بسیاری از افرادی که قصد عمل جراحی لیفت پیشانی را دارند، از عواقب آن نیز می‌ترسند و این مورد باعث شده تا مانع انجام این عمل شوند. با توجه به شرایطی مثل افزایش سن و بالارفتن سن، قابلیت ارتجاعی پوست و استحکام داربست‌های جوان ساز پوست، کاهش می‌یابد.
جدا از این مورد، شرایط دیگری مثل استرس، تابش نور آفتاب، نیروی گرانش زمین در ایجاد عوارض برای پوست تاثیر به سزایی دارد. چین و چروک‌های بین دو ابرو و پیشانی نیز صورت افراد را نیز اخمو کرده و باعث زشتی صورت می‌شود.
اما سوالی که پیش می‌آید این است که آیا راه حلی برای این مورد وجود دارد. در جواب این سوال باید بگوییم بله با استفاده از عمل جراحی لیفت می‌توان موارد ذکر شده را از بین برد.
عمل لیفت پیشانی نوعی جراحی زیبایی است. این کار برای از بین بردن چربی و پوست اضافی و سفت شدن ماهیچه‌های ناحیه پیشانی انجام می‌شود. همچنین می‌تواند افتادگی ابروها یا شیارهای عمیق بین چشم‌ها را اصلاح کند. این کار اغلب همراه با لیفت صورت انجام می شود تا ظاهری صاف‌تر داشته باشید.
دو نوع جراحی به نام های لیفت پیشانی کلاسیک و لیفت پیشانی آندوسکوپی وجود دارد.
عوارض احتمالی مرتبط با عمل جراحی لیفت پیشانی ممکن است شامل موارد زیر باشد، اما محدود به آن‌ها نیست:
به ندرت ممکن است یک اسکار ایجاد شود. می‌توان آن را با برداشتن بافت اسکار گسترده به روش جراحی درمان کرد و اجازه می‌دهد تا یک اسکار جدید و نازک تر ظاهر شود.
همچنین آسیب به اعصابی که حرکت ابروها را کنترل می‌کنند غیر معمول است. این می‌تواند باعث از دست دادن توانایی بالا بردن ابروها یا چروک شدن پیشانی شود. ممکن است برای اصلاح این مشکل جراحی لازم باشد.
از دست دادن حس اطراف برش به ویژه در لیفت کلاسیک پیشانی رایج است. اگرچه معمولاً موقتی است، اما می‌تواند دایمی باشد.
لیفت پیشانی می‌تواند به افرادی در هر سنی که به دلیل استرس، فعالیت عضلانی یا شرایط ارثی مانند ابروهای کم و سنگین یا خطوط شیاردار بالای بینی دچار شیار یا خطوط اخم شده‌اند کمک کند.
با این حال، بیشتر در افراد 40 تا 60 ساله انجام می‌شود تا اثرات مشهود پیری به حداقل برسد. لیفت پیشانی اغلب همراه با لیفت صورت یا جراحی لیفت پلک انجام می‌شود.
در طول لیفت آندوسکوپی پیشانی، احتمال کمی وجود دارد که عوارضی ایجاد شود که جراح تکنیک‌ها را تغییر دهد و لیفت کلاسیک پیشانی را ادامه دهد. این می‌تواند منجر به اسکار گسترده‌تر و دوره نقاهت طولانی‌تر شود.
همانطور که گفته شد دو نوع روش جراحی برای لیفت پیشانی وجود دارد، که شامل لیفت پیشانی کلاسیک و لیفت آندوسکوپی پیشانی می شود.
در لیفت کلاسیک پیشانی، جراح برشی را شبیه به یک الگوی هدفون مانند ایجاد می‌کند. این برش را برش تاجی می‌نامند و تقریباً از سطح گوش شروع می‌شود و از بالای پیشانی تا گوش دیگر ادامه می‌یابد. سپس جراح پوست پیشانی را با دقت بالا می‌کشد و بافت و چربی اضافی را از بین می‌برد و در صورت لزوم، عضلات را مجدداً مرتب می‌کند. در طول این روش، ابروها نیز ممکن است در سطح بالاتری قرار گیرند و هر گونه پوست اضافی کوتاه شود.
تفاوت لیفت آندوسکوپی پیشانی با لیفت کلاسیک پیشانی در اندازه برش است. با لیفت آندوسکوپی پیشانی، جراح سه تا پنج برش کوتاه روی پوست سر ایجاد می‌کند که طول هر کدام کمتر از یک اینچ است. سپس یک آندوسکوپ از طریق یکی از برش‌ها وارد می‌شود و به جراح اجازه می‌دهد تا ماهیچه‌ها و بافت‌های زیر را ببیند.
در یک برش متفاوت، جراح ابزار دیگری را وارد می‌کند که پوست پیشانی را بالا می‌برد. سپس بافت و چربی اضافی برداشته می‌شود و در صورت لزوم، ماهیچه‌ها دوباره مرتب خواهند شد. مانند لیفت کلاسیک پیشانی، ابروها نیز ممکن است در سطح بالاتری قرار بگیرند. دوره نقاهت و جای زخم در مقایسه با لیفت پیشانی کلاسیک حداقل است.
اگرچه هر روش متفاوت است، اما به طور کلی، جراحی لیفت پیشانی از این روند پیروی می‌کند:
گزینه های مکان جراحی:
مرکز جراحی مبتنی بر مطب جراح
مرکز جراحی سرپایی
سرپایی بیمارستان
بستری در بیمارستان
تزریق بی حسی در صورت لزوم:
بیهوشی عمومی
بی‌حسی موضعی، همراه با آرام بخش (به بیمار اجازه می‌دهد بیدار بماند اما آرام بماند) برای بزرگسالان
برخی از عوارض جانبی کوتاه مدت احتمالی جراحی
بی حسی و ناراحتی موقت در اطراف برش
تورمی که ممکن است روی گونه ها و چشم ها تاثیر بگذارد.
بی حسی در بالای پوست سر ممکن است در نهایت با خارش جایگزین شود.
درد معمولاً حداقل است.
کبودی