مرغ های از جمله پرنده های بومی بسیار مفید و پرخاصیت است که مصرف زیادی در بین خانواده های ایرانی دارد. از گوشت و تخم مرغ می توان استفاده کرد و حتی پرها، استخوان و فضولات آن نیز کاربرد دارند.
از پرهای آن جهت تهیه بالش و پوشاک و از استخوان آن جهت تهیه پودر استخوان و خوراک دامی و از فضولات آن جهت تهیه کود حیوانی استفاده می شود. در این نوشته می خواهیم نژادهایی از مرغ ها را معرفی کنیم که از میزان تخمگذاری بالایی برخوردار هستند و نوشته های آینده نیز به معرفی نژاد مرغ های گوشتی خواهیم پرداخت.
مرغ مرندی
این نژاد در همه جای ایران به خصوص مناطق شمال غربی کشور یافت می شود در سال نزدیک به 200 تخم خواهد گذاشت. پرهای بدن این پرنده سیاه است و نوک و ساق پای آن خاکستری رنگ است. البته این نژاد حدود 2 الی 3 کیلوگرم نیز وزن خواهند گرفت.
مرغ لگهورن
این نژاد در سال بالغ بر 280 تخم می گذارد و در مرغداری های صنعتی از آن برای تولید تخم استفاده می شود. مرغ لگهورن در برابر آب و هوای سرد نیز سازگاری خواهد داشت و عموما با رنگ سفید دیده می شود.
مرغ استرالوپ
این مرغ شباهت زیادی به مرغ مرندی دارد و معمولا در رنگ های آبی ، سیاه و سفید دیده می شود. مرغ استرالوپ نیز در سال بالغ بر 250 تخم می گذارد، هم چنین از این نژاد برای تولید گوشت نیز استفاده می شود چون که تا 3 کیلو گرم وزن خواهد گرفت و از رشد سریعی برخوردار است.
مرغ نیوهمپشایر
این نژاد از مرغ متعلق به نیوهمپشایر آمریکا می باشد و در سال بالغ بر 250 تخم می گذارد هم چنین تا 3 کیلو گرم وزن خواهند گرفت بنابراین به عنوان مرغ دو منظوره جهت تولید تخم و گوشت مورد استفاده قرار می گیرد.
مرغ لوهمن
این مرغ علیرغم اینکه نسبت به سایر نژادها وزن کمتر و جثه کوچکتری دارد. اما از میزان تخمگذاری بسیار بالایی برخوردار است و سالانه بالغ بر 300 تخم می گذارد. مرغ نژاد لوهمن متعلق به کشور آلمان است اما در سایر کشورها نیز می توان گونه های مختلفی از آنها را یافت.
مرغ سوسکس
این مرغ هم برای تولید تخم و هم برای تولید گوشت کاربرد دارد، آنها در سال بالغ بر 200 تخم می گذارند و به وزنی حدود 3 کیلوگرم می رسند. به دلیل پرهایی زیبایی که دارند گونه بانتام آنها نیز تولید شده و به عنوان پرنده زینتی پرورش داده می شود.