چرا به آن برق می گویند؟
یونانی ها اولین بار حدود 3000 سال پیش برق را کشف کردند. نام آن از کلمه 'elektron' به معنای کهربا گرفته شده است. کهربا سنگ زرد و فسیل شده ای است که در شیره درختان پیدا می کنید. یونانی ها دریافتند که اگر کهربا را به پشم بمالند، اشیاء سبک وزن (مانند نی یا پر) به آن می چسبند.
الکتریسیته با ذرات ریز به نام الکترون ساخته می شود که از مکانی به مکان دیگر حرکت می کنند. صاعقه شکل طبیعی الکتریسیته است.
یونانی ها اولین بار حدود 3000 سال پیش برق را کشف کردند. نام آن از کلمه 'elektron' به معنای کهربا گرفته شده است. کهربا سنگ زرد و فسیل شده ای است که در شیره درختان پیدا می کنید. یونانی ها دریافتند که اگر کهربا را به پشم بمالند، اشیاء سبک وزن (مانند نی یا پر) به آن می چسبند. این شکل از الکتریسیته به عنوان الکتریسیته ساکن شناخته می شود.
بنجامین فرانکلین کار با برق را در دهه 1740 آغاز کرد. او آزمایش های مختلف زیادی انجام داد تا سعی کند بیشتر در مورد آن بفهمد. آقای فرانکلین معتقد بود که رعد و برق مانند آب (یعنی مایع) است. او برای آزمایش این موضوع، کلید فلزی را به بادبادک بست و در هنگام رعد و برق بادبادک را به پرواز درآورد. وقتی کلید با الکتریسیته شارژ شد، مدرکی داشت که صاعقه مانند آب جاری است. آزمایشات آقای فرانکلین منجر به اختراع صاعقه گیر او شد. ما هنوز از بسیاری از کلماتی که او برای توصیف الکتریسیته ساخته است استفاده می کنیم: شارژ، تخلیه، هادی، برق و شوک الکتریکی.
در سال 1821، دانشمند انگلیسی، مایکل فارادی، چگونگی ایجاد جریان الکتریکی را کشف کرد. او دریافت که وقتی یک آهنربا در داخل یک سیم‌پیچ مسی می‌چرخد، جریان الکتریکی کوچکی از سیم عبور می‌کند و بار الکتریکی ایجاد می‌کند. این اصل نحوه ساخت الکتریسیته امروزی است، اما برای اینکه سیم مسی بچرخد تا برق کافی تولید کند که بتوانیم هر روز از آن استفاده کنیم، باید این اتفاق را مجبور کنیم.