درن یک لوله پلاستیکی کوچک و قابل انعطاف است که بعد از عمل ماموپلاستی در ناحیه تحت عمل قرار می گیرد. این درن به یک مخزن پلاستیکی کوچک متصل است تا مایع و هوای خارج شده از ناحیه عمل را جمع آوری کند. بعد از چند روز درن از بدن خارج خواهد شد.
درن باز، درنی است که شامل لاستیک موجدار یا ورق های پلاستیکی است. این درن مایعات را بر روی پد گاز تخلیه می کند. البته این درن ها نسبت به درن های بسته بیشتر احتمال خطر عفونت را افزایش می دهند.
درن های بسته، درن هایی هستند که با استفاده از لوله هایی، ترشحات اضافی را در یک کیسه یا مخزن تخلیه می کنند. بیشتر در عمل های مربوط به سینه، شکم و ارتوپدی از این درن ها استفاده می شود.
درن های فعال، درن هایی هستند که برای بیرون کشیدن مایع یا گاز از زخم یا حفره بدن، از فشار منفی متناوب یا مداوم استفاده می کنند. این درن ها سیستم درن بسته بودن و ترشحات را در یک مخزن جمع می کنند.
مخزن باعث پیشگیری از اشباع مواد آلوده در محل بانداژ می شود و این مساله باعث کاهش احتمال خطر عفونت خواهد شد.
فشار منفی در درن های فعال، کارایی آنها را نسبت به درن های غیر فعال افزایش داده و کارکنان بیمارستان و سایر بیماران را نیز از قرار گرفتن در معرض مایعات آلوده نجات می دهد.
درن های غیرفعال مکش ندارند. این درن ها برای حرکت مایع یا گاز از نیروی جاذبه، حرکت بدن بیمار و اختلاف فشار کمک می گیرند. جنس این درن ها از لاتکس، پلی پروپیلن و یا لاستیک سیلاستیک است.
درن های غیرفعال در عرض های مختلف موجود بوده و به راحتی به طول دلخواه برش داده می شوند.
درن های سیلاستیک تقریبا بی اثر هستند و واکنش بافتی حداقلی را القا می کنند. در مقابل درن های لاستیکی می توانند واکنش های شدید بافتی را القا کنند.
در عمل ماموپلاستی در صورتی که حجم سینه بزرگ بوده و بافت چربی زیادی از سینه استخراج شود، از درن استفاده می شود؛ زیرا بعد از عمل در زیر پوست پستان، آب جمع می شود. وجود درن باعث می شود که مایعات و ترشحات از سینه استخراج شوند و خطرات احتمالی کاهش یابد.
زمان برداشتن درن بعد از عمل، به نوع عمل، میانگین مقدار روزانه درناژ و ترجیح جراح بستگی دارد. هر چقدر که درن مدت زمان بیشتری در بدن بماند، خطر عفونت افزایش می یابد؛ بنابراین در اکثر مواقع درن ها بعد از 24 الی 48 ساعت از بدن خارج می شوند.
در حالت کلی یک اصل برای کشیدن درن از بدن وجود دارد و آن این است که هرگاه حجم باقی مانده از درن به زیر 30 سی سی برسد و محتویات داخل آن از رنگ قرمز به رنگ زرد یا نارنجی تغییر رنگ دهد، باید درن از بدن خارج شود.
معمولا خارج کردن درن هیچ دردی ندارد و فقط امکان دارد که بیمار احساس فشار یا کشش داشته باشد. کشیدن درن فقط چند ثانیه زمان می برد و برای این کار، جراح ابتدا بخیه ای را که درن را در جای خود ثابت کرده است، بر می دارد و بعد درن به آرامی خارج خواهد شد.
معمولا مدیریت تخلیه زخم در مراقبت از زخم بسیار مهم است؛ زیرا مراقبت های نادرست این درن ها می تواند بر روی بیمار و روند بهبودی او تاثیر منفی داشته باشد.