در طول COVID-19، نگرانی‌ها در مورد سلامت روان و مصرف مواد افزایش یافته است، از جمله نگرانی در مورد افکار خودکشی. در ژانویه 2021، 41 درصد از بزرگسالان علائم اضطراب و یا اختلال افسردگی را گزارش کردند (شکل 2)، سهمی‌که از بهار 2020 تا حد زیادی ثابت بوده است. در یک نظرسنجی از ژوئن 2020، 13 درصد از بزرگسالان مصرف مواد جدید یا افزایش یافته را گزارش کردند. به دلیل استرس مرتبط با کرونا 11 درصد از بزرگسالان در 30 روز گذشته افکار خودکشی را گزارش کردند. میزان خودکشی مدت‌هاست که در حال افزایش بوده و شاید به دلیل کرونا بدتر شود. داده‌های اولیه سال 2020 نشان می‌دهد که مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر به ویژه از مارس تا می2020، همزمان با شروع قرنطینه‌های مرتبط با بیماری همه گیر، مشهود بوده است.
شکل 2: سهم بزرگسالانی که علائم اضطراب یا اختلال افسردگی را در طول COVID-19 گزارش می‌کنند
بزرگسالانی که از سلامت عمومی‌ضعیفی برخوردار بودند (که ممکن است منعکس کننده سلامت جسمی و روانی باشد) همچنان نسبت به بزرگسالان دارای سلامت عمومی‌خوب، میزان اضطراب و یا افسردگی بالاتری را درز طی دوران بیماری کرونا گزارش می‌کنند. به ویژه برای افراد مبتلا به بیماری مزمن، احتمال بالای ابتلا به یک اختلال سلامت روان همزمان ممکن است به دلیل آسیب پذیری آنها در برابر بیماری شدید ناشی از COVID-19 تشدید شود. اخیراً، مطالعه‌ای نشان داد که 18٪ از افراد (از جمله افراد با تشخیص قبلی و بدون تشخیص قبلی روانپزشکی) که تشخیص کووید-19 داشته‌اند، بعداً با یک اختلال سلامت روان، مانند اختلالات اضطرابی یا خلقی، تشخیص داده شدند. افراد مسن نیز در برابر بیماری شدید ناشی از کرونا آسیب پذیرتر هستند و در طول دوران کرونا، سطح اضطراب و افسردگی‌شان افزایش یافته است.
بیشتر بدانیم
مقابله با نگرانی، استرس، ترس و اختلال اضطراب ناشی از کرونا ویروس
پریشانی روانی در طول بیماری کرونا در پس‌زمینه‌ای از میزان بالای بیماری روانی و مصرف مواد که قبل از بحران کنونی وجود داشت، رخ می‌دهد. قبل از بیماری کرونا، از هر ده بزرگسال، یک نفر علائم اضطراب و یا اختلال افسردگی را گزارش کرده است. تقریباً یک نفر از هر پنج بزرگسال آمریکایی (47 میلیون) گزارش کرده اند که حداقل یک بیماری روانی دارند. در سال 2018، بیش از 48000 آمریکایی بر اثر خودکشی جان خود را از دست دادند، و به طور متوسط در سال‌های 2017 و 2018، نزدیک به یازده میلیون بزرگسال گزارش دادند که در سال گذشته افکار جدی برای خودکشی داشتند. علاوه بر این، مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر در سال 2018 چهار برابر بیشتر از سال 1999 بود که ناشی از بحران مواد افیونی بود.
جوانب مختلفی وجود دارد که به ویژه با انزوای اجتماعی گسترده ناشی از اقدامات ایمنی لازم، این بیماری احتمالاً بر سلامت روان تأثیر می‌گذارد،. مجموعه گسترده‌ای از تحقیقات، انزوای اجتماعی و تنهایی را به سلامت روانی و جسمی ضعیف مرتبط می‌سازد. با بیماری کرونا تجربه گسترده تنهایی حتی قبل از بیماری کرونا، با توجه به ارتباط آن با کاهش طول عمر و خطر بیشتر بیماری‌های روحی و جسمی، به یک نگرانی برای سلامت عمومی‌تبدیل شد. نظرسنجی پیگیری سلامت KFF که در اواخر مارس 2020 که مدت کوتاهی پس از صدور بسیاری از دستورات ماندن در خانه انجام شد، نشان داد افرادی که در منزل خود زندگی می‌کنند در مقایسه با افرادی که سرپناه ندارند بیشتر احتمال دارد اثرات منفی سلامت روان ناشی از نگرانی یا استرس مرتبط با کرونا را گزارش کنند.
