عفونت مقعدی زمانی ایجاد می‌شود که باکتری، ویروس و یا قارچ‌های کاندیدا (نوعی مخمر) به طور غیرقابل کنترل در اطراف یا داخل مقعد رشد می‌کنند. عفونت مقعدی ممکن است سطحی باشد یا عمقی.
عفونت قارچی مقعدی اغلب باعث خارش شدید و مداوم مقعد می‌شود. درمان عفونت مقعدی شامل کرم‌ها، پمادها یا شیاف‌های ضد قارچ است. می‌توانید با تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه اطراف مقعد از عفونت مقعدی جلوگیری کنید. یکی از عوارض عفونت مقعدی تشکیل آبسه مقعدی در داخل و اطراف مقعد است. تشخیص و درمان زودهنگام برای جلوگیری از عوارضی مانند آبسه یا فیستول مهم است. به همین دلیل با مشاهده هرگونه علائم مشکوک عفونت در این ناحیه بهتر است هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کنید:
شقاق مقعد چیست؟
شقاق مقعد وضعیتی است که در آن مخاط مقعد یک تا چند پارگی کوچک دارد. پس از اجابت مزاج، بیمار اغلب درد و سوزش مقعدی دارد و ممکن است با خونریزی همراه باشد.
شقاق یا فیشر مقعدی دو مرحله دارد:
شقاق حاد: شقاق‌های کوچک و کم‌عمق، التهاب خفیف. این وضعیت معمولاً بیش از 6 هفته طول نمی‌کشد، اما بر فعالیت‌های روزانه تأثیر می‌گذارد و باعث می‌شود بیمار احساس درد کند.
شقاق مزمن: شقاقی که بیش از 6 هفته طول بکشد وسیع‌تر و عمیق‌تر است. در شقاق مزمن، بیمار به دلیل تحمل اسپاسم مقعد برای مدت طولانی احساس خستگی می‌کند.
شقاق مقعد می‌تواند در زنان و مردان در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در نوزادان، کودکان خردسال و بزرگسالان میانسال که مستعد یبوست هستند، شایع است.
چرا شقاق مقعدی رخ می‌دهد؟
علت دقیق شقاق مقعدی هنوز مشخص نشده است،
به نقل از سایت www.vinmec.com:
doctors believe that constipation causes the patient to strain when defecating or stools that are too hard can damage the anal canal. When the muscles in the anus are tense due to spasms, blood flow is reduced and the anal fissure takes longer to heal. Irritating bowel movements can also cause the fissure to recur or become worse.
پزشکان معتقدند که یبوست باعث می‌شود بیمار هنگام دفع مدفوع زور بزند یا مدفوع خیلی سفت می‌تواند به کانال مقعد آسیب برساند. وقتی عضلات مقعد به دلیل اسپاسم منقبض می‌شوند، جریان خون کاهش می‌یابد و بهبود شقاق مقعدی بیشتر طول می‌کشد. حرکات تحریک‌کننده روده نیز می‌تواند باعث عود یا بدتر شدن شقاق شود.
https://www.vinmec.com/eng/blog/what-medicine-to-take-for-anal-fissures-en
در ادامه برخی از عللی که خطر شقاق مقعدی را افزایش می‌دهند، آورده شده است:
یبوست، مشکل در دفع مدفوع
افزایش فشار لگن به دلیل بارداری و زایمان
بیماریهای گوارشی مانند کولیت، بیماری کرون، سرطان روده
عفونت‌های مقاربتی یا عفونت‌های پوستی، بیماریهای پوستی مانند پسوریازیس
بیمارانی که مواد افیونی و دارو مصرف می‌کنند
ترومای مقعدی به دلیل جراحی یا رابطه جنسی
بهترین پماد برای شقاق مقعدی
پماد نیتروگلیسیرین بهترین پماد برای شقاق مقعدی است. نیتروگلیسیرین یک گشادکننده عروق است، دارویی که باعث گشاد شدن رگ‌های خونی شما می‌شود. به عنوان کرم استفاده می‌شود و می‌تواند جریان خون را بازیابی کند و به شل شدن اسفنکتر مقعد شما کمک کند.
مسدودکننده‌های کانال کلسیم، مانند پماد دیلتیازم یا نیفدیپین، یک روش جایگزین برای شل کردن رگ‌های خونی و عضلات مقعد هستند. اگر نیتروگلیسیرین مؤثر نباشد، این داروها ممکن است برای شما مؤثر باشند.
نقل شده از کلینیک پایتخت
دیلتیازم یا دیلتیژل، بهترین پماد برای شقاق مقعدی است که می‌تواند به سرعت علائم بیماری از جمله درد، خارش، سوزش و… را کاهش دهد. این دارو یکی از مهم‌ترین انواع داروهای مهار کننده کلسیم است که با مسدود کردن ورود کلسیم به داخل سلول و کاهش گردش خون، موجب از بین رفتن فشار در عضله مقعد می‌شود.
