سفارش لیمیت (Limit Order)
یک سفارش لیمیت به سرمایه‌گذار اجازه می دهد تا یک ارز را با قیمتی خاص بخرد یا بفروشد، یک سفارش فقط با قیمت معین یا بهتر اجرا می شود. اساساً، شما لیمیت تعیین می‌کنید و بیان می‌کنید که نمی‌خواهید یک ارز را فراتر از یک نقطه خاص بخرید یا زیر یک آستانه خاص بفروشید. سرمایه‌گذاران می‌توانند برای تعیین حد خرید یا فروش، یک سفارش لیمیت خرید یا یک سفارش لیمیت فروش را انتخاب کنند، که کنترل بیشتری بر سرمایه‌گذاری‌های آنها ارائه می‌دهد.
سفارشات لیمیت قیمت اجرا را کنترل می کند اما می تواند منجر به از دست رفتن فرصت ها در شرایط بازار سریع شود. تضمینی وجود ندارد که سفارش واقعاً انجام شود. قیمت ارز باید مشخصات سفارش حد را برآورده کند تا به درستی اجرا شود.سفارشات لیمیت به سرمایه گذاران کنترل بیشتری بر قیمتی که معامله می کنند و توانایی سرمایه گذاری بر روی نوسانات کوتاه مدت بازار را می دهد. برای جلوگیری از زیان های نزولی بزرگ، می توان از دستورات لیمیت همراه با دستورات stop استفاده کرد.
دو نوع مختلف سفارش لیمیت وجود دارد که سرمایه گذاران می توانند انتخاب کنند
سفارش لیمیت خرید: یک قیمت لیمیت را تعیین می کند که در آن ارز فقط با آن قیمت یا کمتر قابل خرید است.
سفارش لیمیت فروش: قیمت لیمیتی را تعیین می کند که در آن ارز فقط با آن قیمت یا بالاتر فروخته می شود.
اگر می خواهید ارز یک شرکت را با قیمت مشخصی خریداری کنید، می توانید آن را به عنوان حد خرید خود تعیین کنید. اگر ارز شرکت به آن حد برسد، دستور اجرا می شود. همچنین می‌توانید یک سفارش حد فروش تعیین کنید تا در صورت افزایش ارزش ارز، سود را به حداکثر برسانید.
نحوه عملکرد سفارشات لیمیت
سفارش لیمیت دستورالعملی است برای معامله گر برای خرید ارز با قیمت تعیین شده یا کمتر از آن، یا فروش ارز در قیمت مشخص شده یا بالاتر. در اصل، یک سفارش لیمیت به معامله گر می‌گوید که می‌خواهید یک ارز را بخرید یا بفروشید، اما تنها در صورتی که قیمت آن ارز به هدف مورد نظر شما برسد. یک معامله گر با این دستورالعمل‌ها فقط یک معامله را با قیمت لیمیت یا بهتر انجام می‌دهد و تنها در صورتی که ارز به آن قیمت برسد.
زمان‌های مختلفی برای استفاده از یک سفارش لیمیت وجود دارد، مانند زمانی که یک ارز خیلی سریع افزایش یا کاهش می‌یابد، و یک معامله‌گر می‌ترسد که یک سفارش بازار را پر کند. به‌علاوه، اگر معامله‌گر ارزی را تماشا نکند و قیمت خاصی را در ذهن داشته باشد، می‌تواند مفید باشد که از خرید یا فروش آن ارز خوشحال می‌شود. سفارشات لیمیت را نیز می توان با تاریخ انقضا باز گذاشت.
سرمایه گذاران هنگام ثبت سفارش لیمیت دو گزینه دارند :
یک سفارش لیمیتیت روز یا یک سفارش حد مجاز (GTC)
سفارش لیمیتد روز Day limit order: سرمایه گذاران از دستور لیمیتد روزانه استفاده می کنند تا مطمئن شوند که بهترین قیمت ممکن ارز را در یک روز معاملاتی معین به دست می آورند. یک سفارش لیمیتد روز، همانطور که از نام آن پیداست، در پایان روز معاملاتی منقضی می شود. یک سرمایه‌گذار معمولاً در صورت ارسال سفارش خرید، یک سفارش لیمیت روز را در قیمت پیشنهادی یا در حدود قیمت پیشنهادی تعیین می‌کند، بالاترین قیمتی که حاضر است برای یک ارز بپردازد. سرمایه‌گذاری که از یک سفارش روزانه استفاده می‌کند و می‌خواهد ارزی را بفروشد، قیمت حدی را نزدیک به قیمت پیشنهادی تعیین می‌کند، که پایین‌ترین قیمت برای ارزی است که مایل به پذیرش است. اگر ارز تا پایان آن روز معاملاتی به قیمت مورد نظر نرسد، سفارش لیمیتد روز منقضی می‌شود. سپس سرمایه‌گذار این گزینه را دارد که در روز معاملاتی باز بعدی سفارش جدیدی را ثبت کند.
