چابهار، سرزمین عجایب ایران!

چابهار در جنوب غربی استان سیستان و بلوچستان و در سواحل اقیانوس هند و دریای مکران قرار دارد و تنها بندر اقیانوسی ایران است. زیبایی های چابهار در تعامل با مردم محلی دو چندان می شود و مهمان نوازی و صمیمیت آنها شما را به وجد می آورد. دیدنی ترین مکان های چابهار به شرح زیر می باشد، به طوری که این سرزمین را به مکانی عجیب و زیبا تبدیل کرده است.

کوه های مینیاتوری یا کوه های مریخی

کوه های مینیاتوری که مریخ را به زمین آورده اند به عنوان کوه های مریخی نیز شناخته می شوند. کوه های مریخی در فاصله 40 تا 50 کیلومتری چابهار تا روستای گواتر دیده می شود. فرسایش زمین این کوه های رسوبی را به قدری خاص و متفاوت شکل داده است.

مرداب لیپار، دنیای رنگ

لیپار تنها تالاب صورتی ایران و یکی از 4 تالاب صورتی جهان محسوب می شود. تالاب این رنگ خاص را از باکتری ها و پلانکتون هایی که در قلبش زندگی می کنند به عاریت گرفته است. زیبایی این تالاب به رنگ خاص آن محدود نمی شود، بلکه وجود پرندگانی چون فلامینگو، کاشیم، چنگر، تیهو، جیرفتی، عقاب دشتی، ختکا، دلیجه و طاووس زیبایی تالاب را دو چندان کرده است.

بزرگترین کوه گل افشان جهان

بزرگترین کوه آتشفشانی جهان که ارتفاع آن به 500 متر می رسد در چابهار قرار دارد. به این پدیده کوه آتشفشانی می گویند زیرا پس از سرازیر شدن گل های سرد از دل چشمه ها، این گل ها روی هم جمع می شوند و مخروطی می شوند و شکل کوه به خود می گیرند. در فواصل مختلف گل های سردی با صدایی مانند ترکیدن حباب از چشمه بیرون می آیند. در فصول مختلف، برخی از گلچه ها ممکن است خاموش و برخی دیگر فعال باشند. گل های سرد این چشمه ها خاصیت درمانی دارند و مردم محلی با این گل ها حمام می کنند.

موزه ارزشمند گاندوها

نام اصلی این منطقه حفاظت شده باهوکلات بود که بعدها به مهم ترین موجودی که در آن زندگی می کند، تمساح گاندو تغییر یافت. گاندوها روی دو رودخانه کاجو و سرباز در این منطقه زندگی می کنند. گاندوها تنها حیواناتی نیستند که در این منطقه حفاظت شده می بینید، سنجاب بلوچی، شغال، روباه، سیاه گوش، میمون، پرندگانی مانند مرغ پا خاکستری، کاکا، شاه عقاب، هوبره و ... نیز در این منطقه زندگی می کنند.

جنگل حرا در دل خلیج گواتر

بندر گواتر با پاکستان و انتهای چابهار هم مرز است و به همین دلیل قایقرانان همیشه مراقب هستند که وارد مرز پاکستان نشوند. علاوه بر آب های شفاف دریای عمان در طول روز و سرخی آن در غروب آفتاب که می توان آن را زیباترین عکس ها دانست، جنگل های حرا نیز وجود دارد. بیشتر جاذبه های طبیعی چابهار ساختارشکن است و جنگل های حرا نیز از این قاعده مستثنی نیستند. ما در خشکی به دنبال جنگل می گردیم، اما برای دیدن جنگل های حرا باید به کنار آب بروید. خلیج گواتر در حال حاضر به دلیل جنگل های حرا یک منطقه حفاظت شده است. برای دیدن تمام زیبایی های خلیج بهتر است در طول روز به اینجا سفر کنید و اگر می خواهید شب را در این منطقه بگذرانید، بوم گردی ها تجربه خوبی از زندگی محلی را به شما می دهند.

روستای درک ترکیبی بی نظیر از غروب کویر و دریا

روستای درک در شهرستان کنارک قرار دارد و با خود چابهار فاصله دارد، اما احتمالا با توصیفاتی که از درک شنیده اید می دانید که برای دیدن این شگفتی ارزش کیلومترها رفتن را دارد. در فهم طبیعت زیباترین تضاد ظاهر می شود و بیان را به دریا می برد. نخل های سر به فلک کشیده و شن ها در یک سو تو را می خوانند و امواج خروشان دریا از سوی دیگر. شاید اینجا تنها جایی باشد که بتوانید در چند قدمی آن غروب کویر را ببینید. درک مکان خوبی برای نشان دادن هنر عکاسی است بنابراین بهتر است به این منطقه مجهز سفر کنید.

روستای باستانی تیس

جریان زندگی در این روستایی تاریخی به دوره هخامنشیان برمی گردد. در این دوره روستای تیس یکی از بنادر مهم ایران در دریای مکران بود و کالاهایی از ایران و شرق آسیا از طریق این بندر وارد ایران می شد. بندر تیس در دوره اسلامی جایگاه ویژه خود را حفظ کرده بود، اما می گویند بعدها که تولید نیشکر و پانیز در مکران کاهش یافت، این بندر نیز به تدریج اهمیت خود را از دست داد. امروزه رودخانه لوری از میان روستا می گذرد و مردم برای دیدن جاذبه های تاریخی فراوان روستا به تیس سرازیر می شوند.

غارهای بان مسیتی

از دل جنگل ها، تالاب ها و کوه های مریخ، نوبت به بازدید از سه غار چابهار می رسد. غارهای بان مسیتی در روستای تیس واقع شده اند. شکل غار طبیعی نیم دایره است و داخل آن آرامگاهی قرار دارد. کتیبه خاصی بر روی مقبره وجود ندارد که تاریخچه آن را بیان کند. بان مسیتی نامی است که مردم محلی به این غار داده اند، «بان» به معنای مرد صالح و پارسا و «مسیتی» به معنای معبد است.

قلعه پیروز

این قلعه مانند غارهای بان مسیتی در روستای تیس، یادگاری از دوران اشکانیان و ساسانیان است. برای دیدن بقایای قلعه باید مسیر سخت و طولانی را تا بالای کوه طی نمایید. تنها قسمت هایی از قلعه مانند دیده بان و نگهبانی باقی مانده است.

مسجد جامع تیس

اولین خشت های این مسجد با ورود اسلام به این روستا و 1250 سال پیش برمی گردد. گفته می شود این مسجد دومین مسجد ایران پس از ظهور اسلام است. اگر به دیدن این مسجد می روید، انتظار دیدن کاشی های آبی و معماری ایرانی را مانند سایر مساجد نداشته باشید. معماری و تزئینات مسجد جامع از مساجد هند و پاکستان الهام گرفته شده است. مسجد تیس نیز مانند سایر مساجد اهل سنت دارای مناره است.

مسجد دزک

مسجد دزک یکی از مهمترین آثار تاریخی سراوان می باشد که نام آن در فهرست آثار ملی نیز به ثبت رسیده است. تاریخچه این مسجد به دلیل سبک معماری آن به دوره صفویه نسبت داده می شود. مسجد از خشت و گل ساخته شده است. مسجد دزک دارای شبستان های تابستانی و زمستانی است که هر کدام دارای ستون های مدور است.