دوربین دیجیتال

دوربین دیجیتال یک دستگاه سخت افزاری است که عکس می گیرد و تصویر را به عنوان داده روی کارت حافظه ذخیره می کند. برخلاف دوربین آنالوگ که مواد شیمیایی فیلم را در معرض نور قرار می دهد، دوربین دیجیتال از اجزای نوری دیجیتال برای ثبت شدت و رنگ نور استفاده می کند و آن را به داده های پیکسلی تبدیل می کند. بسیاری از دوربین های دیجیتال علاوه بر عکس گرفتن، قادر به ضبط ویدئو نیز هستند. تصویر یک دوربین دیجیتال Lumix از پاناسونیک است.

توجه داشته باشید

دوربینی که همیشه بدون حافظه به رایانه شما متصل است را می توان دوربین دیجیتال نیز نامید. با این حال، بهتر است به این دستگاه به عنوان یک وب کم اشاره کنیم.

یک دوربین دیجیتال ممکن است هم یک دستگاه ورودی و هم خروجی (دستگاه I/O) در نظر گرفته شود، زیرا هم می تواند عکس بگیرد (ورودی) و هم آنها را به رایانه شما (خروجی) ارسال کند.

مزایای استفاده از دوربین دیجیتال چیست؟

در زیر مزایای کلیدی وجود دارد که دوربین های دیجیتال را در مقایسه با دوربین های فیلمبرداری به یک انتخاب محبوب تبدیل می کند.

صفحه نمایش ال سی دی

صفحه نمایش ال سی دی تعبیه شده در پشت دوربین دیجیتال به کاربران این امکان را می دهد که عکس ها و فیلم های خود را بلافاصله پس از گرفتن آن ها مشاهده کنند. صفحه نمایش LCD همچنین می تواند قاب عکس های شما را آسان تر کند.

برای خرید دوربین عکاسی دیجیتال به اینجا مراجعه کنید.

ذخیره سازی

یک دوربین دیجیتال می تواند هزاران عکس را به جای 36 عکس ذخیره کند.

توسعه تصویر

تصاویر دوربین دیجیتال را می توان مانند یک دوربین فیلمبرداری استاندارد توسعه داد، اما شما می توانید به جای توسعه کل فیلم، انتخاب کنید که کدام عکس ها را ایجاد کنید.

اندازه

از آنجایی که یک دوربین دیجیتال به مکانی برای فیلم (نه SLR) نیاز ندارد، فضای بسیار کمتری را اشغال می کند و می تواند به راحتی در جیب یا کیف شما حمل شود.

کیفیت تصویر دوربین دیجیتال

کیفیت عکس هایی که یک دوربین دیجیتال می تواند بگیرد در درجه اول بر اساس امتیاز مگاپیکسل آن است. هرچه مگاپیکسل بالاتر باشد، کیفیت تصویر بهتر است. به عنوان مثال، یک دوربین دیجیتال 10 مگاپیکسلی (مگاپیکسلی) تصاویر بهتری نسبت به یک دوربین دیجیتال 7 مگاپیکسلی می گیرد.

عوامل دیگری که بر کیفیت تصویر تأثیر می گذارند عبارتند از:

نوع لنز دوربین، اندازه لنز (بر حسب میلی متر) و نوع خود دوربین. دوربین‌های دیجیتال ارزان‌تر اغلب دارای لنز با کیفیت پایین‌تر و اندازه استاندارد هستند و حداقل قابلیت زوم را دارند. دوربین‌های دیجیتال با قیمت بالاتر و با کیفیت‌تر شامل لنز با کیفیت بهتر، احتمالاً لنز با اندازه بزرگ‌تر و قابلیت‌های زوم افزایش یافته می‌شوند.

برخی از دوربین‌های دیجیتال، مانند دوربین‌های SLR دیجیتال، به کاربران اجازه می‌دهند تا نور، دیافراگم، سرعت شاتر و سایر تنظیمات را تنظیم کنند و کنترل بهتری بر کیفیت تصویر فراهم کنند. این دوربین های دیجیتال همچنین به پیوست های جانبی اجازه می دهند تا اندازه لنز و طول زوم را افزایش یا کاهش دهند.

تاریخچه دوربین دیجیتال

اگرچه ایده دوربین دیجیتال در سال 1961 آغاز شد، اما فناوری ساخت آن وجود نداشت. اولین دوربین دیجیتال در سال 1975 توسط استیون ساسون، مهندس Eastman Kodak اختراع شد. در درجه اول از یک دستگاه متصل به شارژ، نوعی حسگر تصویر استفاده می کرد، اما در ابتدا از یک لوله دوربین برای ضبط تصویر استفاده می کرد. این قابلیت بعداً توسط کداک دیجیتالی شد. اولین دوربین های دیجیتال توسط ارتش و برای اهداف علمی استفاده شد. کسب‌وکارهای پزشکی و شرکت‌های گزارش‌دهی اخبار چند سال بعد شروع به استفاده از دوربین‌های دیجیتال کردند.

دوربین های دیجیتال تا اواسط دهه 1990 به دستگاه های الکترونیکی رایج تبدیل نشدند. در اواسط دهه 2000، دوربین های دیجیتال عمدتاً جایگزین دوربین های فیلم به عنوان دوربین انتخابی مصرف کنندگان شدند.