هیچ کس به طور دقیق نمی داند که چگونه و چه موقع قهوه کشف شد ، اگرچه افسانه های زیادی در مورد منشأ آن وجود دارد.
افسانه اتیوپی
قهوه ای که در سراسر جهان پرورش می یابد می تواند میراث خود را از قرن ها قبل به جنگل های قهوه باستانی در فلات اتیوپی بازگرداند.
در آنجا افسانه می گوید گله دار بز کالدی ابتدا پتانسیل این لوبیاهای محبوب را کشف کرد.
داستان از این قرار است که کالدی بعد از اینکه متوجه شد بعد از خوردن توت از درخت خاصی ، بزهای او چنان پرانرژی شده اند قهوه را کشف کرده اند که آنها نمی خواهند شب بخوابند.
برای خرید قهوه با کیفیت اتیوپی کلیک کنید.
کالدی یافته های خود را به کشیش صومعه محلی گزارش داد ، وی که نوعی نوشیدنی با توت ها نوشید و متوجه شد که این امر او را در طول ساعت های طولانی نماز عصر هوشیار نگه می دارد.
ابات کشف خود را با سایر راهبان صومعه در میان گذاشت و دانش در مورد توت های انرژی زا شروع به گسترش کرد.
وقتی کلمه به سمت شرق حرکت کرد و قهوه به شبه جزیره عربستان رسید ، سفری را آغاز کرد که این دانه ها را به سراسر کره زمین منتقل می کرد.
شبه جزیره عربستان
کشت و تجارت قهوه از شبه جزیره عربستان آغاز شد. در قرن پانزدهم ، قهوه در منطقه یمن در عربستان رشد می کرد و در قرن شانزدهم در فارس ، مصر ، سوریه و ترکیه شناخته می شد.
قهوه نه تنها در خانه ها ، بلکه در بسیاری از قهوه خانه های عمومی - قهوه خانه - که در شهرهای سراسر خاور نزدیک ظاهر می شود ، لذت می برد.
محبوبیت قهوه خانه ها بی نظیر بود و مردم برای انواع فعالیت های اجتماعی از آنها بازدید می کردند.
مشتریان نه تنها قهوه می نوشیدند و به مکالمه می پرداختند ، بلکه آنها به موسیقی گوش می دادند ، مجریان را تماشا می کردند ، شطرنج بازی می کردند و اخبار را به روز نگه می داشتند.
قهوه خانه ها به سرعت به چنان مرکز مهمی برای تبادل اطلاعات تبدیل شدند که اغلب از آنها به عنوان "مدارس حکیمان" یاد می شد.
با سالانه هزاران زائر که از سراسر جهان به شهر مقدس مکه ملاقات می کنند ، دانش این "شراب عرب" گسترش می یابد.
قهوه به اروپا می آید
مسافران اروپایی به خاور نزدیک داستان های یک نوشیدنی سیاه تیره غیرمعمول را آورده اند. در قرن هفدهم ، قهوه به اروپا راه پیدا کرد و در سراسر قاره محبوب شد.
برخی از مردم نسبت به این نوشیدنی جدید با سوicion ظن یا ترس واکنش نشان دادند و آن را "اختراع تلخ شیطان" خواندند. روحانیون محلی قهوه را هنگام ورود به ونیز در سال 1615 محکوم کردند.
این اختلافات بسیار زیاد بود به طوری که از پاپ کلمنت هشتم خواسته شد که وارد عمل شود. او تصمیم گرفت قبل از تصمیم گیری این نوشیدنی را برای خود بچشد و نوشیدنی را آنقدر راضی کننده دانست که به آن پاپ تایید کرد.
با وجود چنین جنجال هایی ، قهوه خانه ها به سرعت در حال تبدیل شدن به مراکز فعالیت اجتماعی و ارتباطات در شهرهای بزرگ انگلیس ، اتریش ، فرانسه ، آلمان و هلند بودند. در انگلستان "دانشگاه های پنی" به وجود آمدند،
به این ترتیب این نامیده می شود زیرا با قیمت یک پنی می توان یک فنجان قهوه خریداری کرد و به مکالمه تحریک آمیز پرداخت.
قهوه جایگزین نوشیدنی های معمول نوشیدنی صبحانه آن زمان - آبجو و شراب شد. کسانی که به جای الکل قهوه می نوشیدند هشدار روزانه را شروع می کردند و انرژی می گرفتند و جای تعجب نیست که کیفیت کار آنها بسیار بهبود یافته بود.
در اواسط قرن هفدهم ، بیش از 300 قهوه خانه در لندن وجود داشت که بسیاری از آنها مشتریان همفکر ، از جمله بازرگانان ، حمل کنندگان ، دلالان و هنرمندان را به خود جلب می کردند.
