همه چیز درباره گیاه پرنده بهشتی

گیاه پرنده بهشتی (Strelitzia spp.) یکی از شناخته شده ترین گل های استوایی است. ارتباط نزدیکی با گیاه موز دارد. گیاه پرنده بهشتی به دلیل شباهت زیاد به پرنده گرمسیری به همین نام نامگذاری شده است. رشد آن نسبت به بسیاری از گیاهان گرمسیری آسان تر است و باعث ایجاد یک گیاه سرپوشیده قوی و سریع می شود. در تابستان می توان آن را به بیرون منتقل کرد و نیمی از سال را در بیرون رشد می کند. پرنده بهشتی معمولاً در اواخر زمستان یا اوایل بهار گل می‌دهد، اما می‌تواند در زمان‌های دیگر سال در صورت فراهم شدن شرایط مطلوب، گل دهد. این گیاهان با برگ های عمودی که مستقیماً از خاک بیرون می آیند رشد می کنند و تنه ندارند. طول برگ‌های بزرگ بین 12 تا 18 اینچ است و در صورت قرار گرفتن در معرض باد یا مسواک زدن در یک راهرو شلوغ می‌توانند در برگ‌ها شکافته شوند. Strelitzia برای گربه ها و سگ ها سمی است.

مراقبت از پرنده بهشت

پرنده بهشتی گیاهان زیبایی هستند که می توانند با موفقیت در داخل رشد کنند. با این حال، بزرگترین اشکالات اندازه آنها است. آنها می توانند 5 تا 6 فوت رشد کنند. این گیاهان قبل از گلدهی به 3 تا 5 سال نیاز دارند تا بالغ شوند. آنها به خوبی در کاشت های انبوه در خارج یا به عنوان یک گیاه نمونه در آب و هوای گرم کار می کنند، جایی که گل های آنها از شاخ و برگ برای نمایش چشمگیر بالا می رود.

ترفند رشد موفق در داخل خانه، نور روشن همراه با آفتاب مستقیم، آبیاری منظم و گرما است. اوایل بهار قبل از شروع رشد جدید گیاه را با کمپوست تغذیه کنید و در طول فصل رشد هر هفته کود دهید. برای افزایش میزان بقا، گیاه را در ظرفی پرورش دهید که در ماه های گرم تابستان به بیرون منتقل شود و در زمستان به داخل برگرداند.

سبک

این گیاه برای گلدهی به نور روشن از جمله مقداری نور مستقیم خورشید نیاز دارد. با این حال، نیاز به محافظت در مقابل آفتاب مستقیم ظهر تابستان دارد، که می‌تواند برگ‌های گیاهان جوان را بسوزاند. موقعیت خوب اتاقی است که پنجره‌های آن رو به شرق یا غرب باشد. از اتاق هایی که فقط پنجره ای رو به شمال دارند خودداری کنید.

خاک

از مخلوط گلدانی غنی و با زهکشی مناسب برای گیاهان گلدانی یا مخلوط کمپوست استفاده کنید. اگر از گلدان استفاده می کنید، مطمئن شوید که سوراخ های زهکشی کافی دارد تا آب از داخل خاک عبور کند و از گلدان خارج شود.

آب

خاک را در طول سال به طور مداوم مرطوب نگه دارید. در حالی که نباید غرقابی باشد، انتظار داشته باشید که هر روز در بهار و تابستان به آن آبیاری کنید زیرا رطوبت خود را از طریق برگ های بزرگ خود از دست می دهد. می توانید تا زمانی که آب از سوراخ های زهکشی آن خارج می شود، آبیاری کنید، اما مطمئن شوید که در حوضچه آب قرار نگیرد. اگر بیش از حد آبیاری شود، گیاه برگ های قهوه ای ترد ایجاد می کند. اگر در زیر آب قرار بگیرید، دورترین برگ ها از مرکز زرد می شوند.

دما و رطوبت

پرنده بهشتی رطوبت بالا را ترجیح می دهد. اگر خانه شما خشک است، ممکن است بخواهید یک بطری اسپری در دسترس داشته باشید تا آن را غبارآلود کنید. دمای هوا را در زمستان بالای 60 درجه فارنهایت نگه دارید. این گیاه مقاوم به سرما نیست و به آرامی از آسیب سرما بهبود می یابد.

کود

این گیاه یک تغذیه کننده سنگین است. آن را در فصل بهار با گلوله های آهسته رهش یا به صورت هفتگی در طول فصل رشد با کود مایع تغذیه کنید.

انواع پرنده بهشتی

پنج گونه Strelitzia وجود دارد، اما تنها دو گونه معمولاً به عنوان گیاهان سرپوشیده رشد می کنند: S. reginae (پرنده نارنجی بهشتی) و S. nicolai (پرنده سفید بهشت).

Strelitzia reginae 'Glauca': این گونه پرتقال دارای شاخ و برگ و ساقه خاکستری پودری است.

Strelitzia reginae 'Humilis' یا 'Pygmaea': این نوع پرتقال فقط به اندازه 3 فوت رشد می کند.

Strelitzia reginae 'Ovata': این گونه نارنجی دارای تیغه های برگ گرد است.

Strelitzia juncea: پرنده بی برگ بهشتی فاقد تیغه برگ است، به همین دلیل ساقه و برگ های آن شبیه به نی است.

Strelitzia caudata: این گونه 25 فوتی در ارتفاعات آفریقای جنوبی رشد می کند و به آن پرنده کوهستانی بهشت نیز می گویند. این گل با گلبرگ های سفید و آبی شکوفا می شود و کمیاب ترین و سخت ترین است.

هرس

گلهای پرندگان بهشتی حدود سه هفته قبل از انداختن گلبرگهایشان و مرگشان دوام می آورند. مواد گیاهی قدیمی یا آسیب دیده را حذف کنید. این بهترین راه برای نازک کردن برگ ها است. برگها را با کشیدن آنها جدا کنید یا از ابزارهای برش تیز استفاده کنید. وسایل را بین گیاهان مختلف استریل کنید. اگر یک برگ عمدتاً سالم به نظر می رسد، آن را دست نخورده بگذارید. اگر گیاه شما واقعاً بزرگ شده است و نیاز به قطع کردن دارید، در اوایل بهار از قیچی، هرس دستی یا اره هرس استفاده کنید. از موبرهای پرچین استفاده نکنید که بریدگی های ناهمواری به جا می گذارند. می توانید تمام برگ ها و ساقه ها را تا بالای سطح زمین ببرید. اگر گیاه بیش از حد شلوغ بود، از هرس دسته بلند استفاده کنید و ساقه ها و برگ های انتخاب شده را جدا کنید.

منبع: https://www.thespruce.com/how-to-grow-strelitzia-1902742