درمان کیست مویی با دارو خواسته بسیاری از مبتلایان به این بیماری است. اگر عفونت سینوس مویی جزئی باشد، شاید بتوان با قرص و پماد آن را درمان کرد یا علائم را بطور موقت کاهش داد. استفاده از داروهایی مثل آنتی بیوتیک‌ها، پمادهای موضعی و تزریق فنل و چسب فیبرین گزینه‌های موجود برای درمان دارویی کیست مویی هستند که هر یک را جداگانه بررسی می‌کنیم:
البته نباید با مصرف داروهای خوراکی مثل آنتی بیوتیک و پمادهای موضعی، انتظار درمان و بهبودی کامل داشته باشید. تخلیه کامل عفونت سینوس با روش‌های جراحی و لیزر کیست مویی، تنها راه‌های درمان قطعی این بیماری هستند.
درمان دارویی کیست مویی با آنتی بیوتیک
زمانی که سینوس پیلونیدال عفونی شود، استفاده از داروی آنتی بیوتیک اولین خط درمان است. داروهای آنتی بیوتیک می‌توانند به کنترل و مدیریت عفونت و گاهی تسکین دردهای مرتبط با کیست کمک کنند.
آنتی بیوتیک‌های مبتنی بر پنی سیلین، سفالوسپورین و مترونیدازول آن دسته از داروهایی هستند که برای کاهش عفونت سینوس پیلونیدال تجویز می‌شوند. آنها می‌توانند در کنترل بیماری مفید باشند، اما ممکن است به تنهایی برای بهبودی کامل کافی نباشند. این داروها اغلب در ترکیب با سایر درمان‌های جراحی و لیزر، استفاده می‌شوند.
اریترومایسین: رایج ترین آنتی بیوتیکی است که پزشکان برای درمان سینوس پیلونیدال تجویز می‌کنند. این دارو می‌تواند باکتری‌های حساس را از بین ببرد، زیرا تولید پروتئین‌هایی را که باکتری‌ها برای زنده ماندن نیاز دارند، کاهش می‌دهد. اریترومایسین در اشکال خوراکی، موضعی و همچنین داخل وریدی موجود است. دوز تجویزی به شرایط بیماری و پاسخ شما به دارو بستگی دارد.
مترونیدازول: این داروی کیست مویی به طور موثر رشد باکتری‌ها را در سینوس متوقف می‌کند. مترونیدازول به شکل کپسول، قرص و همچنین به صورت موضعی موجود است. دوز مترونیدازول به شدت عفونت سینوس مویی بستگی دارد.
کلیندامایسین: یکی دیگر از آنتی بیوتیک‌های موثر برای درمان دارویی سینوس پیلونیدال است. این دارو در برابر تعدادی از عفونت‌ها که ماهیت باکتریایی دارند موثر است. کلیندامایسین به صورت محلول‌ها و کپسول‌های خوراکی و همچنین فوم‌ها، ژل‌ها و پمادهای موضعی موجود است.
سفیکسیم: این دارو از ایجاد دیواره‌های سلولی توسط باکتری‌های مضر در سینوس جلوگیری می‌کند و باکتری‌های عامل عفونت کیست پیلونیدال را از بین می‌برد. سفیکسیم به شکل کپسول، قرص و قرص‌های جویدنی موجود است.
استفاده از داروهای آنتی بیوتیک برای کیست مویی خفیف، می‌تواند واقعا مفید باشد. اما این داروهای برای بهبود عفونت و مجاری سینوسی شدید، موثر نیستند. بنابراین آنها فقط یک راه حل موقت ارائه می‌دهند و احتمال عود مجدد زیاد است.
پماد و داروی موضعی کیست مویی
داروهای کیست مویی به شکل موضعی و پماد هم برای کنترل و کاهش علائم بیماری در دسترس هستند که شامل گزینه‌های زیر است:
پماد مترونیدازول
محلول و پماد کلیندامایسین
پماد سیاه (ایکتیویل)
پماد تتراسایکلین
اما هیچ یک از این داروها به اندازه جراحی و لیزر کیست مویی کارآمد نیست و احتمال بازگشت و عود بیماری در درمان‌های دارویی و خانگی زیاد است.
قرص‌های مسکن
اگر بیماری همراه با درد زیاد باشد، ممکن است پزشک قرص‌های مسکن و ضد التهابی مثل استامینوفن، ایبوپروفن و غیره را برای کاهش و کنترل درد تجویز کند. البته این فقط به کاهش موقت درد و علائم بیماری کمک می‌کند و معمولا به عنوان روش مکمل قبل و بعد از عمل جراحی کیست مویی استفاده می‌شود.
تزریق فنل
اگر کیست مویی دارید و به دنبال یک روش درمانی با حداقل تهاجم، بدون بیهوشی، بدون دوره نقاهت و حداقل تشکیل بافت اسکار هستید، درمان با فنل یک انتخاب مناسب برای شماست. این تزریق باید با بی حسی موضعی و تحت نظر پزشک متخصص انجام شود.
فنل یک ماده شیمیایی با خاصیت ضد عفونی کننده است که ممکن است نیاز باشد چندین بار در سینوس پیلونیدال تزریق شود، اما احتمال درمان نشدن یا عود مجدد بیماری در این روش بالاست.