طلاق زوجین با تابعیت متفاوت
قانون طلاق در ایران
طلاق به معنی پایان شرعی و قانونی ازدواج و جدا شدن زوجین از یکدیگر است و در پی آن حقوق و تکالیف متقابلی که بین زوجین در هنگام ازدواج وجود داشته از میان می رود.
در واقع طلاق یکی از راه های پایان زندگی مشترک زن و شوهر است. طلاق در فقه یکی از حقوق مرد می باشد، از این رو جزو ایقاعات بوده و یک طرفه از طرف مرد انجام می شود، طبق ماده 1133 قانون مدنی، مرد حق طلاق دارد و می تواند با دلیل موجه یا بدون دلیل زن خود را طلاق دهد.
طبق ماده 1139 قانون مدنی، طلاق مخصوص عقد دائم بوده و زن در عقد موقت با پایان مدت یا بذل آن از سوی شوهر از زوجیت خارج می شود و در عقد موقت برخلاف عقد دائم برای پایان ازدواج موقت نیازی به طی کردن تشریفات طلاق و جاری شدن صیغه طلاق نمی باشد.
برای دریافت راهنمایی و مشاوره رایگان در خصوص کلیه دعاوی طلاق با وکلای طلاق موسسه حقوقی دادآرمان تماس بگیر. (02122904873-02122904874-09128400921-09336267676-09336267878)
انواع طلاق براساس درخواست کننده طلاق
در صورتی که زن و مرد بخواهند طلاق بگیرند باید ابتدا برای ثبت دادخواست طلاق اقدام کنند تا درخواست زن یا مرد برای طلاق در دادگاه بررسی شود و سپس دادگاه در این خصوص رأی مقتضی صادر نماید.
براساس اینکه چه کسی تقاضای طلاق دارد و دادخواست طلاق را به دادگاه خانواده تقدیم می کند، طلاق به دو دسته کلی تقسیم می شود:
1- طلاق یک طرفه: در طلاق یک طرفه فقط یکی از زوجین تصمیم به طلاق دارد و می خواهد از همسر خود جدا شود، از این رو طلاق یک طرفه به دو دسته تقسیم می شود:
* طلاق از طرف مرد: طبق قانون طلاق در ایران مرد حق طلاق دارد و می تواند با طرح دادخواست طلاق و پرداخت حقوق مالی زوجه همسر خود را طلاق دهد و برای طلاق دادن همسرش نیازی به ارائه دلیل موجه در دادگاه نمی باشد.
* طلاق از طرف زن: زن حق ندارد، از این رو برای تقدیم دادخواست طلاق به دادگاه خانواده باید دلایل محکمه پسندی برای طلاق داشته باشد و در صورت اثبات دلایل زن برای طلاق در دادگاه به درخواست او حکم طلاق صادر می شود.
2- طلاق توافقی: در طلاق توافقی زن و شوهر هر دو برای طلاق با هم توافق دارند و می خواهند با طلاق به زندگی مشترک خود پایان دهند. در طلاق توافقی زوجین باید در خصوص مسائل مالی و غیر مالی طلاق بدون دخالت دادگاه توافق کنند و توافقات خود را مکتوب و امضا شده به دادگاه ارائه نمایند.
انواع طلاق براساس رجوع در طلاق
رجوع پس از طلاق به معنی بازگشت مرد به همسر خود پس از طلاق و ادامه زندگی مشترک در ایام عده طلاق است و با این رجوع ازدواج قبلی با تمام آثاری که داشته، ادامه پیدا می کند و نیازی به جاری شدن نکاح مجدد نمی باشد.
براساس حق رجوع، طلاق به دو دسته تقسیم می شود که عبارتند از:
* طلاق رجعی: در طلاق رِجعی مرد می تواند تا زمانی که عده طلاق پایان نیافته، بدون نیاز به عقد نکاح جدید به همسر خود رجوع نماید و زندگی مشترک خود را دوباره شروع کنند. در ایام عده طلاق رجعی زوجین از یکدیگر ارث می برند و به زوجه نفقه تعلق می گیرد و زن می تواند در منزل مرد اقامت داشته باشد.
* طلاق بائن (طلاق بدون رجوع): طلاق بائن به طلاقی گفته می شود که پس از طلاق، رابطه زوجیت به طور کامل بین زن و شوهر از بین می رود و مرد در ایام عده طلاق بائن نمی تواند به همسر سابق خود رجوع کند.
