بیماری های پوستی ناشی از کار

بیماری های پوستی ناشی از کار

در این بخش با بیماریهای پوستی ناشی از عوامل فیزیکی، شیمیایی یا بیولوژیک است آشنا خواهید شد.

ویژگی های عوامل ایجادکننده

تعداد عوامل احتمالی ایجاد کننده بسیار زیاد بوده و تنها گروه های عمدہ مضرکه متداول هستند در این بخش معرفی می شوند:



عوامل فیزیکی

این عوامل شامل فشار یا اصطکاک، شرایط آب و هوایی یا جوی (باد، باران، سرما، تابش خورشید)، گرما، تشعشع (ماوراء بنفش، یونیزان) و الیاف های معدنی می باشند.

عوامل شیمیایی

این عوامل خود به چهار دسته تقسیم میشوند

الف) تحریک کننده های مقدماتی شامل اسیدها، بازها، حلال های چربی، دترژانت ها، املاح فلزی (آرسنیک ، جیوه و ….)

ب) حساسیت زاها: فلزات و املاح آنها (کروم، نیکل، کبالت و ….)، ترکیبات مشتق شده از آنیلین P (فنیلین دی یامین، آنودایز ….)، مشتقات نیتروژنی معطر حلقوی (تری نیترو تولوئن و ….) رزین ها (بویژه مونومره او افزودنی ها نظیر اپوکسی رزین ها، وینیل ها، آکریل ها مواد تولیدی پلاستیک ها) و ترکیبات شیمیایی لاستیک مثل دی متیل تیورام، دی سولفید، آنتی اکسید انت ها و …) داروها و آنتی بیوتیک ها (مثل پروسیان، فنوتیازین ها، کلروتیازید، پنی سیلین)، موارد آرایشی، تربانتین ،گیاهان (مثل گل پامچال و گل داودی).

ج) عوامل آکنه ژنیک – نفتالین های کلره و بی فنیلها، روغن های معدنی و غیره

د) حسایت زاها به نور: آنتراسن، قیر، مشتقات امید آمینوبنزن، هیدروکربنهای معطر کلره، رنگ های آکریدین و …

عوامل بیولوژیک

میکروارگانیسم های متعدد (میکروب ها، قارچ ها)، انگل های پوستی، محصولات آنها باعث آسیب های پوستی می شوند.

منابع تولید و مصارف

این عوامل اکثرا در محیط های صنعتی بروز می کنند. تماس با شرایط اقلیمی یا جوی نزد افرادی که در هوای آزاد به کارهایی مانند کشاورزی و دریانوردی مشغول هستند یک حالت متداول است. برخی از عوامل شیمیایی می توانند به عنوان آلودگی های ناخواسته که از سایر مواد شیمیایی یا مواد بینابینی حاصل می شوند در محیط کار حضور داشته باشند (مانند کروم موجود در فرآورده سیمان و تتراکلروبنزودی اکسین در روند تولید پنتاکلروفنل).

مشاغلی که احتمال تماس با عوامل ایجادکننده بیماری پوستی در آنها وجود دارد: بعضی از مهمترین گروه های در معرض عبارتند از: کشاورزان، شرایط جوی، گیاهان، عوامل بیماری های مشترک انسان و دام، حشره کش ها، آنتی بیوتیک ها یا سایر افزودنی های خوراکی حیوانات و ….)، کارگران تولید مصالح ساختمانی (سیمان و …)، کارگران ساختمان (سیمان، الیاف معدنی، رنگ ها، پلاستیک ها و ….)، کارگران تولید مواد شیمیایی (نوع تماس برحسب نوع ماده موجود)، کارگران آبکاری فلزات (پاک کننده های چربی (حلال ها) ، اسیدها و املاح فلزی)، رنگرزان، کارگران تولید پلاستیک های شیشه ای (الیاف فلزی، رزین ها)، نقاشان (رنگها، املاح فلزی، حلال ها و …) کارگران صنایع موتور (روغن های مخصوص برش و شتاب دهنده ها و ….)، پرسنل مراکز بهداشتی (داروها، آنتی بیوتیک ها، بیهوش کننده های موضعی، ضدعفونی کننده ها و….)، افراد مرتبط با حیوانات و قصابان (عوامل بیماریه ای مشترک انسان و دام).

مکانیسم عمل

عوامل فیزیکی باعث وارد آمدن آسیب های پوستی مستقیم مکانیکی، حرارتی یا تشعشعی می شوند. تقریبا علل اکثر آسیب های تحریکاتی پوست که مستقیم باعث آسیب می شوند عبارت از:

الف) تغییر در پوست.

ب) واکنش با پروتئین های پوستی (دناتوره شدن و تخریب پروتئین ها)

ج) استخراج چربی ها از لایه بیرونی پوست

د) پائین آوردن مقاومت پوستی

الرژی پوستی ناشی از واکنش عمدتا از نوع واکنش افزایش حساسیتی تأخیری می باشد. عوامل حساسیت زا با پروتئین موجود در اپیدرم ترکیب شده و ایجاد کمپلکس هاپتن پروتئین می کنند که آنتی بادی ها علیه آن تولید می شوند.

عوامل آکنه زا، غدد عرق و مجاری آن را مسدود می کنند و باعث التهاب موضعی می گردند. حساس کننده های به نورها، حساسیت پوست را نسبت به تشعشع ماوراء بنفش افزایش می دهند.

سنجش تماس

بیماری های پوستی شغلی در نتیجه برخورد مستقیم پوست با عوامل ایجادکننده حاصل می شود. بدین ترتیب تاریخچه شغلی و مدرک واضحی مبنی بر وجود عامل مورد نظر در موادی که کارگر با آنها در تماس است، یک عامل اساسی برای سنجش تماس است.

تأثیرات کلینیکی

درماتیت تماسی تحریکی مقدماتی: یکی از درماتیت های بسیار متداول شغلی می باشد. نوع حاد آن با علائم سرخی، ادم، پاپول، وزیکول ،که به شکل خطی روی دست ها، آرنج ها و صورت متمرکز می شوند، مشخص می گردد. آزمایش نوار پوستی با عوامل ایجاد کننده می تواند ضمن تحریک ، اثر محرک و اتیولوژی بیماری را تأیید نماید. علائم و نشانه های درماتیت تماسی تحریک مزمن مشابه علائم اکثر سایر درماتوزها نظیر اگزمای مزمن آلرژیک ،هیپرکراتوزو … می باشد. علیرغم آنکه عوامل ایجادکننده درماتیت حاد تحریکی معمولا واضح و آشکار هستند. اما در درماتیت های مزمن، عامل ایجاد کننده اکثر نامعلوم هستند. جراحات و زخم های حاصله، اغلب بوسیله دترژانت ها، قلیاهای ضعیف، حلال های آلی یا ترکیبات شیمیایی ضعیف یا رقیق شده که تأثیرات آنها با تأخیر بروز می کند، (یعنی تنها پس از مدتی که قدرت مقاومت پوستی از بین رفت، خود را نشان می دهند)، ایجاد می گردد. علاوه بر تأثیرات مستقیم این عوامل ، تحریکات اولیه می تواند باعث آسیب پذیری پوست به عفونت وزخم شود، بویژه زخم حاصله از عوامل حساسیت زا.

منبع: بیماری های پوستی ناشی از کار