برخی از اپیدمی‌های قبلی استرس عمومی‌را ایجاد کرده‌اند و منجر به مشکلات جدید سلامت روان و مصرف مواد شده‌اند. با ادامه بیماری کرونا کووید-19، جمعیت‌های مختلف در معرض خطر ابتلا به سلامت روان ضعیف هستند و ممکن است برای دسترسی به مراقبت‌های مورد نیاز با چالش‌هایی مواجه شوند.
جوانان
سلامت روان و کرونا
سلامت روان و کرونا
در طول بیماری کرونا، اضطراب، افسردگی، اختلالات خواب و افکار خودکشی برای بسیاری از بزرگسالان جوان افزایش یافته است. همچنین آنها برخی از پیامدهای مرتبط با بیماری همه گیر را، مانند تعطیلی دانشگاه‌ها، انتقال به کار از راه دور، و از دست دادن درآمد یا شغل تجربه کرده اند که ممکن است به داشتن سلامت روانی ضعیف کمک کند. تجزیه و تحلیل KFF از نظرسنجی نبض خانگی نشان می‌دهد که در سراسر بیماری کرونا، درصد بزرگی از جوانان (سنین 18 تا 24 سال) علائم اضطراب و یا اختلال افسردگی را گزارش کرده‌اند (56٪ تا دسامبر 2020) در مقایسه با افراد مسن (شکل 3).
شکل 3: درصد بزرگسالان بر اساس سن که علائم اضطراب و یا اختلال افسردگی را در طول بیماری همه گیر کووید-19 گزارش می‌دهند،
یک نظرسنجی قبلی از ژوئن 2020 یافته‌های مشابهی را برای بزرگسالان جوان نسبت به همه بزرگسالان نشان داد. همچنین این نظرسنجی نشان داد که مصرف مواد و افکار خودکشی به‌ویژه برای بزرگسالان جوان مشهود است، به طوری که 25 درصد گزارش کرده‌اند که مصرف مواد را در طول بیماری کرونا شروع کرده یا افزایش داده‌اند (در مقایسه با 13 درصد از کل بزرگسالان) و 26 درصد نیز افکار جدی خودکشی را گزارش کرده‌اند (در مقایسه با 11 درصد از کل بزرگسالان). قبل از شیوع ویروس کرونا، بزرگسالان جوان در معرض خطر بالای سلامت روانی ضعیف و اختلال مصرف مواد قرار داشتند، اما بسیاری از آنها درمان نمی‌شدند.
بزرگسالانی که از دست دادن شغل یا عدم امنیت درآمد را تجربه می‌کنند
سلامت روان و کرونا
سلامت روان و کرونا
در طول بیماری کرونا، بسیاری از مردم در سراسر کشور از دست دادن شغل یا درآمد را تجربه کرده‌اند که به طور کلی بر سلامت روان آنها تأثیر گذاشته است. بزرگسالانی که در طول این بیماری کرونا از دست دادن شغل را تجربه می‌کنند، به طور مداوم نرخ‌های بالاتری از علائم اضطراب و یا اختلال افسردگی را در مقایسه با بزرگسالانی که از دست دادن شغل را تجربه نکرده‌اند گزارش کرده‌اند (به ترتیب 53 درصد در مقابل 32 درصد؛ شکل 4). به طور مشابه، یافته‌های نظرسنجی پیگیری سلامت در دسامبر KFF نشان می‌دهد که خانوارهایی که کاهش درآمد یا از دست دادن شغل را تجربه می‌کنند به طور قابل توجهی بیشتر گزارش می‌دهند که نگرانی یا استرس ناشی از شیوع ویروس کرونا بر سلامت روان آنها تأثیر منفی گذاشته است.
