اتوکلاو بیمارستانی ، که به عنوان استریلیزر بخار نیز شناخته می شود ، مؤثرترین دستگاه برای عقیم سازی تجهیزات آزمایشگاهی ، آب یا رسانه است. این دستگاه از بخار تحت فشار برای از بین بردن باکتری ها ، ویروس ها و اسپورهای موجود در/در تجهیزات یا محیط کشت استفاده می کند. این در آزمایشگاه های علمی ، مراکز درمانی و عملیات صنعتی استفاده می شود.
اولین اتوکلاو بیمارستانی در سال 1879 توسط چارلز چمبرلند اختراع شد. اما مفهوم ضد عفونی و عقیم سازی در سال 1881 توسط رابرت کوچ معرفی شد. سپس در سال 1933 ، اتوکلاو مدرن ، اولین استریلیزر بخار فشار با عملکرد کنترل ، توسعه یافت.
اتوکلاو بیمارستانی بر اساس اصل عقیم سازی گرمای مرطوب کار می کند. فشار زیاد در داخل محفظه ، نقطه جوش آب را برای عقیم سازی تجهیزات افزایش می دهد. فشار بالاتر همچنین نفوذ سریع گرما به قسمتهای عمیق تر تجهیزات را تضمین می کند. رطوبت موجود در بخار باعث انعقاد پروتئین های میکروب ها می شود که باعث از بین رفتن غیر قابل برگشت فعالیت و عملکرد آنها می شود.
تمام اندازه اتوکلاوهای بیمارستانی autoclave بر روی یک اصل واحد کار می کنند ، که شامل سه مرحله چرخه ای عقیم سازی است که در زیر آورده شده است:
فاز پاکسازی: هوای موجود در محفظه مهر و موم شده با بخار جابجا می شود که از طریق استریلیزر حرکت می کند.
مرحله قرار گرفتن در معرض: در این مرحله ، شیر اگزوز بسته است و درجه حرارت و فشار داخل محفظه بسته شده به نقطه تنظیم مورد نظر افزایش می یابد. درجه حرارت برای مدت زمان تعیین شده حفظ می شود.
فاز اگزوز: دریچه اگزوز باز می شود ، بخار برداشته می شود و محفظه به دمای طبیعی باز می گردد.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر در مورد انواع دستگاه های اتوکلاو و همچنین خرید اتوکلاو بیمارستانی وارد صفحه اصلی ما شوید.