سفارش لیمیت Good-’til
سفارش لیمیت GTC دستورات خرید یا فروش سرمایه‌گذار را تا زمانی که یکی از سه رویداد رخ دهد به جلو منتقل می کند:
تجارت اجرا می شود.
سرمایه‌گذار به معامله گر دستور می دهد تا سفارش لیمیت را لغو کند.
سفارش لیمیتیت GTC به طور خودکار منقضی می شود که در اکثر معامله گری ها پس از ۶۰ روز تقویمی رخ می دهد.
اگر یک ارز در هر زمانی که یک سفارش لیمیت GTC فعال است به قیمت حد برسد، معامله گر معامله را با خرید یا فروش ارز در قیمت لیمیت یا بهتر انجام می دهد.
مزایا و معایب سفارشات لیمیت
قبل از تصمیم گیری در مورد نوع سفارشی که می خواهید استفاده کنید، جوانب مثبت و منفی را در نظر بگیرید.
مزایای یک سفارش لیمیت این است که می‌توانید حداکثر قیمتی را که می‌پردازید یا حداقل قیمتی را تعیین کنید که در آن ارز را بفروشید. این می‌تواند به ویژه در بازارهای در حال حرکت در مقایسه با یک سفارش بازار مفید باشد، سفارش‌های بازار خرید می‌کنند یا ارز را به قیمت رایج بازار بفروشید، که می تواند به سرعت تغییر کند. اشکال اولیه برای سفارش لیمیت این است که ممکن است پر نشود. ممکن است قیمت هرگز به حد مجاز شما نرسد و به طور بالقوه فرصتی را از دست بدهید.
تفاوت سفارشات لیمیت و سفارشات stop
تفاوت اصلی بین یک دستور stop و یک دستور لیمیت در این است که یک دستور stop بلافاصله اجرا می‌شود و می‌تواند بر اساس شرایط بازار با قیمتی متفاوت از قیمت stop تعیین‌شده پر شود. یک سفارش لیمیت فقط با قیمت لیمیت یا بهتر اجرا می شود.
هنگامی که در حال خرید یا فروش یک ارز هستید، معمولاً می توانید از بین یک سفارش لیمیت یا سفارش بازار یکی را انتخاب کنید. سفارشات لیمیت بر اساس قیمت است، در حالی که سفارشات بازار بر اساس سرعت و کارایی است. دستور stop نیز وجود دارد. در اینجا یک تفکیک در مورد تفاوت این نوع سفارشات با یکدیگر ارائه شده است.
دستورات لیمیت با قیمت مشخصی اجرا می شوند. شما می توانید از بین سفارش لیمیت خرید یا سفارش لیمیت فروش انتخاب کنید که تنها در صورتی فعال می شود که شرایط بازار بر اساس لیمیتیت اجازه دهد.
سفارش‌های بازار بلافاصله اجرا می‌شوند و قیمت را در معادله در نظر نمی‌گیرند، اگرچه این نوع سفارش‌ها معمولاً در قیمت پیشنهادی فعلی (برای سفارش فروش) یا درخواست (برای سفارش خرید) یا نزدیک به آن اجرا می‌شوند. بنابراین سفارش شما انجام می شود، اما ممکن است به دلیل نوسانات قیمت، هزینه متفاوتی داشته باشد.
دستور stop نوعی سفارش برای خرید یا فروش زمانی است که ارز به قیمت معینی می رسد که به آن قیمت stop می گویند. هنگامی که آن قیمت برآورده شد، سفارش به یک سفارش بازار تبدیل می شود و بلافاصله معامله می شود.
فقط مطمئن شوید که از لیمیتدهای زمانی و این که سفارش شما ممکن است اجرا شود یا نشود، آگاه باشید و همیشه نحوه بازی انواع سفارش‌ها را در استراتژی سرمایه‌گذاری خود ارزیابی کنید.