کوانتوم Qtum چیست
Qtum (تلفظ “کوانتوم”)، یک ارز دیجیتال است که عملکرد قرارداد هوشمند اتریوم را با امنیت مدل خروجی تراکنش خرج نشده بیتکوین (UTXO) ترکیب میکند تا پلتفرمی ایجاد کند که برای سازمانهای بزرگ مناسب باشد. Qtum در سال ۲۰۱۶ توسط پاتریک دای، جردن ارلز و نیل ماهل تأسیس شد و عرضه اولیه کوین آن (ICO) در مارس ۲۰۱۷ برگزار شد.
از اکتبر ۲۰۲۱، کوین از نظر ارزش کل بازار در رتبه ۹۱ قرار گرفت و قیمت آن در حدود ۱۳.۴۵ دلار با ارزش بازار ۱.۴ میلیارد دلار بود.
درک Qtum
بنیانگذاران Qtum، به دنبال ترکیب برخی از بهترین جنبه های هر دو بیت کوین و اتریوم، با هدف تبدیل شدن به یک مبادله امن برای برنامه های کاربردی غیرمتمرکز بر تجارت (dApps) بودند. Qtum امیدوار است که بازار معاملات آنلاین را مختل کند و به بخشی جدایی ناپذیر از صنایعی مانند امور مالی و شبکه های اجتماعی تبدیل شود و واحد پول آن توکن نامیده می شود.
یکی از عناصر اصلی Qtum که از بیت کوین وام گرفته شده است، مدل UTXO است، نوعی سیستم حسابداری که توسط بیت کوین استفاده می شود و سطح بالایی از امنیت تراکنش را فراهم می کند. سیستم UXTO نوعی رسید برای کوین های خرج نشده پس از تراکنش فراهم می کند. Qtum کد UTXO بیت کوین را برای پلتفرم خودش کپی و دوباره کار کرد.
Qtum قراردادهای هوشمند را از اتریوم قرض گرفته است. قراردادهای هوشمند بلوکهایی از کدهای خوداجرا هستند که پس از تأیید در بلاک چین، شرایط معامله را اجرا میکنند و قرارداد را غیرقابل فسخ میکنند.
کوانتوم، بیت کوین و اتریوم
در حالی که Qtum هم از بیت کوین و هم از اتریوم وام گرفته است، از جهات کلیدی با هر دو رقبای بسیار بزرگتر خود متفاوت است. برای شروع، Qtum آنچه را که Account Abstraction Layer (AAL) می نامد، به کار گرفت، فناوری که استفاده از قراردادهای هوشمند را در ارتباط با مدل UTXO امکان پذیر می کند. AAL UTXO و مدل های قرارداد هوشمند را قادر می سازد تا با هم تعامل داشته باشند.
Qtum همچنین از مدل اجماع اثبات سهام (PoS) به جای مدل اثبات کار استفاده شده توسط بیت کوین استفاده می کند. این کار استخراج کوین های جدید را آسان تر می کند. رویکرد PoW بیت کوین منابع فشرده ای است و باعث می شود شبکه های کامپیوتری که کوین های آن را استخراج می کنند، سالانه بیشتر از بسیاری از کشورها برق مصرف کنند. رویکرد PoS فرآیند را ساده می کند و منجر به مصرف انرژی بسیار کمتر می شود.
با یک سیستم PoS، ماینرها برای تایید بلوک ها بر اساس سهام خود در سیستم انتخاب می شوند، نه اینکه چه کسی می تواند یک مسئله پیچیده ریاضی را سریعتر حل کند. هر چه سهام بزرگتر باشد، شانس انتخاب شدن کاربر برای تأیید تراکنش ها بیشتر است.