شرایط طلاق زوجین با تابعیت متفاوت
ازدواج با اتباع بیگانه از موضوعاتی است که در حقوق بین الملل خصوصی هر کشور از اهمیت زیادی برخوردار است. طبق ماده 976 قانون مدنی هر زن تبعه خارجی که شوهر ایرانی اختیار کند تبعه ایران محسوب می شود و درخواست صدور شناسنامه برای بانوان خارجی دارای شوهر ایرانی پس از انجام تشریفات ثبت ازدواج آنان با زوج ایرانی در نمایندگی های جمهوری اسلامی ایران امکانپذیر خواهد بود.
قانون دولت متبوع شوهر در بیشتر مسائل مربوط به احوال شخصیه بر قانون متبوع زوجه دارای اولویت بوده و در قوانین بیشتر کشورها نیز تابعیت شوهر به زن، در پی ازدواج تحمیل می شود، به همین دلیل موضوع طلاق زن و شوهر را نیز نمی توان مشمول قانون دولت متبوع زن دانست، به طوری که ماده 963 قانون مدنی ایران نیز تأیید کننده آن است چنانچه، به موجب این ماده، اگر زن و شوهر تبعه و شهروند یک دولت نباشند، روابط شخصی و مالی بین آنها تابع قوانین دولت متبوع شوهر خواهد بود.
طبق ماده 986 قانون مدنی، زن خارجی که در نتیجه ازدواج، ایرانی محسوب می شود، می تواند بعد از طلاق یا فوت شوهر ایرانی به تابعیت اول خود رجوع نماید، مشروط بر اینکه وزارت امور خارجه را کتبا مطلع کند؛ اما زن خارجی که شوهر او مرده باشد و از شوهر سابق خود فرزند داشته باشد تا رسیدن فرزند به سن 18 سال تمام نمی تواند از این حق استفاده کند.
محل اقامت زوجین با تابعیت متفاوت
در حقوق ایران، علاوه بر اصل وحدت و یکی بودن تابعیت زن و شوهر، وحدت اقامتگاه آنان نیز طبق مواد 1005 و 1114 قانون مدنی نیز پذیرفته شده است. طبق ماده 1005 قانون مدنی، اقامتگاه زن شوهردار همان اقامتگام شوهر استف بنابراین زنی که شوهر او اقامتگاه معلومی ندارد و همچنین زنی که با رضایت شوهر خود و یا با اجازه دادگاه منزل جداگانه اختیار کرده باشد می تواند اقامتگام شخصی نیز داشته باشد.
طبق ماده 1114 قانون مدنی زن باید در منزلی که شوهر تعیین می کند اقامت نماید مگر آنکه اختیار تعیین منزل به زن داده شده باشد.
حضانت فرزندان زوجین با تابعیت متفاوت
طبق ماده 964 قانون مدنی، روابط بین والدین و فرزند، تابع قانون دولت مورد تابعیت پدر است، مگر آنکه نسبت فرزند به مادر مسلم باشد. در صورت وحدت و یکی بودن تابعیت بین ولی و مولی علیه (فرزند)، قانون دولت متبوع آنها حاکم است، لکن در صورت تعداد تابعیت بین آنها و بروز اختلاف در مورد حق حضانت یا اداره کردن اموال فرزند، موجب بروز اختلاف در قانون و دادگاه حاکم خواهد شد.
طبق ماده 965 قانون مدنی، ولایت و سرپرستی قانونی طبق قوانین دولت متبوع مولی علیه (فرزند) خواهد بود. بنابراین، اگر یک فرزند ایرانی، سرپرست خارجی داشته باشد، شیوه ی اجرای حق قانونی ولی طبق قانون دولت ایران که در واقع، همان دولت مورد تابعیت مولی علیه بوده، خواهد بود و ولی خارجی نمی تواند حق ولایت و سرپرستی خود را طبق قوانین دولت مورد تابعیت خویش اعمال نماید.
کلام آخر
وکیل طلاق یک وکیل پایه یک دادگستری است که در زمینه دعاوی مربوط به طلاق فعالیت و قبول وکالت می نماید و به همه ی قوانین طلاق خصوصا قوانین جدید و همچنین روند رسیدگی دادگاه خانواده به دعاوی طلاق آشنایی کامل دارد، بنابراین وکیل طلاق، بهترین کسی است که می تواند هر یک از زوجین را برای طلاق و مطالبه ی حقوق آنها در طلاق و پس از آن راهنمایی کند.