به گفته گارتنر، بیش از 1.3 تریلیون دلار در هزینه فناوری اطلاعات مستقیم یا غیر مستقیم تحت تاثیر جابجایی به تکنولوژی ابری تا سال 2022 قرار خواهد گرفت. گارتنر توصیه می‌کند که ارائه‌دهندگان فناوری از جابجایی به تکنولوژی ابر را به عنوان معیاری برای بررسی فرصت‌های موجود در بازار در نظر بگیرند. به همین دلیل بهتر است که نرخ رشد و فرصت‌های اندازه بازار با توجه به گروه بندی‌های مهاجرت به تکنولوژی ابری مورد ارزیابی قرار گیرند. چهار دسته از مهاجرت به تکنولوژی ابری توسط گارتنر توصیه شده است که عبارت‌اند از: زیرساخت سیستم، نرم‌افزار زیرساختی، نرم‌افزار کاربردی و برون سپاری فرایند تجاری.
طبق آمارهای جمع‌آوری شده بزرگترین انتقال هزینه فناوری اطلاعات، در نرم‌افزار کاربردی می‌باشد – 36% از شرکت‌هایی که از راهکارهای دیگری برای میزبانی نرم‌افزار خود استفاده می‌کرده‌اند، اکنون به تکنولوژی ابری روی آورده‌اند.
در سال 2019؛ انتقال به زیرساخت‌های سیستم، با 13% کمترین میزان را در بین این چهار دسته به خود اختصاص داد. همچنین نرم‌افزار کاربردی در سال 2022 نیز با 40% به عنوان برجسته‌ترین، پیش بینی شده است. این درحالی است که افزایش مهاجرت زیرساخت‌های سیستم به تکنولوژی ابری مشاهده می‌شوند.
به طور کلی می‌توان بیان نمود که پیش بینی می‌شود هزینه‌ها در بازارهای کلیدی فناوری اطلاعات سازمانی در طی سال‌های 2018 تا 2022 از 19% به 28% افزایش خواهد داشت. رشد در هزینه‌های فناوری اطلاعات برای شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات ابری سریعتر از رشد در ارائه فناوری اطلاعات سنتی و غیر تکنولوژی ابری خواهد بود. با وجود این رشد، طبق پیش بینی‌های گارتنر، راهکارهای سنتی؛ 72% از درآمد قابل پرداخت برای بازارهای فناوری اطلاعات سازمانی را در سال 2022 تشکیل می‌دهند.