بخش عمده ای از بدنه تسمه پروانه از پلی یورتان تشکیل شده است که انعطاف مناسبی در اتصال برای قرارگیری و حرکت بر روی پولی دارد. با این وجود به سبب تنش های کششی بالا پلی یورتان به تنهایی و بدون بکارگیری استحکام دهنده های داخلی به سرعت دچار پدیده خزش یا افزایش طول می گردد. از این رو در داخل ساختمان تسمه پروانه اغلب از کورد هایی که به شکل سیم های فلزی و یا نخ های پلی استر است در چند ردیف استفاده می شود. این کورد ها در شکل های مختلفی از تسمه پروانه شامل تسمه های Ribbed که دارای شیار عمای طولی هستند و هم در تسمه های وی بلت V-belt دیده می شوند.
در شکل زیر سطح مقطع برش یک تسمه پروانه در چهار بخش مختلف مشخص شده است. بیرونی ترین لایه این تسمه Rubber backing یا پوشش بیرونی از جنس لاستیکی می باشد. لاستیک دارای انعطاف مناسب اما مقاومت سایشی و حرارتی کمتری نسبت به پلی یورتان می باشد. بنابراین در بیرونی ترین لایه تسمه پروانه یعنی جایی که عملا با سایش و اصطکاک سر و کار ندارد مورد استفاده قرار گرفته است. در یک مرحله پایین تر استحکام دهنده های کششی به شکل نخ یا سیم هستند که تحت نام Reinforcing cord شناخته می شوند که توسط لایه های لاستیکی با نام Cusion rubber پوشانیده شده اند. این بخش از تسمه پروانه بصورت کلی Tension Member یا عضو تنش نامیده می شوند که وظیفه آن افزایش مقاومت تسمه پروانه در برابر تنش کششی است. در داخلی ترین لایه نیز که در در واقع تماس تسمه پروانه با پولی از این طریف برقرار می شود دنده ها یا شیار ها ثرار دارند که برای کاربری های سبک تر بدون افزاینده های سطحی و در کاربری های دشوار تر اغلب از پوشش سطحی پلی آمید PA برای افزایش مقاومت سایشی آنها استفاده می شود.
منبع: تسمه صنعتی رول پارس