سرزمین ایران شگفتیهای منحصربهفرد کم ندارد. در هر گوشهای از سرزمینمان دیدنیهایی وجود دارد که در جهان یگانهاند و از وجودشان بیخبریم. یکی از این شگفتیها در جنوب شرقی ایران و در محلی بسیار عجیب قرار دارد، جایی که دریا و کویر به هم میرسند. کویر و دریا در کنار هم منظرهای بینظیر و زیبا ایجاد کردهاند، حال به این منظره فراموشنشدنی یک پدیده طبیعی یعنی چالهای که گل از آن فوران میکند را هم اضافه کنید. نتیجه، فضایی خارق العاده خواهد بود که یکی از بهیادماندنیترین سفرهایتان را رقم خواهد زد. در این مطلب مجله گردشگری سفرزون میخواهیم درباره این جاذبه شگفتانگیز یعنی کوه های گل افشان چابهار برایتان بگوییم. اگر عاشق سفر به جاهای خاص و متفاوت هستید این مطلب را بخوانید و برای سفر هیجانانگیزتان برنامهریزی کنید.
کوه های گل افشان ، گِلپاشی در مرز کویر و دریا
یکی از جاذبههای حیرتانگیز شهرستان چابهار کوههای گِلپاش است. مهمترین کوه گلپاش در منطقهای به نام بندر تنگ در نزدیکی کُنارک قرار دارد. ارتفاع کوه گل افشان بندر تنگ حدود ۱۰۰ متر است و قطر قاعده کوه هم در همین حدود است. همانطور که گفتیم بندر تنگ جایی است که دریا و کویر به هم میرسند و به همین دلیل دور تا دور کوه را بیابان احاطه کرده است.
برای رسیدن به کوه باید از چالهای ۲ متری که در فاصله ۲۰۰ متری کوه وجود دارد عبور کرد. اگر فصل بارندگی نباشد بالا رفتن از کوه کار سختی نیست. به بالاترین نقطه کوه که برسید چالهای پر از گل به قطر یک متر و عمق نیم مترمیبینید. در هر دقیقه حبابهای گل درست میشوند و با صدای شبیه ترکیدن حباب میترکند و گل به اطراف پرتاب میشوند. در کنار کوه گل افشان دو کوه دیگر با ارتفاع کمتر وجود دارند که در گذشته گل افشان بودهاند. از دهانههای این کوهها هر ۱۰ تا ۱۵ دقیقه یکبار گل خاکستری رنگی به طرف دامنهها سرازیر میشود .
کوه های گل افشان در گویش اهالی استان سیستان و بلوچستان و هرمزگان نامهای متفاوتی دارند. اهالی منطقه گواتر آنها را «جلگه دشتیاری»، مردم شرق بلوچستان «بوتن» و اهالی چابهار، کهیر و زرآباد گل افشان را «گلپاشان» و «ناپک» مینامند که به معنای «ناف زمین» یا «ناف دریا» است. اهالی شرق هرمزگان هم به گلپاش «آب باد» میگویند. در مجموع ۲۰ گل افشان در جنوب شرق ایران وجود دارد که مهمترین گلپاش این کوه واقع در بندر تنگ است.
حاصل اتفاقات عجیب و غریب زمین
در مورد علت به وجود آمدن این چشمهها دلایل مختلفی گفته شده است اما بیشتر افراد بر این موضوع اتفاق نظر دارند که به علت نزدیک بودن این منطقه به اقیانوس هند، پوسته زمین در این ناحیه شکل خاصی دارد. در واقع در زیر این منطقه پوسته اقیانوس با شیب خیلی تندی داخل زمین فرو میرود که فشار زیادی به پوسته زمین وارد میکند. فشاری که ایجاد میشود باعث خارج شدن آب و گل از زمین میشود. به همین علت در این منطقه گل افشانها و چشمههای آب معدنی زیادی وجود دارد. سرد بودن گل خارج شده و وجود نداشتن بخار این ادعا را تأیید میکند چرا که در مناطقی که پدیده مشابهی به علت گرمای زمین و فعالیتهای ادامه مطلب...