در چه مرحله ای محصولات وارداتی که از مرزهای ملی عبور می کنند از ملک فروشنده به مالکیت خریدار تبدیل می شوند؟ مالکیت دقیقا کجا واگذار می شود؟ چه کسی در هنگام حمل کالا در قبال ریسک و هزینه ها مسئول است؟
قراردادهای حمل و نقل بین المللی بین خریدار و فروشنده به پاسخگویی به این سؤالات به روشی قانونی الزام آور کمک می کند. شرایط تجارت بین المللی (Incoterms) CIF و FOB تعیین می کند که چه کسی مسئولیت و مسئولیت کالا را در یک نقطه مشخص در طول خط حمل و نقل به عهده می گیرد.
تفاوت بین FOB و CIF چیست و کدام یک برای تجارت شما بهترین است؟
مفهوم FOB چیست؟
به Fob "رایگان در کشتی" یا "حمل و نقل در کشتی" اشاره دارد. اصطلاحات FOB دو بخش دارند: مبدا یا مقصد و جمع آوری یا پیش پرداخت.
و اما FOB Origin به این معنی است که خریدار عنوان کالا را در نقطه مبدا به عهده می گیرد. لحظه ای که فرستنده کالا را روی باربری بارگیری می کند، مسئولیت کالا بر عهده خریدار است.
مقصد FOB به این معنی است که خریدار عنوان کالا را در نقطه مقصد به عهده می‌گیرد، به این معنی که حمل‌کننده مالک کالا در حین حمل است.
مفهوم FOB Origin شکل بسیار رایج‌تری از FOB است، که در آن خریداران تمام مسئولیت کالاها را در لحظه ترک دست فروشنده بر عهده می‌گیرند.
جمع آوری بار به این معنی است که خریدار مسئول هزینه های حمل و نقل است. این بیشتر موارد است.
حمل و نقل پیش پرداخت به این معنی است که فروشنده هزینه ها را پرداخت کرده است.
اغلب، FOB به FOB Origin، Freight Collect اشاره دارد. این بدان معناست که خریدار پس از خروج کالا از مبدا، مالکیت و مسئولیت آن را بر عهده می گیرد. در این مورد، فرآیند FOB به شرح زیر است:
- فروشنده کالا را در کشتی باری مورد نظر خریدار بارگیری می کند.
- فروشنده کالا را برای صادرات در کشور خود ترخیص می کند.
- باربری بسته را تحویل می گیرد و امضا می کند و در این مرحله عنوان کالا به خریدار منتقل می شود.
- پس از آن خریدار مسئول هزینه های بیمه و خطرات مربوط به حمل و نقل بار در طول مدت ترانزیت است.
چرا از FOB استفاده کنیم؟
معمولاً FOB مقرون به صرفه ترین گزینه برای خریداران است. خریداران مجبور نیستند هزینه بالایی را به فروشندگان خود بپردازند، زیرا ممکن است با CIF. خریداران همچنین کنترل بیشتری بر زمان و هزینه حمل و نقل دارند، زیرا آنها قادر به انتخاب باربری خود هستند. اگر برای کالا اتفاقی بیفتد، آنها عنوان و مسئولیت را بر عهده دارند، بنابراین بهتر می توانند به اطلاعات دسترسی پیدا کنند و نگرانی ها را حل کنند.
فروشندگان نیز FOB را دوست دارند زیرا مسئولیتی در قبال کالا ندارند. هنگامی که محصولات از انبار خود خارج می شوند، فروشندگان می توانند فروش را به عنوان "کامل" علامت گذاری کنند و نگران هیچ گونه هزینه یا مشکل اضافی نباشند.
چرا از FOB استفاده نمی کنید؟
به واردکنندگان جدید توصیه نمی شود از FOB استفاده کنند زیرا خریداران باید مسئولیت بیشتری در قبال کالا در هنگام حمل و نقل داشته باشند. خریداران جدیدی که هنوز پیچیدگی‌های محموله‌های خارج از کشور را درک نکرده‌اند، می‌توانند منجر به اشتباهاتی شوند که جریمه‌های شدیدی را در پی خواهد داشت.
در عوض، خریداران جدید ممکن است قرارداد CIF را انتخاب کنند تا زمانی که فرآیند واردات را بهتر درک کنند.
مفهوم CIF چیست؟
سی آی اف CIF یا "بیمه هزینه و حمل و نقل" اغلب مالکیت اصلی را تا زمان تحویل با فروشنده دارد. این بدان معناست که فروشنده مسئولیت ریسک و هزینه های بیمه را تا زمانی که کالا با خریدار به مقصد برسد بر عهده دارد. انتقال مالکیت و مسئولیت از فروشنده به خریدار در لحظه عبور کالا از نرده قایق در بندر مقصد.
