سرگیجه معمولاً ناشی از اختلالات بخش‌هایی از گوش و مغز است که در حفظ تعادل نقش دارند:
برای ارتباط با بهترین دکتر درمان سرگیجه در تهران اینجا کلیک کنید
گوش داخلی
ساقه مغز و مخچه
مجاری عصبی که گوش داخلی را به ساقه مغز و مخچه متصل می کند
گوش داخلی شامل ساختارهایی (کانال های نیم دایره ای، ساکول و دهانه دهان) است که بدن را قادر می سازد موقعیت و حرکت را حس کند. اطلاعات این ساختارها از طریق عصب دهلیزی (عصب هشتم جمجمه ای که در شنوایی نیز نقش دارد) به مغز ارسال می شود. این اطلاعات در ساقه مغز که وضعیت بدن را تنظیم می کند و مخچه که حرکات را هماهنگ می کند پردازش می شود تا حس تعادل را ایجاد کند. اختلال در هر یک از این ساختارها می تواند باعث سرگیجه شود. گاهی اوقات اختلالات گوش داخلی باعث کاهش شنوایی و/یا صدای زنگ در گوش ( وزوز گوش ) می شود.
نگاهی به درون گوش
داخل گوش
همچنین، هر اختلالی که عملکرد مغز را به طور کلی تحت تاثیر قرار دهد (به عنوان مثال، قند خون پایین ، فشار خون پایین ، کم خونی شدید یا بسیاری از داروها) می تواند باعث ایجاد احساس سرگیجه در افراد شود. اگرچه علائم ممکن است آزاردهنده و حتی ناتوان کننده باشند، تنها درصد کمی از موارد ناشی از یک اختلال جدی است.
علل شایع
اگرچه برخی از همپوشانی ها وجود دارد، دلایل سرگیجه را می توان تقریباً به دو دسته با و بدون سرگیجه تقسیم کرد.
شایع ترین علل سرگیجه همراه با سرگیجه عبارتند از:
سرگیجه وضعیتی حمله‌ای خوش‌خیم
بیماری منیر
نورونیت دهلیزی
لابیرنتیت
سردرد میگرنی دهلیزی
سردرد میگرنی دهلیزی به طور فزاینده ای به عنوان یک علت شایع سرگیجه همراه با سرگیجه شناخته می شود. این نوع میگرن بیشتر در افرادی که سابقه یا سابقه خانوادگی میگرن دارند، رخ می دهد. افراد اغلب سردرد همراه با سرگیجه یا سرگیجه دارند. برخی علائم مشابه میگرن مانند دیدن چراغ های چشمک زن، داشتن نقاط کور موقت یا حساسیت بسیار به نور و صدا دارند. افراد ممکن است کم شنوایی نیز داشته باشند، اما این یک علامت رایج نیست.
شایع ترین علل سرگیجه بدون سرگیجه عبارتند از:
اثرات دارویی
علل چند عاملی
انواع مختلفی از داروها می توانند باعث سرگیجه شوند. برخی از داروها به طور مستقیم برای اعصاب گوش و / یا اندام های تعادل سمی هستند ( داروهای اتوتوکسیک ). این داروها تمایل به ایجاد سرگیجه و ناتوانی در تمرکز روی یک هدف بینایی (اسیلوپسی) دارند. سایر داروها، به عنوان مثال، آرام بخش ها، بر روی مغز تأثیر می گذارد. در افراد مسن، سرگیجه اغلب به دلیل عوامل متعددی است که معمولاً ترکیبی از عوارض جانبی دارو به همراه کاهش عملکرد حسی مرتبط با سن است.
سرگیجه بدون سرگیجه ممکن است زمانی رخ دهد که مغز اکسیژن و گلوکز ناکافی ( قند خون پایین ) دریافت کند، مانند اختلالات غیر عصبی از جمله اختلالات قلبی و ریوی یا کم خونی شدید.
افراد مبتلا به اختلال هراس ، تنگی نفس ، اضطراب یا افسردگی ممکن است دچار سرگیجه شوند.
خیلی اوقات، هیچ علت خاصی پیدا نمی شود و علائم بدون درمان از بین می روند.
علل کمتر رایج
علل کمتر شایع سرگیجه شامل تومور عصب دهلیزی ( شوانوم دهلیزی ) است. تومور ، سکته مغزی یا حمله ایسکمیک گذرا ( TIA ) که بر ساقه مغز تأثیر می گذارد. آسیب به پرده گوش، گوش داخلی یا پایه جمجمه؛ مولتیپل اسکلروزیس ؛ و بارداری .