بسیاری از مشاغل از این قهوه خانه های تخصصی رشد کردند. به عنوان مثال لویدز لندن در قهوه خانه ادوارد لویدز به وجود آمد.
دنیای جدید
در اواسط دهه 1600 قهوه به نیو آمستردام آورده شد که بعداً انگلیسی ها آن را نیویورک نامیدند.
گرچه قهوه خانه ها به سرعت شروع به ظهور می کردند ، چای همچنان نوشیدنی مورد علاقه در دنیای جدید بود تا سال 1773 ، زمانی که استعمارگران علیه مالیات سنگین چای توسط پادشاه جورج سوم قیام کردند.
این شورش که به عنوان مهمانی چای بوستون شناخته می شود ، تمایل نوشیدنی آمریکایی به قهوه را برای همیشه تغییر می دهد.
مزارع در سراسر جهان
با ادامه گسترش تقاضا برای این نوشیدنی ، رقابت شدیدی برای پرورش قهوه در خارج از عربستان وجود داشت.
سرانجام هلندی ها در نیمه دوم قرن هفدهم نهال گرفتند. اولین تلاش های آنها برای کاشت آنها در هند به شکست انجامید ، اما آنها با تلاش های خود در باتاویا ، در جزیره جاوا در اندونزی فعلی موفق بودند.
گیاهان شکوفا شدند و به زودی هلندی ها تجارت قهوه سازنده و در حال رشد داشتند. آنها سپس کشت درختان قهوه را به جزایر سوماترا و سلبیس گسترش دادند.با ادامه گسترش تقاضا برای این نوشیدنی، رقابت شدیدی برای پرورش قهوه در خارج از عربستان وجود داشت.
سرانجام هلندی ها در نیمه دوم قرن هفدهم نهال گرفتند. اولین تلاش های آنها برای کاشت آنها در هند به شکست انجامید ، اما آنها با تلاش های خود در باتاویا ، در جزیره جاوا در اندونزی فعلی موفق بودند.
گیاهان شکوفا شدند و به زودی هلندی ها تجارت قهوه سازنده و در حال رشد داشتند. آنها سپس کشت درختان قهوه را به جزایر سوماترا و سلبیس گسترش دادند.
در صورتی که علاقمند به کسب اطلاعات بیشتر در خصوص انواع قهوه هستید، می توانید به مقاله "معرفی انواع قهوه عربیکا، انواع قهوه روبوستا؛ و ویژگی‌های انواع قهوه عربیکا و روبوستا" مراجعه کنید.
آمدن به قاره آمریکا
در سال 1714 ، شهردار آمستردام یک گیاه قهوه جوان به پادشاه لویی چهاردهم فرانسه هدیه داد. پادشاه دستور داد تا آن را در باغ گیاه شناسی سلطنتی پاریس کاشتند.
در سال 1723 ، یک افسر جوان نیروی دریایی ، گابریل دو کلیو یک نهال از گیاه شاه بدست آورد. علی رغم یک سفر چالش برانگیز - کامل با آب و هوای وحشتناک ، یک خرابکار که سعی در از بین بردن نهال و یک حمله دزد دریایی داشت - او موفق شد آن را به سلامت به مارتینیک منتقل کند.
نهال پس از کاشت ، نه تنها شکوفا شد ، بلکه عامل گسترش بیش از 18 میلیون درخت قهوه در جزیره مارتینیک در 50 سال آینده است. حتی باورنکردنی ترین نکته این است که این نهال والدین تمام درختان قهوه در سراسر کارائیب ، آمریکای جنوبی و مرکزی بوده است.
قهوه مشهور برزیلی موجودیت خود را مدیون فرانسیسکو دو ملو پالهتا است که توسط امپراطور برای گرفتن نهال قهوه به گویان فرانسه فرستاده شد.
فرانسوی ها حاضر به اشتراک نبودند ، اما همسر فرماندار فرانسه که مجذوب خوش تیپ او شده بود ، قبل از رفتن یک دسته گل بزرگ به او هدیه داد - در داخل دانه های قهوه به اندازه کافی دفن شده بود تا امروز یک صنعت میلیارد دلاری را آغاز کند.
مبلغان و مسافران ، بازرگانان و استعمارگران به حمل دانه های قهوه به سرزمین های جدید ادامه دادند و درختان قهوه در سراسر جهان کاشته شدند.
مزارع در جنگلهای استوایی با شکوه و در ارتفاعات کوهستانی ناهموار ایجاد شد. برخی از محصولات شکوفا شدند ، در حالی که برخی دیگر کوتاه مدت بودند. کشورهای جدیدی در اقتصاد قهوه تاسیس شدند.
ثروت ساخته شد و از دست رفت. در پایان قرن هجدهم ، قهوه به یکی از سودآورترین محصولات صادراتی جهان تبدیل شده بود. بعد از نفت خام ، قهوه بیشترین کالای مورد جستجو در جهان است.