کرم‌های بی‌حس‌کننده موضعی مانند لیدوکائین (زایلوکائین) ممکن است به تسکین درد کمک کنند. لیدوکائین یک بی‌حس‌کننده موضعی است که شقاق مقعد را بی‌حس می‌کند و علائم را کاهش می‌دهد. لیدوکائین را می‌توان دو تا سه بار در روز در صورت نیاز استفاده کرد.
شقاق مقعد اغلب با درمان خانگی مناسب، ظرف چند هفته بهبود می‌یابد. برای نرم نگه داشتن مدفوع، اقداماتی مانند افزایش مصرف فیبر و مایعات انجام دهید. به مدت 10 تا 20 دقیقه، چندین بار در روز، به خصوص پس از اجابت مزاج، در آب گرم غوطه‌ور شوید. این کار می‌تواند به شل شدن اسفنکتر و بهبود آن کمک کند.
روغن نارگیل به دلیل داشتن تری گلیسریدهای زنجیره متوسط، یکی از بهترین درمان‌های خانگی برای شقاق مقعدی است. تری گلیسیریدها به راحتی از پوست عبور می‌کنند و ناحیه آسیب دیده را مرطوب می‌کنند. ماساژ روغن نارگیل چندین بار در طول روز روی اسفنکتر مقعد، شقاق مقعد را در کمترین زمان بهبود می‌بخشد
داروهای درمان شقاق مقعد
داروهای مورد استفاده برای درمان شقاق مقعد عموماً شامل داروهای موضعی هستند که تسکین موضعی ایجاد می‌کنند. این داروها به شل شدن عضلات اطراف مقعد، افزایش جریان خون و کمک به بهبود زخم کمک می‌کنند. شقاق مقعدی باید به درستی و به سرعت درمان شود تا بیماری به حالت مزمن تبدیل نشود. بنابراین، هنگام تجربه درد در مقعد همراه با خونریزی، بیمار باید فوراً به پزشک یا مرکز درمانی مراجعه کند.
پزشکان ممکن است بسته به شرایط بیمار، فرمولاسیون‌های مختلفی از دارو را تجویز کنند. برخی از داروها پس از استفاده، تسکین فوری ایجاد می‌کنند و ناراحتی را کاهش می‌دهند.
زمانی که شقاق هنوز کوچک و کم‌عمق است، عمدتاً به بیمار داروهایی برای بهبود شقاق مقعد داده می‌شود، از جمله:
نرم‌کننده‌های مدفوع
نرم‌کننده‌های مدفوع برای درمان شقاق مقعدی با کاهش یبوست، حرکات روده را آسان‌تر می‌کنند مانند بیزاکودیل، شربت لاکتولوز، پودر پسیلیوم
مسکن‌ها و قرص
برای کاهش درد و سوزش مقعد، به خصوص پس از اجابت مزاج. مسکن‌ها اغلب حاوی ماده اصلی پاراستامول، لیدوکائین یا داروهای موضعی هستند که اثرات تسکین‌دهنده درد نیز دارند.
آنتی‌بیوتیک‌ها برای کاهش التهاب، کاهش عفونت، تورم، درد و ترشحات مقعدی) مانند سفادروکسیل، سفازولین، سفیکسیم، سفالکسین.
داروهایی که برای درمان شقاق مقعد به گشاد شدن رگ‌ها کمک می‌کنند و گردش خون در مقعد را برای بهبود زخم‌ها افزایش می‌دهند، مانند آنوسول، نیتروگلیسیرین، پروکتولوژیست، تتراسایکلین، …
همراه با درمان دارویی شقاق مقعد، بیماران برای درمان مؤثر باید ناحیه مقعد را تمیز نگه دارند و رژیم غذایی و سبک زندگی علمی مانند نوشیدن مقدار زیادی آب، خوردن فیبر زیاد، محدود کردن غذاهای تند و چرب داشته باشند.
وقتی کسی شقاق مقعدی دارد، اولین درمان‌ها می‌تواند شامل رژیم غذایی پرفیبر، ملین‌ها و استفاده از پمادهای بی‌حس‌کننده در ناحیه آسیب‌دیده باشد. شقاق مقعدی معمولاً ظرف چند هفته بهبود می‌یابد، اما اگر پس از ۴ تا ۶ هفته بهبود نیافته‌اند، به شقاق مزمن تبدیل شده و لازم است برای درمان حتماً به پزشک متخصص مراجعه شود. تاخیر در روند درمان باعث پیشرفت بیماری شده و در نتیجه تاخیر در بهبودی می شود.