بار آقای مجید نیکوکلام مظفر صاحب برند آش نیکو صفت تصمیم گرفت به پاس زحمت 20 ساله آقای امین رنجبر، نه تنها مغازه جدید را با مشارکت ایشان خریداری نماید بلکه نیمی از مالکیت معنوی برند آش نیکوصفت را نیز به نام ایشان نماید.
(در قدیم ثبت مالکیت معنوی یک برند عرف نبود زیرا مردم به چنان اخلاقیاتی پایبند بودند که کسی نام برند دیگری را بر سر در مغازه اش نمی گذاشت. ولی اواخر دهه هشتاد با افول اخلاقیات و رشد تقلب، بسیاری برندها اقدام به ثبت نام تجاری خویش کردند. در نتیجه ثبت قانونی برند آش نیکوصفت با ایجاد شراکت شان همزمانی یافت.)
البته آقای آقای امین رنجبر تصمیم گرفتند، تمامی موارد را به یکی از پسرانش تفویض نمایند.
حال مشتریان جدید و قدیمی برند آش نیکوصفت به ابتدای خیابان جمالزاده جنوبی می آمدند تا نه فقط از آش رشته و آش شله قلمکار، بلکه از آش دوغ و آش جو و هلیم و عدسی نیز میل کنند.
و ادامه داشت تا تیرماه سال 1398 که آشپز قدیمی و سخت کوش آش نیکوصفت به دیدار خداوند سبحان رهسپار شد.
بعد از او تمامی پسرانش به همراه دایی ها و نوه ها و دیگر فامیل ها در آش نیکوصفت که دیگر بزرگ و شلوغ شده بود، مشغول کار شدند.
صاحب قدیمی برند آش نیکوصفت و شریک فعلی برند، با اعتمادی که به مرحوم و پسرش داشت تمامی امور را به دستشان سپرد و به نظارتی روزانه بر عملکردشان بسنده کرد.
و سال هاست که این برند قدیمی در تهران مشغول به خدمت رسانی به مشتریان می باشد.
