گاهی اوقات کلامیدیا را یک عفونت خاموش می نامند زیرا اکثر افرادی که کلامیدیا دارند (بین 50 تا 70 درصد) هرگز متوجه علائم نمی شوند.
افرادی که متوجه علائم میشوند اغلب علائم کلامیدیا را تا چند هفته پس از آلوده شدن تشخیص نمی دهند. از آنجایی که موارد کلامیدیا اغلب بدون علامت هستند، انتقال کلامیدیا به شخص دیگری بدون اینکه متوجه شود آسان است.
For most people, symptoms of chlamydia show up between one week and three months after unprotected sex. But, it can take longer than three months.
برای اکثر افراد، علائم کلامیدیا بین یک هفته تا سه ماه پس از رابطه جنسی محافظت نشده ظاهر می شود. اما ممکن است بیش از سه ماه طول بکشد.
my.clevelandclinic.org
علائم عفونت کلامیدیا در زنان
هنگامی که علائم ظاهر می شوند، ممکن است شامل درد هنگام ادرار و ترشح غیر معمول باشد. باکتری کلامیدیا اغلب علائمی شبیه به عفونت دهانه رحم یا عفونت دستگاه ادراری (UTI) در زنان ایجاد می کند:
رنگ عفونت کلامیدیا : ترشحات سفید، زرد یا خاکستری از واژن که ممکن است بدبو باشد.
عفونت در ادرار (پیوری)
افزایش نیاز به ادرار کردن
درد یا احساس سوزش هنگام ادرار کردن (دیسوریا Dysuria)
خونریزی بین پریودها
دوره های دردناک
مقاربت دردناک دیسپارونی (Dyspareunia)
خارش و سوزش در داخل و اطراف واژن
درد مبهم در قسمت پایین شکم
خونریزی بعد از رابطه جنسی یا بین قاعدگی
علائم کلامیدیا در مردان
باکتری کلامیدیا اغلب مجرای ادرار مردان را آلوده می کند و علائمی شبیه به اورتریت غیرگنوکوکی یا NGU ایجاد می کند. ممکن است متوجه شوید:
رنگ عفونت کلامیدیا در مردان: ترشحات موکوس مانند، سفید، کدر و شفاف و آبکی از آلت تناسلی
درد و سوزش ادرار
سوزش و خارش در اطراف بیضه ها و آلت تناسلی
درد و تورم در بیضه ها
مطلب مرتبط: انواع آلت تناسلی مردان{عکس آلت نرمال + اندازه ایده آل}
سایر علائم کلامیدیا در مردان و زنان
کلامیدیا می‌تواند سایر قسمت‌های بدن را که با مایع منی یا واژن تماس دارند، تحت تاثیر قرار دهد و باعث شود:
درد، خونریزی و ترشح از پایین بدن
گلو درد: اگر باکتری در گلو شما باشد، معمولاً علائمی را متوجه نخواهید شد.
قرمزی چشم، درد و ترشح
علائم کلامیدیا در گلو
اکثر افراد مبتلا به کلامیدیا در گلو هیچ علائمی ندارند. با این حال، برخی از افراد ممکن است گلو درد، قرمزی، تورم لوزه‌ها یا ترشح غیرطبیعی در پشت گلو را تجربه کنند.
تست کلامیدیا و تشخیص
تست کلامیدیا
رایج ترین تست کلامیدیا، آزمایش تقویت اسید نوکلئیک NAT (Nucleic acid testing) می باشد. پزشک در مورد علائم و شرکای جنسی شما می پرسد. ممکن است آلت تناسلی یا واژن هم بررسی شود. برای تشخیص عفونت کلامیدیا:
پزشک با سواب واژینال (سرویکس) یا جمع‌آوری نمونه ادرار، نمونه‌ای از مایع را می‌گیرد. سپس، نمونه را به آزمایشگاه می‌فرستد تا باکتری‌های ایجادکننده کلامیدیا را بررسی کند.
از آنجایی که اکثر موارد کلامیدیا بدون علامت هستند، مهم است که غربالگری کلامیدیا را انجام دهید، حتی اگر هیچ نشانه‌ای از عفونت را مشاهده نکنید. CDC توصیه می کند که زنان فعال جنسی که در معرض خطر ابتلا به کلامیدیا هستند، به طور منظم غربالگری شوند. زنان بیشتر از مردان شدیدترین عوارض ناشی از کلامیدیا را تجربه می کنند.
