اگر به مکان های ناشناخته و اتفاقات عجیب و غریب علاقه دارید، خواندن این مقاله را به شما پیشنهاد می کنم. جزیره ایستر یکی از همان مکان های اسرارآمیزی است که رازهای زیادی در دل خود دارد و جهانگردان و باستان شناسان را به سمت خود می کشاند. با ما باشید تا از مجسمه های غول پیکر جزیره ایستر که حتی ایموجی آن در گوشی های ما هم قرار دارد، بیشتر بدانید!
جزیره ایستر ، مکانی اسرار آمیز
در کره ی زمین جزیره ایستر همیشه به عنوان یکی از عجیب ترین مکانها شناخته شده است. این جزیره در اقیانوس آرام جنوبی واقع شده است و از نزدیک ترین جایی که انسان در آن زندگی می کند یعنی کشور شیلی و تاهیتی حدود 2 هزار مایل فاصله دارد .ورود به این جزیره کار ساده ای نیست.
اولین اروپایی که در جزیره ایستر ( عید پاک ) سال 1722 این جزیره را کشف کرد دریا سالار هلندی به نامجاکوب روگوین بود و به این دلیل نام جزیره را ایستر نهادند. باستانشناسان می گویند شواهدی وجود دارد که پلینزیایی ها این جزیره را حدود 400 سال قبل از میلاد کشف کردند ، در حالی که اکثر دانشمندان با این نظریه موافق هستند ، بعضی می گویند در واقع نخستین بار مردم آمریکای جنوبی در اینجا ساکن شدند.
" تورها یردال " کاشف ، نویسنده کتاب کان تیکی ، به دلیل شباهت مجسمه های جزیره به آثار سنگی مردم پرو ، که " موایی " نامیده می شدند ، فرضیه ای مبنی بر این که ساکنان اولیه ی این جزیره از کشور پرو بوده اند مطرح کرده است.
راز مجسمه های عجیب در جزیره ایستر
تعداد ۸۸۷ مجسمه‌ی سنگی در سرتاسر جزیره ایستر یافت شده است. بیش از نیمی از آنها در نزدیکی یک آتشفشان خاموش به‌نام «رانو راراکو»، و یک معدن سنگی قرار دارند. یعنی مکانی که این مجسمه‌ها از آن بیرون کشیده شدند. تعداد زیادی از این مجسمه‌ها در اطراف معدن سنگ وجود دارد که از آنها با عنوان «موآی» یاد می‌شود.
مجسمه های موآی طی یک دوره‌ی ۵۰۰ ساله از سال ۱۱۰۰ تا ۱۶۸۰ میلادی ساخته شده‌اند. صدها سال رسوب و فرسایش، موجب دفن شدن مجسمه‌های موآی در خاک شده است. این پیکره‌ها چیزی فراتر از سرهای مدفون در خاک‌اند؛ این‌ها، مجسمه‌هایی تمام‌قد و فوق‌العاده‌اند.
یک کارشناس اهل جزیره پلینزی به نام ” ثور هیردال” در کاوش های خود بین سالهای ۱۹۵۴ و ۱۹۵۵ یک موآی دیگر پیدا کرده است. انتقال و جابجایی مجسمه ها هنوز هم چون راز سر به مهری برملا نشده است و تعجب و حیرت دانشمندان را برانگیخته است. مجسمه های موآی، علل پیدایش و انتقال آنها از معدن به مناطق مختلف جزیره از عجایب روزگار است و هنوز برای بسیاری از کارشناسان جای سوال است. بومیان معتقدند موآی ها خودشان حرکت می کنند و راه می روند و کاملا آن را باور دارند!!
از سال ۲۰۰۹ تا کنون، گروهی از باستانشناسان با دقت تمام، در حال استخراج دو عدد از این مجسمه‌ها بوده‌اند. جالب است که بدانید بر روی پیکر برخی از این مجسمه ها سنگ نوشته هایی شبیه خالکوبی وجود دارد. اشکال هلالی شکل که شاید نشان از قایق باشد به همراه امضا بر روی مجسمه ها نیز دیده می شود. مجسمه ها آنقدر غول پیکر هستند که یک تیم ۶ نفره به مدت یکسال تلاش کردند تا توانستند یکی از آنها را به طور کامل از دل خاک بیرون بکشند.
توقف ناگهانی ساخت مجسمه ها!
یکی از بزرگترین عجایب جزیره ی ایستر توقف ناگهانی ساخت موایی " مجسمه ها " است . طبق نظریه دانشمندان افزایش بیش از حد جمعیت جزیره به اکوسیستم صدمه ی بسیار شدیدی وارد کرده بود به گونه ای که دیگر نمی توانست نیازهای مردم را بر آورده کند .
مجسمه های غول پیکر ، به ظاهر تهدید آمیز ساخته شده بودند تا بیگانگان را از آنجا دور نگهدارند. ارتباط عجیبی بین مجسمه ها و ساکنان جزیره ایستر در احترام به عقاید خود و قربانی کردن برای معبودان خود و حتی نوعی سحر و جادو وجود دارد. موایی ها شبیه نگهبانان خاموشی هستند که در مقابل مهاجمان حالت تدافعی گرفته اند.