شکل 4: درصد بزرگسالان بر اساس وضعیت از دست دادن شغل خانگی که علائم اضطراب و یا اختلال افسردگی را در طول بیماری کرونا کووید-19 گزارش می‌کنند،
علاوه بر افزایش اضطراب و افسردگی، از دست دادن شغل ممکن است منجر به سایر پیامدهای نامطلوب سلامت روان، مانند اختلال مصرف مواد شود. در طول رکود قبلی، نرخ بالای بیکاری با افزایش خودکشی نیز مرتبط بود. یک نظرسنجی پیگیری سلامت KFF که در اواسط ژوئیه 2020 انجام شد، نشان داد که در مقایسه با خانوارهایی که درآمد یا شغل خود را از دست داده اند، گزارش کردند که نگرانی یا استرس ناشی از بیماری همه‌گیر باعث شده است حداقل یک اثر نامطلوب، مانند مشکل در خواب یا خوردن، افزایش مصرف الکل یا مصرف مواد و بدتر شدن شرایط مزمن (به ترتیب 46% در مقابل 59%) بر سلامت روان و رفاه خود تجربه کنند.
بیشتر بدانیم
رویارویی با عواقب سلامت روانی پاندمی ویروس کرونا
همچنین نظرسنجی‌های پیگیری سلامت KFF که در طول بیماری همه گیر کرونا انجام شد، نشان داد که افراد با درآمد پایین‌تر عموماً بیشتر احتمال دارد که تأثیرات منفی عمده بر سلامت روان ناشی از نگرانی یا استرس ناشی از ویروس کرونا را گزارش کنند. در دسامبر 2020، 35 درصد از افرادی که کمتر از 40000 دلار درآمد داشتند، گزارش کردند که تأثیر منفی عمده ای بر سلامت روان داشتند، در مقایسه با 21 درصد از افرادی که درآمدی بین 40،000 تا 89،999 دلار داشتند و 17 درصد از افرادی که 90،000 دلار یا بیشتر درآمد داشتند (شکل 5).
شکل 5: درصدی از بزرگسالانی که نگرانی یا استرس مرتبط با ویروس کرونا تأثیر منفی بر سلامت روان آنها داشته، بر اساس درآمد خانوار
مسئولیت WHO
سلامت روان و کرونا
سلامت روان و کرونا
WHO از دولت‌ها برای رسیدن به هدف قوت‌بخشی و ارتقای سلامت روان حمایت می‌کند. این سازمان شواهد مربوط به ارتقای سلامت روان را بررسی کرده و با دولت‌ها برای انتشار این اطلاعات و یکپارچه‌سازی راهبردهای اثربخش در سیاست‌ها و برنامه‌ها همکاری می‌کند.
در 2013 انجمن بهداشت جهانی یک “برنامه اقدام جامع سلامت روان برای 2013-2020” تصویب کرد. این برنامه تعهدی است بر تمام اعضای WHO تا اقدامات اختصاصی برای ارتقای سلامت روان و همکاری جهت رسیدن به اهداف مشترک تعیین شده را انجام دهند.
اهداف کلی این برنامه اقدام، ارتقای سلامت روان، پیشگیری از اختلالات روانی، مراقبت، تسهیل بهبودی، ارتقای حقوق انسانی و کاهش مرگ و میر، شیوع و ناتوانی افراد مبتلا به اختلالات روان است. این برنامه روی 4 موضوع کلیدی تمرکز دارد:
· تقویت رهبری و دولتی مؤثر برای سلامت روان
· تهیه خدمات جامع، یکپارچه و مسئولانه سلامت روان و مراقبت اجتماعی در شرایط جامعه
· اجرای راهبردهایی برای ارتقا و پیشگیری در سلامت روان
· تقویت نظام اطلاعاتی، شواهد و مطالعات سلامت روان
تأکید ویژه بر روی برنامه اقدامی است تا حقوق انسانی مراقبت شده و ارتقا یابد، جامعه مدنی و مراکز مراقبت‌های جامعه‌نگر تقویت شوند و ارتقا یابند.
وزارتخانه‌های بهداشت نیاز دارند تا نقش رهبری را بر عهده گرفته، و WHO با آنها و شرکای ملی و بین المللی شامل جامعه مدنی برای اجرای برنامه همکاری می کند. از آنجایی که هیچ فعالیتی برای تمام کشورها مناسب نیست، هر دولت نیاز دارد تا برنامه عمل خود را منطبق با شرایط ملی اختصاصی خود منطبق کند.