اگر:
زیر 25 سال
حامله هستند
شریک جنسی جدید داشته باشید.
شرکای متعدد داشته باشید
قبلاً عفونت کلامیدیا داشته اید.
مردان باید از نظر کلامیدیا غربالگری شوند اگر:
در محیطی زندگی می کنند یا کار می کنند که کلامیدیا به طور مکرر در آن گسترش می یابد، مانند مراکز اصلاحی، کلینیک های ترک اعتیاد و کلینیک های سلامت جنسی.
با مردان دیگر رابطه جنسی دارند.
ممکن است نیاز به گرفتن سواب از مقعد، گلو یا چشمان شما داشته باشند (اگر این نواحی تحت تأثیر قرار گرفته باشند)
اگر کلامیدیا دارید، شریک جنسی فعلی و اخیر شما باید آزمایش بدهند.
درمان کلامیدیا
کلامیدیا را می توان با آنتی بیوتیک در حدود یک یا دو هفته از بین برد. مصرف دارو را صرفاً به دلیل بهبود علائم قطع نکنید. عفونت کلامیدیا ممکن است عود کند.
بخشی از درمان باید شامل پرهیز از فعالیت‌های جنسی پرخطر باشد:
تا زمان رفع عفونت از رابطه جنسی خودداری کنید.
به هر شریک جنسی در سه ماه گذشته بگویید که شما آلوده شده اید تا آنها نیز آزمایش شوند.
برای سایر بیماری های مقاربتی (زگیل تناسلی، اچ آی وی/ایدز، سیفلیس، تبخال، سوزاک) آزمایش دهید.
داشتن چندین بیماری مقاربتی معمول است و دریافت درمانی متناسب با هر عفونت بسیار مهم است.
اگر باردار هستید، 4 هفته پس از درمان مجدداً آزمایش خواهید شد.
درمان خانگی کلامیدیا
کلامیدیا فقط با درمان آنتی بیوتیکی قابل درمان است. درمان خانگی کلامیدیا نمی‌تواند عفونت را درمان کند. هیچ درمان خانگی موثری برای کلامیدیا وجود ندارد. از آنجایی که این یک عفونت باکتریایی است، تنها راه درمان کلامیدیا استفاده از آنتی بیوتیک است که اثر آن حدود یک هفته طول می کشد.
آنتی بیوتیک برای درمان کلامیدیا
آنتی بیوتیک ها می توانند عفونت را از بین ببرند، اما نمی توانند هیچ آسیبی را که باکتری ممکن است قبل از درمان به بدن شما وارد کرده باشد، جبران کنند. به همین دلیل است که بسیار مهم است که به طور منظم از نظر کلامیدیا غربالگری شوید، با مشاهده اولین علائم به پزشک مراجعه کنید و در صورت ابتلا، فوراً تحت درمان قرار بگیرید.
رایج ترین آنتی بیوتیک برای درمان کلامیدیا عبارتند از:
داکسی سایکلین: معمولاً بیش از هفت روز مصرف می شود.
آزیترومایسین: معمولاً به صورت تک دوز مصرف می شود و به عنوان اولین انتخاب در بارداری توصیه می شود.
کلامیدیا با آنتی بیوتیک درمان می شود. ممکن است یک دوز واحد یا قرص هایی باشد که برای 7 تا 14 روز مصرف می کنید.
درمان کلامیدیا با مترونیدازول
مترونیدازول کلامیدیا را درمان نمی کند و یک درمان توصیه شده برای کلامیدیا نیست، اما اگر علائم کلامیدیا پس از اتمام دوره درمان های خط اول کلامیدیا مانند داکسی سایکلین، آزیترومایسین یا لووفلوکساسین باقی بماند، ممکن است مترونیدازول تجویز شود.
بهترین قرص برای کلامیدیا
سازمان بهداشت جهانی (WHO) و مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) آزیترومایسین یا داکسی سایکلین را به عنوان درمان های خط اول برای کلامیدیا توصیه می کنند. اگرچه هر دو موثر هستند، CDC اشاره می کند که داکسی سایکلین ممکن است کمی موثرتر باشد.
چگونه از ابتلا و انتشار کلامیدیا پیشگیری کنیم؟
کلامیدیا از طریق مایع واژن و مایع منی پخش می شود. با داشتن رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی بدون کاندوم از فردی به فرد دیگر منتقل می شود.
