خانه مستوفی شوشتر ، یکی از جاهای دیدنی مطرح این شهر محسوب می‌شود. شوشتر با قدمتی بسیار، با ویژگی‌هایی منحصربه‌فرد، جذابیت‌های بسیاری برای تماشا و تجربه دارد. خانه مستوفی یکی از این جذابیت‌هاست که با پیشینه‌ای متعلق به دروره قاجار و مظفرالدین شاه، شما را به سفری کوتاه درون معماری دوران قاجار و ویژگی‌های خاص خود خواهد برد. این خانه متعلق به یکی از تجار مهم شهر شوشتر به نام محمدعلی مستوفی است. مکانی که این خانه در آن واقع شده‌است از قسمت‌های تاریخی شهر است.
امروزه این بنا تغییر کاربری داده و نام رسمی آن اداره میراث فرهنگی شهرستان شوشتر است، اما این باعث نشده است که جذابیت‌های بنا از بین برود. به علاوه، وجود رستوران، موزه و عکاس‌خانه در فضای خانه مستوفی، دیدن آن را حائز لطف مضاعف کرده است. این بنا به تاریخ ۱۴ اردیبهشت ۱۳۷۸ با شماره ثبت ۲۳۱۵ در آثار ملی ایران ثبت شده‌است و همه ساله میزبان بسیاری از گردشگرانی است که شوشتر-یکی از اولین سکونتگاه‌های بشری در ایران- را به عنوان یکی از مقاصد گردشگری خود انتخاب می‌کنند. با مجله گردشگری سفرزون همراه باشید.
مجموعه مستوفی ، یک مجموعه تاریخی است. در این مجموعه حمام، مسجد، پل و خانه تاریخی مستوفی وجود دارد. این خانه، به سبک معماری دوره قاجاریه، شامل اندرونی و بیرونی است. تزئینات معماری بنا، خوون چینی و کاربندی آجری و ریگ فرش است. خانه تاریخی مستوفی، چشم‌اندازی به رود شطیط دارد. رودی قدیمی که برای شوشتریان، بسیار مهم بوده و هست. نزدیکی‌های رود پل بند شادروان وجود دارد که خانه مستوفی به آن دید دارد. چشم‌انداز رود و پل بند شادروان، خانه مستوفی را از روح شهر، پر می‌کند.
شهرستان شوشتر ؛ آینه تاریخ
بسیاری از تاریخ‌نگاران و باستان‌شناسان، شهرستان شوشتر را یکی از اولین مناطق سکونت بشری در ایران می‌شمارند. این شهرستان قدمتی ۷۰۰۰ ساله دارد، اما با این حال شاید بسیاری از ما، تا به امروز دلیلی نمی‌دیدم تا این شهر در لیست مقاصد سفر خود انتخاب کنیم. شاید وقت آن رسیده که در این تصمیم تجدید نظر کرده و در اولین فرصت برای سفر به خوزستان و شوشتر برنامه‌ریزی کنیم.
آثار مثل قلعه سلاسل قدمت آن به دوره هخامنشیان برمی‌گردد و وسعت آن خیره‌کننده است، بند میران، کلاه فرنگی، پل بند شادروان، بند برج‌عیار، مسجد جامع شوشتر و رود بزرگ داریون تعدادی از مهم‌ترین جاهای دیدنی شوشتر هستند. شوشتر که در کتاب‌های تاریخی تستر یاد می‌شود، شاید به علت، حاصلخیزتر بودن نسبت به شوش نامگذاری شده است. این را یکی از تاریخ‌نویسان معروف ایرانی به نام حمزه اصفهانی یاد می‌کند. اما برخی دیگر دلیل نامگذاری شهر را شش دروازه ماپاریان، دسبول، آدینه، لشکر، مقام‌علی و گرگر می‌دانند.