چیلرها جذبی از یک منبع حرارتی برای تولید برودت استفاده میکنند سیکل کاری چیلرهای جذبی همانند یخچالهای نفتی بوده که از دیرباز در مناطق فاقد برق استفاده میشد. اساس کار چیلر جذبی تبخیر و تقطیر ماده مبرد می باشد. این تبخیر و تقطیر باعث جذب گرما یا دفع گرما می شود. در چیلر جذبی آب با جذب گرما و بخار آب جذب مواد جاذب می شود.
لیتیوم بروماید به همراه آب به قسمت فشار بالای دستگاه (ژنراتور) منتقل شده و در آنجا بوسیله اب گرم و بخار و یا شعله مستقیم، لیتیوم بروماید و آب از یکدیگر جدا میشوند. لیتیوم بروماید برای جذب مجدد به محفظه جذب (ابزوربر) بازگشته و بخار آب توسط آب برج خنک کننده تقطیر شده و به محفظه اوپراتور ارسال می شود.
در اواپراتور بدلیل وجود خلا نسبی، آب، تبخیر شده و گرمای مورد نیاز تبخیر خود را از لوله ها و کویل آب در گردش هواساز ها و فن کویل ها دریافت میکند و آب سیرکوله شونده را خنک می کند. آب تبخیر شده به محفظه ابزوربر راه پیدا میکند و جذب لیتیوم میشود و لیتیوم بروماید رقیق برای سیکل بعدی وارد ژنراتور می شود.
از آنجا که نقطه جوش مواد با فشار رابطه مستقیم دارد در صورت کاهش فشار، نقطه جوش نیز پایین می آید. مثلا برای آب، نقطه جوش در فشار 1 اتمسفر برابر 100 درجه سانتیگراد است. اگر این فشار به 0.5 اتمسفر کاهش پیدا کند نقطه جوش در حدود 81 درجه سانتی گراد خواهد بود و اگر این فشار تا 0.01 اتمسفر کاهش پیدا کند دمای جوش به حدود 4.5 درجه سانتی گراد خواهد رسید. در سیستم های جذبی از این امکان جهت ایجاد برودت استفاده میشود.