به این ترتیب، فروشندگان مسئول هر چیزی هستند که با حمل و نقل مرتبط است. آنها باید اسناد گمرکی لازم را برای هر دو کشور ارائه دهند، هزینه های بیمه را بپردازند و مسئولیت تحویل سالم کالا را بر عهده دارند.
چرا از CIF استفاده کنیم؟
اگر خریدار هستید، به دلیل راحتی می توانید از CIF استفاده کنید. شما مجبور نیستید با هیچ خطر، ادعا یا نگرانی حمل و نقل در ترانزیت مقابله کنید. این امر به ویژه برای واردکنندگان جدید که از پیچیدگی های حمل و نقل به خارج از کشور مطمئن نیستند بسیار مهم است. بسیاری از واردکنندگان در صورت ارسال یک محموله کوچک از CIF نیز استفاده می کنند، زیرا هزینه بیمه برای حجم های کوچک ممکن است در واقع بیشتر از هزینه های دریافت شده توسط فروشندگان باشد.
فروشندگان ممکن است ترجیح دهند CIF را ارسال کنند زیرا می توانند حاشیه سود بیشتری ایجاد کنند. با این وجود، مالکیت کالا در ترانزیت خطر بیشتری را متوجه فروشندگان می کند.
چرا از CIF استفاده نمی کنید؟
معمولا CIF برای خریداران قرارداد گران‌تری نسبت به FOB است. اغلب، فروشندگان برای هزینه های حمل و نقل و بیمه، خریداران را فاکتور می کنند. آنها حتی ممکن است هزینه های اضافی را برای کسب سود بیشتر اضافه کنند. به این ترتیب، خریداران در نهایت برای حمل و نقل بیشتر از توافق نامه FOB هزینه می کنند.
اساسا، خریداران برای راحتی کار، حق بیمه پرداخت می کنند. علاوه بر این، خریداران از کنترل محموله خود چشم پوشی می کنند. اگر مشکلی در حمل و نقل CIF پیش بیاید، خریداران برای به دست آوردن اطلاعات دقیق حمل و نقل با مشکل مواجه می شوند زیرا از نظر فنی مالک کالا نیستند. علاوه بر این، خریداران باید برای ارائه سند بایگانی امنیتی واردکننده به فروشنده اعتماد کنند. اگر خریداران این موضوع را با تأخیر ثبت کنند، جریمه‌ها و جریمه‌های جدی وجود دارد. این اتکا به فروشنده می تواند خریداران را در موقعیتی آسیب پذیر قرار دهد.
بیمه همچنین می تواند برای پیمایش با CIF جالب باشد. در اغلب موارد، فروشنده ذینفع بیمه است، زیرا آنها مالک بیمه نامه و کالا در حین حمل و نقل هستند. به این معنی که اگر در حین حمل و نقل برای کالا اتفاقی بیفتد، فروشنده مبلغ پرداختی را دریافت می کند. به احتمال زیاد، خریدار قبلاً به نوعی برای آن کالا به فروشنده پرداخت کرده است. به این ترتیب، فروشنده باید کالا را برای خریدار تکثیر کند یا با پول بیمه خود به خریدار بازپرداخت کند. این اغلب می تواند نگرانی های حقوقی و ارتباطی ایجاد کند.
خط پایین
تفاوت عمده بین FOB و CIF در زمان انتقال مسئولیت و مالکیت است. در بیشتر موارد FOB، زمانی که محموله از مبدا خارج می شود، مسئولیت و مالکیت مالکیت تغییر می کند. با CIF، مسئولیت زمانی که کالا به مقصد می رسد به خریدار منتقل می شود.
در بیشتر موارد، FOB را برای خریداران و CIF را برای فروشندگان توصیه می کنیم. FOB در پول خریداران صرفه جویی می کند و کنترل را فراهم می کند، اما CIF به فروشندگان کمک می کند سود بیشتری داشته باشند. با این حال، ما به خریداران جدید توصیه می کنیم که از CIF استفاده کنند زیرا به فرآیند واردات عادت کرده اند.
برای استعلام هزینه بار با کشتی به صورت FOB / CIF / FCA / EXW با کارشناسان چینیران تماس گرفته و یا با کلیک بر روی لینک: هزینه حمل دریایی از چین می توانید تمامی قیمت های بروز و دقیق را استعلام بگیرید.