افرادی که مایل به انجام جراحی بینی هستند باید درباره وسایل و مراقبت های این عمل اطلاعات لازم و کافی را داشته باشند. از مهم ترین وسایلی که یک بیمار پس از جراحی تا چندین روز با آن سروکار دارند، تامپون است.
تامپون در عمل جراحی بینی نقش به سزایی را در حفظ زیبایی دماغ ایفا نمی کنند. به همین دلیل لازم است در مورد این وسیله و دلایل استفاده آن بدانیم.
تامپون ها (Tampon) از پنبه فشرده تولید می شوند؛ اما گاهی اوقات نیز ممکن است از یک گاز استریل و یا فوم استفاده شود. این مواد به صورتی طراحی شده اند که بعد از باز کردن بسته بندی بتوان آن را داخل بینی قرار داد.
تامپون بینی به منظور برقراری تبادل هوا از دماغ به شش در وسط خود دارای لوله توخالی است. برخی از انواع تامپون ها زائده نخ مانندی دارند که بتوان آن را به آسانی از بینی بیرون کشید. جنس تامپون در عمل جراحی بینی یا رینوپلاستی بنا به تشخیص پزشک مشخص می شود.
چون از تامپون ها بیشتر پس از عمل های جراحی استفاده می شود؛ انتخاب نوع و جنس آن باید با توجه به دلیل جراحی، نوع عمل و تشخیص پزشک باشد. یعنی در یک عمل ممکن است از تامپونی از جنس گاز استریل استفاده شود و در عمل دیگر از تامپونی با جنس متفاوت.
در بعضی از جراحی ها به دلیل وجود بخیه های ریز و ظریف، استفاده بیش از حد از تامپون و انواعی از آن مجاز نیست. لذا حتما قبل از جراحی شدن در این مورد با پزشک خود مشورت کنید و اطلاعات لازم درباره مراقبت های بعدی را از او بپرسید تا پس از عمل با مشکل مواجه نشوید.
استفاده از این وسیله معروف جراحی دارای سه فایده به شرح زیر است:
پیشگیری و یا کاهش میزان خونریزی
چون دماغ پس از هر نوع جراحی مستعد پاره شدن عروق است، همواره احتمال وقوع خونریزی وجود دارد. از این رو استفاده از تامپون بهترین راه جهت لخته شدن و بازگشت خون به مغز و حلق است.
کمک به حفظ ساختار و فرم بینی
عمل جراحی بینی با برش غضروف و حذف بخش غضروفی دماغ همراه است و همین کار استحکام آن را از بین می برد. به همین منظور از تامپون برای جلوگیری از ریزش بینی ِتازه جراحی شده استفاده می کنند.
استحکام بخشی به تیغه بینی
تقویت بینی از جمله کارهای مهمی است که تامپون ها آن را بر عهده دارند.
پزشکان و جراحان برای پیشگیری از خونریزی های شدید دماغ مخصوصا بعد از جراحی بینی، از وسیله ای به نام تامپون استفاده می کنند. این وسیله چون فشار زیادی را به رگ های داخل بینی وارد می کند موجب توقف خونریزی می گردد.
جنس تامپون به گونه ای است که خون را بلافاصله به خود جذب می کنند و از لخته شدن آن جلوگیری می نماید. چون تامپون با دیواره بینی تماس دارد غشای تولیدی را به خود جذب می نماید و مشکلی بابت تجمع این ماده نیز برای فرد ایجاد نمی شود.
برخلاف گذشته پزشکان دیگر علاقه ای به استفاده از حجم عظیمی از تامپون در عمل جراحی بینی ندارند. به همین دلیل برداشتن آن نیز درد زیادی را به بیمار تحمیل نمی کند. اگر بیمار بدون هماهنگی با پزشک شروع به خارج کردن تامپون کند، ممکن است این فرایند دردناک باشد.
دلیل این درد، کنده شدن پوست داخلی بینی و سوزش زخم ها است؛ لذا برای پیشگیری از این دو مورد توصیه می شود از اسپری به نام سالین استفاده شود. در صورت استفاده از این اسپری، بیمار پس از برداشتن تامپون از داخل بینی حس مطلوبی را تجربه خواهد کرد؛ چرا که راه تنفسی دیگر مسدود نیست.
اگر پزشک حس کند که ممکن است برداشتن تامپون برای بیمار با درد همراه باشد از بی حس کننده برای بخش میانی و داخلی بینی استفاده می کند. این نوع از بی حس کننده به صورت قطره ای به داخل بینی چکیده می شود و پس از گذشت چند دقیقه عصب های درد کاملا توانایی انتقال درد را از دست می دهند.
تامپون در عمل جراحی بینی بیشتر به منظور حفظ ساختار عمل جراحی و جلوگیری از ایجاد خونریزی است. هنگامی که این پنبه فشرده شده از دماغ خارج می شود مخاطی که در این مدت تولید شده به همراه خون و مایعات تجمع یافته لازم است از مجاری بینی خارج گردند.
به همین دلیل پزشکان همواره به بیماران خود توصیه می کنند تا دماغ خود را بعد از خارج نمودن تامپون تا یک ماه هر روز دو بار تمیز کنند و پس از گذشت یک ماه می توانند روزانه یک بار بینی خود را تخلیه نمایند. بعد از تمیز کردن بینی باید با استفاده از دو داروی پولیسپورین و باسیتراسین از خشک شدن داخل بینی جلوگیری کنید.
خشک شدن بینی باعث تشدید خونریزی مویرگ های داخلی بینی می شوند پس سعی کنید هیچگاه این مرحله را فراموش نکنید.