روند کاشت ایمپلنت دندان

مرحله اول:

پس از انجام اقدامات مقدماتی جهت جراحی و بررسی به عمل آورده از طریق دندانپزشک، کاشت ایمپلنت طی مراحلی صورت می گیرد. ممکن است برای شما آنتی بیوتیک و مسکن درد قبل از شروع درمان تجویز شود.


دندانپزشک از مواد بی حسی موضعی استفاده می کند و در صورت نیاز ممکن است داروی آرام بخش نیز بنا به درخواست بیمار بکار رود. امکان بی حس کردن دهان با استفاده از داروهای خوراکی یا از طریق تزریق داخل رگ بیمار وجود دارد. در این حالت یک سوزن به یک تیوپ کوچک متصل می شود و محتویات آن در رگ بازوی تزریق می گردد.

برای کاشت ایمپلنت، جراح ابتدا یک شکاف (برش) در لثه ها ایجاد می کند تا به این ترتیب به استخوان فک دسترسی پیدا کند. دندان پزشک در ادامه یک سوراخ در استخوان ایجاد کرده و آن را داخل آن قرار می دهد. در ادامه جراح احتمالاً از عکس برداری رادیولوژی استفاده می کند تا به این ترتیب مطمئن شود.

ایمپلنت دندان به نحو مناسب در محل قرار گرفته است. در نهایت جراح بافت لثه موجود در روی آن را بخیه می زند.

در اکثر موارد، کاشت یک ایمپلنت دندانی نیازمند کمتر از یک ساعت زمان است. بیمار در طول این مدت مقداری درد احساس خواهید کرد. سطح درد احساس شده در این حالت بستگی به شخص مورد نظر دارد، اما معمولاً این درد از نظر بیماران نسبتاً ملایم و قابل تحمل بوده است. اگر ایمپلنت دندان جلو کاشته شود، دندان پزشک از دندان مصنوعی یا پل موقت استفاده می کند تا به این ترتیب دهان بیمار خالی از دندانهای از بین رفته نباشد. جراح درباره انتخاب های بیمار قبل از انجام عمل جراحی صحبت خواهد کرد.

پس از عمل جراحی کاشت دندان، جراح آنتی بیوتیک و مسکن تجویز می کند. در طول مدت 7 تا 81 روز پس از عمل جراحی بیمار باید برای کشیدن بخیه ها به مطب پزشک مراجعه کند. پس از کاشت ایمپلنت دندان در استخوان فک، بیمار ممکن است به چند ماه زمان برای جوش خوردن آن به استخوان زمان نیاز داشته باشید. این مدت معمولاً 3 الی 4 ماه در صورت کاشت دندان در فک پایین 1 الی 5ماه در صورت کاشت دندان در فک بالا است.

مرحله دوم:

پس از اینکه ایمپلنت ها به استخوان اطراف خود جوش خورده و متصل شد، بیمار برای انجام مرحله دوم آماده خواهد بود. پس از استفاده از داروی بی حسی موضعی، جراح یک شکاف کوچک در لثه ایجاد کرده و به ایمپلنت دسترسی پیدا می کند. در این زمان جراح cover screwرا از روی ایمپلنت برداشته و آن را با Healing Abutmentجایگزین می کند. به این ترتیب فضای مورد نظر برای درمان صحیح لثه در اطراف ایمپلنت محافظت می شود. در موارد بسیار نادر، ایمپلنت دندان با استخوان به صورت موفقیت آمیز جوش نمی خورد.

اگر این حالت مشاهده شود، دندان پزشک یکی از اقدامات زیر را برای شما انجام خواهد داد

خارج کردن آن و جایگزینی فوری آن با یک ایمپلنت که کمی عریض تر است

خارج کردن آن و استفاده از پیوند استخوان در فضای خالی ایجاد شده و اجازه دادن به ناحیه مورد نظر برای ترمیم در چند ماه بعد از دومین تلاش برای کاشت ایمپلنت دندان

هنگامی که لثه ها به طور کامل درمان شدند و ایمپلنت ها به استخوان فرد جوش خوردند، از دندانهای جدید بیمار و دهان وی قالب گرفته میشود و بر اساس قالب تهیه شده مجموعه دندانهای نهایی و دائمی بیمار ساخته میشود تا جایگزین دندانهای موقت گردد. انجام این کار به اطمینان از عمر طولانی مدت دندانها کمک میکند و بیشترین پشتیبانی، زیبایی، و عملکرد را برای دندانهای بیمار به همراه دارد.

مراقبت پس از درمان:

همانطور که دندان های شما نیاز به مراقبت در خانه (انجام مسواک صحیح) و نیز مراجعه مستمر (حدود هر ۴ ماه یکبار) به متخصص لثه دارد، در رابطه با ایمپلنت نیز همین قانون وجود دارد. در صورت مراقبت مناسب و مراجعه منظم به دندانپزشک و یا متخصص لثه که با توجه به شرایط شما تنظیم می شوند، همواره می توانید ایمپلنت و دندانی محکم، زیبا و کارآمد داشته باشید.

آیا پس از قراردهی ایمپلنت عوارضی وجود دارد ؟

از آنجا که بدنه ایمپلنت (Fixture) از فلز تیتانیوم خالص ساخته می شود ، مشکل رد پیوند نخواهیم داشت(احتمال خیلی کم) اما در صورتی که ارزیابی پیش از عمل که شامل موارد زیر می شود به طور دقیق انجام نگیرد می تواند درصد موفقیت را پایین بیاورد:

بیماری های عفونی که باعث ضعف سیستم ایمنی شوند.

دیابت کنترل نشده

سیگاری بودن فرد

ناکافی بودن میزان استخوان(در این مورد می توان ابتدا اقدام به پیوند استخوان کرد و سپس درمان ایمپلنت را شروع کرد.)

بیماری پریودنتال و لثه (در این موارد ابتدا باید بیماری لثه درمان شود.)

برند های معروف در ضمینه تولید ایمپلنت:


Nobel Biocare

Straumann

Dentsply Sirona

Bio Horizons

Zimmer Biomet

منبع