در اینجا منظور از آبگرمکن، تجهیزاتی هستند که در تماس مستقیم با منبع انرژی ناشی از سوخت های فسیلی، الکتریسیته و خورشید، آبگرمکن مصرفی را تولید می کنند و برخی از آنها امکان ذخیره سازی را هم دارا هستند.
بنابراین از تجهیزاتی مانند منبع کوئل دار و منبع دوجداره که به طور غیر مستقیم و با بهره گیری از گرمای سیال های داغ مانند بخار و آب داغ، آبگرم مصرفی را تولید می کنند، ذکری به میان نیامده است. در مورد این گونه تجهیزات به جای آبگرمکن، اصطلاح منابع تولید آبگرم مصرفی مورد استفاده قرار می گیرد.
آبگرمکن بوتان فارغ از تأسیسات مرکزی و جدای از آن ها به طور مستقل و محلی امکان تولید و ذخیره سازی آبگرم مصرفی را دارند و به طور کلی و صرف نظر از نوع سوخت مصرفی در دو گروه عمده مخزنی و لحظه ای طبقه بندی می شوند. در آبگرمکن های مخزنی امکان ذخیره سازی آبگرم وجود دارد، اما در آبگرمکن های لحظه ای منبعی برای ذخیره سازی وجود نداشته و آب به هنگام مصرف گرم می شود.