عوامل چندگانه اجتماعی، روانشناختی، و زیستی سطوح سلامت روان یک فرد در مقطع زمانی خاصی را تعیین می کند.
بهترین شاهد این مسئله، بحث خشونت جنسی است، که عوامل چندگانه ذکر شده می تواند افراد را تحت تأثیر قرار دهد.
سلامت روان ضعیف با تغییرات سریع اجتماعی، شرایط شغلی استرس زا، تبعیض جنسی، طرد اجتماعی، سبک زندگی ناسالم، بیماری جسمی و تعدی به حقوق انسانی ارتباط دارد.
این ها عوامل روانی و شخصیتی اختصاصی هستند که باعث می شوند افراد در برابر مشکلات بهداشت روانی آسیب ببینند.
عوامل ژنتیکی نیز عامل خطر آفرین زیستی برای سلامت روان است.
ارتقا و مراقبت از سلامت روان
ارتقای سلامت روان شامل فعالیت هایی است که بهبودی روانشناختی را ارتقا می‌دهد و می‌تواند شامل فراهم کردن محیطی باشد که از سلامت روان حمایت می‌کند.
محیطی که به حقوق مدنی، سیاسی، اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی پایه ای احترام می‌گذارد و از آن حمایت می‌کند.
سخت است که بدون امنیت و آزادی که توسط این حقوق برآورده می‌شوند، بتوان به درجات بالایی از سلامت روان دست یافت.
سیاست‌گذاری های ملی سلامت روان بایستی دغدغه دو مسئله یعنی اختلالات روانی و ارتقای سلامت روانی را داشته‌باشند.
ارتقای سلامت روانی بایستی به سیاست‌ها و برنامه‌های دولتی و غیردولتی راه یابد. علاوه بر بخش سلامت، ضروری است که آموزش و پرورش، دادگستری، حمل و نقل، محیط زیست، صنعتی، مسکن و رفاه اجتماعی نیز درگیر ارتقای سلامت روان باشند.
سلامت روان دانش آموزان
سلامت روان دانش آموزان
راه‌های اختصاصی برای ارتقای سلامت روان
مداخلات اوایل کودکی، (مانند فراهم ساختن محیطی باثبات که نسبت به سلامت و نیازهای تغذیه‌ای کودکان حساس باشد، دربرابر تهدیدها از آن‌ها مراقبت کند، فرصتی برای یادگیری در سنین پایین را فراهم کند، و به شکلی مسئولانه و درعین حال که به لحاظ عاطفی از کودک حمایت و رشد وی را تحریک می‌کند، با کودک تعامل داشته باشد). پیشنهاد می‌شود این مقاله فرزندپروری را در این رابطه بخوانید:
· حمایت از کودکان (برنامه‌های مهارت‌های اجتماعی، برنامه های رشد کودک و نوجوان)
· قدرت‌بخشی زنان در حوزه اقتصادی- اجتماعی (بهبود دسترسی به آموزش و تکریم آن‌ها)
· حمایت اجتماعی از سالمندان (مانند ایجاد مراکز روزانه برای افراد مسن)
· برنامه‌هایی که افراد آسیب‌پذیر را دربر می‌گیرد، شامل اقلیت‌ها، بومی مناطق، مهاجران و افرادی که تحت تأثیر تعارضات و مصیبت‌ها هستند (مانند ارائه مداخلات روانی- اجتماعی بعد از مصیبت)
· ارتقای سلامت روان در مدارس (برنامه‌هایی شامل تغییرات زیست بومی حمایتگرانه در مدرسه)
· مداخلات سلامت روان در کار و حرفه (مانند برنامه‌های پیشگیری از استرس)
· سیاست‌های مسکن (مانند بهبود مسکن افراد)
· برنامه‌های پیشگیری از خشونت (مانند کاهش دسترسی به الکل و صلاح)
· برنامه‌های رشد جامعه (مانند پرورش شهرنشینی جامع)
· کاهش فقر و حمایت اجتماعی در برابر فقر
· قوانین و کمپین هایی برای مقابله با تبعیض
· ارتقای حقوق، فرصت‌ها و مراقبت از افراد دچار بیماری‌های روانی
سلامت روان دانش آموزان
سلامت روان دانش آموزان
مراقبت و درمان مشکلات سلامت روان
در زمینه تلاش‌های ملی برای سیاست گذاری رشد و ارتقای سلامت روان، حیاتی است که نه فقط به مراقبت و ارتقای سلامت روان شهروندان پرداخته شود، بلکه به نیازهای افراد دچار آسیب روانی نیز رسیدگی شود. دانش و تجربه در زمینه اینکه چه کاری باید برای شاکله بندی کاهش بار اختلالات روانی انجام شود، طی ده های گذشته بهتر شده‌است. شواهد فزاینده‌ای هم اثربخشی و هم کارایی و به صرفه بودن مداخلات کلیدی برای اختلالات روانی در سطوح مختلف رشد اقتصادی را نشان می‌دهند. مانند مداخلات مقرون به صرفه مؤثر، آسان و قابل اجرا شامل:
· درمان افسردگی با درمان‌های روانشناختی و داروهای ضد افسردگی برای موارد متوسط تا شدید
· درمان روان پریشی با داروهای ضدروان پریشی و حمایت روانشناختی
· درمان‌ها و مراقبت‌های مربوط به اعتیاد به مواد مخدر و الکل
طیفی از ابزارهای ارزیابی اثربخش نیز برای پیشگیری از خودکشی، پیشگیری و درمان اختلالات روانی در کودکان، پیشگیری و درمان دمانس و درمان اختلالات مصرف مواد موجود است. برخی برنامه‌های عملیاتی بهداشت روان مانند به‌کارگیری، راهنمایی و توانمندسازی افراد غیرمتخصص برای شناسایی و مدیریت بهتر برخی از مشکلات و بیماری‌های روانی نیز اثربخش واقع شدند.