اگر در دوران بارداری به کلامیدیا مبتلا هستید، ممکن است در هنگام تولد به کودک شما منتقل شود.
کارهایی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از ابتلا به کلامیدیا و سرایت آن به دیگران انجام دهید:
در صورت داشتن رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید
در صورت داشتن رابطه جنسی دهانی از کاندوم برای پوشاندن آلت تناسلی یا از کاندوم های مخصوص برای پوشاندن واژن استفاده کنید.
اگر شریک جنسی جدیدی دارید یک بار در سال آزمایش دهید
اگر شما یا شریک جنسیتان کلامیدیا دارید، دوره کامل درمان را تکمیل کنید
اسباب‌بازی‌های جنسی را به اشتراک نگذارید
فقط با یک نفر رابطه جنسی داشته باشید
عوارض کلامیدیا
اگر کلامیدیا درمان نشود، می تواند منجر به عوارض جدی از جمله:
عفونت رحم، لوله های فالوپ و تخمدان ها (بیماری التهابی لگن) که می تواند منجر به ناباروری یا حاملگی خارج از رحم شود.
عفونت بیضه ها (اپیدیدیمیت)
کاهش باروری مردان: کلامیدیا می تواند به اسپرم آسیب برساند و بر توانایی برای باردار شدن تاثیر منفی بگذارد.
کلامیدیا درمان نشده می تواند به جریان خون شما سرایت کند که:
خطر ابتلا به آرتریت واکنشی را افزایش می دهد، که باعث تورم مفاصل و احساس درد می شود.
احتمال ابتلا به HIV را افزایش می دهد.
هر چه زودتر به درمان بپردازید، این عوارض راحت تر درمان می شوند.
کلامیدیا در بارداری
اگر باردار هستید و کلامیدیا دارید که درمان نمی شود، می تواند در حین تولد به کودک شما منتقل شود. عفونت درمان نشده می تواند منجر به زایمان زودرس شود.
If this happens, it can cause an infection in your baby’s eyes (conjunctivitis) or lungs (pneumonia). These infections can be treated with antibiotics.
اگر این اتفاق بیفتد، می‌تواند باعث عفونت چشم‌های کودک (ورم ملتحمه) یا ریه‌ها (پنومونی) شود. این عفونت ها با آنتی بیوتیک قابل درمان هستند.
https://www.nhs.uk/conditions/chlamydia/
سوالات متداول درباره عفونت کلامیدیا
آیا کلامیدیا بو دارد؟
کلامیدیا همیشه بو ندارد. اما یکی از علائم کلامیدیا ترشحات غیر معمول واژن است که بوی نامطبوعی دارد.
آیا کلامیدیا خود به خود از بین می رود؟
هرگز نباید منتظر باشید تا کلامیدیا خود به خود از بین برود. در صورت عدم درمان، کلامیدیا می تواند آسیب جدی به سلامت شما وارد کند. اگر از نظر جنسی فعال هستید، عفونت را به دیگران منتقل می کنید و آنها را نیز در معرض خطر عوارض شدید قرار می‌دهید.
آیا کلامیدیا قابل درمان است؟
بله. کلامیدیا قابل درمان است. با این حال، برخی از عفونت های باکتریایی مقاربتی شروع به مقاوم شدن به آنتی بیوتیک ها کرده اند و این امر درمان آنها را سخت تر می کند. بهترین راه برای مبارزه با کلامیدیا، جلوگیری از گسترش عفونت است.
طول دوره درمان کلامیدیا چقدر است؟
پس از یک هفته از شروع مصرف آنتی بیوتیک، باید احساس بهتری داشته باشید.با این حال، آزمایش ممکن است تا 4 هفته پس از درمان مثبت بماند.
اگر در حال درمان برای کلامیدیا هستم چه مدت باید برای رابطه جنسی صبر کنم؟
حداقل هفت روز از زمان شروع درمان رابطه جنسی نداشته باشید تا دارو اثر کند. پس از پایان درمان، همچنان باید رابطه ایمن داشته باشید و به طور منظم برای بیماری های مقاربتی آزمایش شوید.
اولین علائم کلامیدیا چیست؟
اکثر افرادی که کلامیدیا دارند هرگز متوجه علائم نمی شوند. اما ترشح غیر معمول از واژن یا آلت تناسلی ممکن است نشانه ای از ابتلا به عفونت کلامیدیا باشد.